بررسی اپیدمیولوژیک رتینو پاتی دیابتیک پرولیفراتیو در بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت مرکز بهداشت زنجان از سال 75 تا 81

مقدمه : دیابت، بیماری متابولیک ناتوان کننده ای است که یکی از عوارض دیررس آن رتینو پاتی دیابتی می باشد . این عارضه علت شایع نابینایی در سنین 25 تا64 سالگی بوده و حدود 25% بیماران دیابتی دچار رتینو پاتی می شوند که 5% آنها در کل به نوع پرولیفراتیو دیابتیک رتینوپاتی (pdr ) مبتلا می شوند .هدف این مطالعه بررسی میزانpdr در بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت زنجان می باشد. روش کار : در این مطالعه توصیفی پرونده 400 بیمار مراجعه کننده به کلینیک دیابت زنجان ، با روش سرشماری بررسی شد .در این روش هر دو نوع رتینو پاتی شامل پرولیفراتیو((pdr وغیر پرولیفراتیو (npdr ) مطالعه شده و اطلاعات مربوط به هر دو نوع رتینو پاتی در پرسشنامه ها ثبت شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . معاینات چشم پزشکی بیماران توسط 4 متخصص و 2 فوق تخصص چشم پزشکی انجام گرفته و در پرونده ها ثبت شده بود. نتایج : از 400 پرونده بررسی شده، 93بیمار (23%) رتینو پاتی دیابتی داشتند که رتینوپاتی 24 نفر از این بیماران (26%) از نوع pdr رتینوپاتی و 69 نفر (74%)،از نوع غیر پرولیفراتیو بود که اختلاف معنی داری مشاهده نشد. 29%بیماران دارای مدت بیماری کمتر از 5 سال و 25%دارای مدت بیماری بیش از 15 سال بودند . فراوانی رتینوپاتی در بیماران دارای niddm ، 95% و در بیماران دارای iddm ، 5 % بود. نتیجه گیری : بعد از بررسی بیماران دارای دیابت مشخص شد که 5% از این بیماران دارای رتینوپاتی pdr می باشند که با سایر مطالعات مطابقت دارد. شیوع همه انواع رتینو پاتی در این مطالعه با افزایش سن بیماران افزایش نشان می دهد . با افزایش مدت زمان ابتلا به بیماری دیابت نیز شیوع رتینوپاتی دیابتی در همه انواع افزایش می یابد و این امر لزوم توجه بیشتر به تشخیص و درمان زودرس دیابت را نشان می دهد. واژه های کلیدی : دیابت – رتینوپاتی دیابتی – رتینوپاتی پرولیفراتیو – رتینوپاتی غیر پرولیفراتیو