نقش شرکت های بیمه در کمک به کاهش تصادفات حمل و نقل درون شهری تهران (مطالعه موردی شرکت شهامی بیمه ایران)

مدیریت پدیده ای است که برخی ادعا می کنند علت اصلی اکثر مشکلات و معضلات کشورهای جهان سوم به این موضوع بر می گردد و به همراه علم آینده نگری،دو علومی هستند که غربیها راغب نیستند به کشورهای جهان سوم بویژه مسلمانان بیاموزند.اهمیت مدیریت بر این مبناست که اولا سرنوشت کشورها و ملت ها بر اساس تصمیمات اتخاذ شده توسط مدیران رقم می خورد،ثانیا تمام متخصصین علوم دیگر لاجرم در سازمانها زیر نظر و هدایت مدیران کار می کنند.امروزه سازمان جزء جدایی ناپذیر زندگی بشر شده است و شهرها که محل تجمع و زندگی اکثر انسانها هستند اصلی ترین حیطه عملکرد سازمانها می باشند.ناکارآمدی مدیریت و سازمانهای شهری و به تبع آن کیفیت پایین زندگی شهری منجر به تحمیل مشقت و هزینه گزاف به شهروندان گردیده است بطوری که ترافیک ،استرس،بد اخلاقی،آلودگی صوتی و محیطی تنها گوشه هایی از معضلات زندگی شهری محسوب می گردد.با توجه به اهمیت مقام و منزلت انسان،در این تحقیق ما به یکی از مهمترین مشکلات زندگی انسان در شهر پرداخته ایم یعنی تصادفات درون شهری و اینکه آیا شرکتهای بیمه به عنوان اصلی ترین تامین کننده خسارات اینگونه تصادفات و نیز به عنوان یکی از سازمانهای موثر در امور شهری،صرفا نقش منفعلانه خود در پرداخت خسارت را ادامه دهند یا بصورت فعال و در راستای مدیریت یکپارچه شهری، می توانند به کاهش،کنترل و مدیریت این تصادفات کمک نمایند و بدین طریق هم میزان خسارات پرداختی خود را در بلند مدت کاهش دهند و هم مشارکت فعالی در امور شهر داشته باشند. لذا در این پژوهش سعی شده است ضمن بررسی نقش علل اصلی تصادفات حمل و نقل درون شهری تهران بر طبق مطالعات کتابخانه ای، مدارک و پرونده های خسارت اتومبیل و دیه،، و کروکی های ترسیم شده موجود در شرکت سهامی بیمه ایران ، نقش شرکت های بیمه نیز در اثر گذاری بر هریک از علل تصادفات از طریق توزیع پرسشنامه و کسب نظر متخصصان بیمه نیز بررسی گردد.نتایج حاصله نشان می دهد که سه عامل :انسانی،شبکه ارتباطی،و وسیله نقلیه اصلی ترین علل تصادفات حمل و نقل می باشند.در بین این عوامل، انسان بیشترین سهم را در وقوع تصادفات بر عهده دارد.طبق این بررسی، شرکت های بیمه می توانند اولا از حالت انفعالی خارج شده و بصورت فعالانه در مدیریت شهری مشارکت نموده و با دیگر سازمانهای شهری از قبیل شهرداری،پلیس راهنمایی و رانندگی،مراکزآموزشی،و قوه قضاییه ارتباط تنگاتنگی داشته باشند.ثانیا چنانچه این شرکت ها در زمینه مدیریت و کاهش تصادفات درون شهری سرمایه گذاری کرده و تحقیق نمایند نتایج مثبت آن در بلند مدت به واسطه کاهش میزان تصادفات و اصلاح نقاط حادثه خیز،تغییر قوانین و حقوق شهری،و بهبود آموزش رانندگان و به تبع آن کاهش میزان خسارتهای پرداختی از سوی شرکت های بیمه ،نصیب خود این شرکت ها خواهد شد.همچنین نگرش مثبتی در نزد مردم و مدیران شهری نسبت به شرکتهای بیمه ایجاد شده و به تحقق ایده مدیریت یکپارچه شهری و مشارکتی کمک خواهد شد.