اثر شدت تمرین بر اجرای تصمیم بازیکنان باتجربه ی تنیس روی میز

هدف اصلی این تحقیق بررسی اجرای تصمیماتی با پیچیدگی کم و زیاد در بازیکنان با تجربه تنیس روی میز تحت تأثیر سه شدت مختلف تمرین بود: استراحت، ضربان قلب معادل 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (تمرین متوسط) و ضربان قلب معادل 80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (تمرین شدید). بدین منظور 12 بازیکن (6 نفر زن و 6 نفر مرد) با میانگین سنی 1/3 ± 9/20، از میان بازیکنان باتجربه ی تنیس روی میز شهر کرمان به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد پس از کسب حداقل 90 درصد امتیاز آزمون شفاهی در هر دو نوع تصمیم، طی روزهای مختلف در آزمون عملی شرکت کردند. این آزمون شامل اجرای دو نوع تصمیم با پیچیدگی کم و زیاد در پاسخ به 20 توپ ارسالی بوسیله ربات پرتابگر می شد. پیچیدگی تصمیم ها بر اساس رنگ توپ های ارسالی و تغییر منطقه هدف ایجاد می شد. برای محاسبه متغییر وابسته روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر ترکیبی بکار رفت. نتایج نشان داد که بین شدت های مختلف تمرین در اجرای تصمیمی با پیچیدگی کم اختلاف معنی داری وجود ندارد، ولی در اجرای تصمیمی با پیچیدگی زیاد بین شدت های مختلف تمرین این اختلاف معنی دار بود. همچنین اختلاف بین اجرای دو نوع تصمیم با پیچیدگی کم و زیاد نیز معنی دار بود.