تاثیر برهم کنش هیدروژن پراکسید و سالیسیلیک اسید بر برخی نشانگرهای فیزیولوژیکی گیاه پیاز خوراکی

چکیده هیدروژن پراکسید پایدارترین شکل گونه های فعال اکسیژن بوده و قادر به انتشار سریع از عرض غشا ها است. در شرایط تنشی مقادیر بالای h2o2 در بافت ها تولید می شود. سالیسیلیک اسید (sa) یک مولکول علامتی مهم می باشد که، پاسخ های گیاهان را در برابر تنش های محیطی میانجی گری می کند. در این تخقیق، تاثیر برهم کنش h2o2 و sa بر برخی نشانگرهای فیزیولوژیکی گیاه پیاز خوراکی allium cepa l. cv. red azarshahr مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول سالیسیلیک اسید در 2 سطح 0 و 2 میلی مول و فاکتور دوم هیدروژن پراکسید در 3 سطح 0، 5/0 و 1 میلی مول در نظر گرفته شد. صفاتی نظیر محتوای پرولین، محتوای هیدروژن پراکسید، شاخص پراکسیداسیون لیپیدی، مقادیر رنگدانه های محلول در آب و محلول در چربی، فعالیت قندهای محلول کل،اسیدهای آمینه آزاد ، شاخص پایداری غشا، محتوای پروتیین های محلول کل، محتوای ترکیبات فنولی کل و فعالیت آنزیم پراکسیداز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت h2o2 محتوای رنگدانه ها و پروتیین ها ی محلول کل کاهش یافت. با افزایش غلظت h2o2 محیط میزان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی افزایش و میزان پایداری غشا کاهش یافت. افزودن sa اثرات تخریبی h2o2 را کاهش داد. با افزایش غلظت h2o2، محتوای ترکیبات فنولی، آنتوسیانین ها، فلاونوییدها، پرولین، اسیدهای آمینه آزاد و هیدروژن پراکسید افزایش و برهم کنش sa و h2o2 بی معنی بود. با افزایش غلظت h2o2 محتوای قندهای محلول و فعالیت آنزیم پراکسیداز افزایش یافت.