بهره وری کل عوامل تولید در زیر بخش های صنعت و عوامل موثر بر آن در صنعت ایران

رشد بهره‏وری نقش مهمی در تسریع آهنگ رشد اقتصادی دارد. به دلیل محدودیت منابع افزایش بهره وری و استفاده از عوامل تولید در فعالیت هایی که حداکثر بازدهی را دارند ضرورت پیدا می کند. هدف کلی این مطالعه، نخست مقایسه تغییرات بهره وری در زیر بخش های صنعت ایران(مطابق تفکیک های مرکزملی بهره وری ایران) در دوره 1370-1385 است. این تغییرات با شاخص مالم کوئیست اندازه‏گیری شده است؛ نتایج نشان می‏دهد بهره وری در بخش دباغی و چرم کمترین مقدار و بهره وری در بخش سوخت های هسته ای و فرآورده های نفتی بیشترین مقدار است. دوم، به دلیل اینکه اقتصاد ایران وابستگی زیادی به نفت دارد، این مطالعه سعی کرده اثر برخی عوامل موثر بر بهر ه وری کل صنعت را با تمرکز بر متغیر درآمد نفت طی دوره (1355-1385) بررسی کند؛ در این راستا با به‏کارگیری روش هم جمعی یوهانسون و تصحیح خطای برداری روابط بلندمدت و پویایی های کوتاه مدت مورد بررسی قرارگیرد. نتایج برآورد نشان می‏دهد که بهره‏وری صنعت با آزادسازی تجاری، رشد تولیدات صنعتی، نیروی کار با تحصیلات دانشگاهی و متغیر جنگ تحمیلی رابطه مثبت و با نرخ رشد سرمایه گذاری و درآمد نفت رابطه منفی دارد.