بررسی اثر فشار هیدروستاتیک بر فولیکول های preovulatory موش پس از تحریک تخمک گذاری

بلوغ تخمک فرآیندی است که حین آن تخمک شایستگی لازم را برای لقاح و تکوین جنین به دست می آورد. جهت کاربردهای کلینیکی، بسیاری از تخمکها از فولیکولهای تخمدان خانم هایی به دست می آید که به وسیله هورمون تیمار شده اند. اثرات جانبی استفاده از هورمون ایجاد سندروم تحریک بیش از حد تخمدان و یا سندروم تخمدان پلی کیستیک است. بنابراین لازم است که بدون استفاده از هورمون، تخمکها گرفته شده و سپس در آزمایشگاه بالغ شوند. فشار هیدروستاتیک نیروی مکانیکی موثر در سیستم تولید مثلی است. در فولیکولهای در حال تخمک گذاری افزایش تدریجی در فشار مایع درون فولیکولی (بین 20-15 میلیمتر جیوه) در طی مراحل انتهایی فرآیند تخمک گذاری وجود دارد. در این مطالعه ما اثر فشار هیدروستاتیک بر بلوغ تخمکهای به دست آمده از تخمدان تحریک شده و تحریک نشده و همچنین اثر فشار هیدروستاتیک بر بقای سلولهای کومولوس-تخمک (cocs) حاصل از آنها را بررسی کردیم. همچنین اثر فشار هیدروستاتیک بر میزان تخمک گذاری در محیط کشت نیز مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، موشهای ماده با رده سنی 8-6 هفته نژاد nmri در دو آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند: در آزمایش ii موشها iu 10 pmsg دریافت کردند و در آزمایشi موشها هورمونی دریافت نکردند. سپس فولیکولهای پیش تخمک گذاری با قطر تقریبی 500 میکرومتر از تخمدان موشها جدا شده و هر فولیکول پیش تخمک گذاری در قطره محیط کشت mem-α همراه با 5% fbs، iu/ml100 rfsh، ng/ml10 egf، iu/ml5/7hcg بود. در هر آزمایش فولیکولها به گروههای کنترل(بدون اعمال فشار هیدروستاتیک، کنترل i و ii) و تیمار(در معرض فشار هیدروستاتیک، تیمار i و ii) تقسیم شدند. فولیکولها در تیمار i و ii در محفظه فشار در معرض 20 میلیمتر جیوه فشار هیدروستاتیک به مدت 30 دقیقه قرار گرفتند. در گروههای کنترل فولیکولها در محفظه فشار بدون اعمال فشار هیدروستاتیک قرار گرفتند. سپس فولیکولها برای مدت 24 و 48 ساعت جهت بلوغ تخمک کشت داده شدند. بقای سلولهای کومولوس-تخمک به وسیله رنگ آمیزی افتراقی (پروپیدیوم یدید و بیس بنزآمید) در 0 و 24 ساعت پس از کشت بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان بلوغ تخمک در تیمار i نسبت به کنترل i به طور معنی داری افزایش یافته است(p<0.05). میزان تشکیل gvbd و mii در تیمارi نسبت به کنترلii و تیمارii افزایش معنی داری نشان داد(p<0.05). میزان زنده ماندن سلولهای کومولوس در تیمار i و ii به ترتیب نسبت به کنترل i و ii کاهش معنی داری نشان داد(p<0.05). در ساعت صفر میزان زنده ماندن سلولهای کومولوس-تخمک در کنترلi نسبت به کنترلii و تیمارii و نیز در تیمارi در مقایسه با تیمارii کاهش معنی داری نشان داد (p<0.05). در ساعت 24 میزان زنده ماندن سلولهای کومولوس-تخمک در کنترلiنسبت به کنترلii و تیمارii و نیز در تیمارi در مقایسه با کنترل ii و تیمارii کاهش معنی داری داشت(p<0.05)میزان تخمک گذاری در محیط کشت در تیمارii در مقایسه با کنترلii افزایش معنی داری نشان داد(p<0.05). بر طبق یافته های این مطالعه، فشار هیدروستاتیک با اثر مثبت بر فولیکول پیش تخمک گذاری کاهش بلوغ آزمایشگاهی پس از تحریک هورمونی را جبران کرده و میزان بلوغ آزمایشگاهی تخمک را بهبود می بخشد. از سوی دیگر، فشار هیدروستاتیک احتمالاً به عنوان عاملی برای القای مرگ سلولی میزان بقای سلولهای کومولوس را کاهش داده و سبب جدا شدن سلولهای کومولوس و دسترسی بهتر فاکتورها و هورمونها به تخمک و بلوغ آن می شود.