بررسی اثر پیش درمانی خوراکی با اسید اسکوربیک بر تعامل آن با آگونیست گیرنده d2 دوپامینی در پوسته هسته اکومبنس بر تغذیه در موش های صحرایی نر بالغ

هسته اکومبنس یکی از نواحی مهم مغز جلویی در تنظیم انگیزش خوردن و اشتهاست. اسید اسکوربیک در مغز سنتز نمی شود و فعالانه از طریق ناقل svct2 از سد خونی- مغزی عبور و در غلظت های بالا و با انتشاری غیریکنواخت در قسمت های مختلف مغز پستانداران از جمله پوسته هسته اکومبنس ذخیره می شود، مطالعات مشخص می کند سیستم دوپامینرژیک و رهایش اسید اسکوربیک در مغز متأثر از یکدیگر می باشند و می توانند تغذیه را تحت تأثیر قرار دهند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر پیش درمانی خوراکی با اسید اسکوربیک بر اثر این ماده و تعامل آن با آگونیست گیرنده d2 دوپامینی (بروموکریپتین) در پوسته هسته اکومبنس بر تغییرات تغذیه در موش های صحرایی نر بالغ می باشد. در این مطالعه از 133 سر موش صحرایی نر از نژاد wistar در محدوده ی وزنی 280-220 گرم استفاده شد. که به دو گروه تقسیم شدند: 1- گروه های درمانی: کنترل (دست نخورده)، شاهد اسید اسکوربیک ( دریافت کننده حلال اسید اسکوربیک)، گروه های دریافت کننده دوزهای متفاوت اسید اسکوربیک (g/rat? 250 و50 ،10)، شاهد بروموکریپتین (دریافت کننده حلال بروموکریپتین)، گروه های دریافت کننده دوزهای متفاوت بروموکریپتین (g/ratµ50 و 25)، گروه شاهد توأم اسید اسکوربیک و بروموکریپتین، گروه دریافت کننده توأم اسید اسکوربیک و بروموکریپتین (g/ratµ50 + g/ratµ50). 2- گروه های پیش درمانی: این گروه ها همانند گروه درمانی بودند با این تفاوت که بمدت 15 روز اسید اسکوربیک با دوز mg/kg100 را با روش گاواژ معدی دریافت و سپس دوز های ذکر شده در گروه های درمانی را دریافت کردند. بمنظور تزریق داخل پوسته هسته اکومبنس، حیوانات پس از جراحی با استفاده از دستگاه استریوتاکس و طی دوره ی بهبودی (یک هفته)، دارو ها را به صورت روزانه با حجم یک میکرولیتر و به مدت 4 روز دریافت کردند، اندازه گیری غذا توسط قفس متابولیک اتوماتیک و هر 12 ساعت تکرار شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که تزریق اسید اسکوربیک و بروموکریپتین به تنهایی در همه دوزهای مورد استفاده مصرف غذای تجمعی و نیز وزن حیوانات را کاهش می دهند، دریافت توأم اسید اسکوربیک و بروموکریپتین نیز باعث کاهش مصرف غذا و وزن بدن شده است و بنظر می رسد اسید اسکوربیک توانسته پاسخ کاهشی بروموکریپتین را تضعیف کند. پیش درمانی با اسید اسکوربیک روی نتایج فوق تأثیری نداشت. این نتایج با شواهد قبلی ارائه شده در خصوص نقش اسید اسکوربیک و دوپامین بر تغذیه در هسته اکومبنس مطابقت دارد، بعلاوه نشان می دهد که پیش درمانی خوراکی با اسید اسکوربیک اثری بر نتایج مرکزی آن ندارد. کلمات کلیدی: پیش درمانی با اسید اسکوربیک، هسته اکومبنس، دریافت غذا، بروموکریپتین