شناسایی چهره انسان به کمک تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی و ویولت

کارت های اعتباری، شناسنامه ها، گواهینامه ها و سایر اسناد قابل جعل هستند. به دلیل اهمیت موضوع از لحاظ قضایی، سیاسی، اقتصادی و غیره، نیاز به راه حلهای دیگری همچون شناسایی فرد از روی چهره بیشتر حس می گردد. گروههای تحقیقاتی مختلف ، رهیافتهای متعددی عرضه و معرفی کرده اند. در هر صورت و تحت هر شرایطی سیستم هایی که مبتنی بر رهیافتهای فوق عمل می کنند باید بتوانند، همانند انسان، در یک بازه زمانی طولانی با شرایط مختلف ، هزاران چهره را مورد شناسایی قرار دهند. بنابراین ساخت یک سیستم شناسایی چهره با قابلیت زیاد که بتواند عده زیادی از اشخاص را تحت شرایط واقعی دیداری بشناسد، امری دشوار است ، زیرا چهره، موضوعی پیچیده است و به مروز زمان تغییر می کند. ارزیابی هر سیستم به یکی از سه روش : تجزیه و تحلیل، تجربی، و شبیه سازی امکان پذیر می باشد. ارزیابی به روش تجزیه و تحلیل در مدت کوتاهی انجام می شود، اما دقیق نیست . ارزیابی به روش تجربی مستلزم داشتن محیطی واقعی جهت پیاده سازی سیستم است که این کار همیشه میسر نیست . در این ارائه ارزیابی روش های جبری تشخیص چهره به روش شبیه سازی انجام گرفته است . از چهره دو نوع ویژگی های ظاهری و ویژگی های جبری را می توان استخراج نمود. در این پروژه با استفاده از بانک تصاویر چهره orl (olivetti research library) که حاوی 10 تصویر برای 40 نفر می باشد، کارایی سه روش جبری svd، pca و wavelet بررسی و مقایسه شده است . بدین ترتیب ، می توان نتایج این ارزیابی را با نتایج سایر مقالات مقایسه نمود. این نتایج نشان می دهد که به طور کلی روش های جبری برای پیاده سازی یک سیستم عملی چندان مناسب نیست . با توجه به طولانی بودن زمان پردازش و نیاز به حافظه زیاد، تصاویر بخش های اصلی چهره شامل چشم، بینی، لب و چانه تهیه شده و کارآیی سه روش فوق بر روی این بخش ها بررسی گردیده است . این تصاویر از روی تصاویر کل چهره تهیه شده اند. نتایج بدست آمده از آزمایش های این بخش ما را به سوی پایه ریزی یک روش هیبرید برای شناسایی چهره رهنمون می سازد.