سنجش میزان اعتماد اجتماعی نسبت به روحانیت و عوامل موثر بر آن (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه اصفهان)

چکیده تحقیق حاضر کوششی به منظور سنجش میزان اعتماد اجتماعی نسبت به روحانیت و عوامل موثر بر آن است. در این مسیر، کندوکاوی در میان آثار مربوط به روحانیت انجام گرفت؛ که مرور آثار، کمک شایانی برای ارائه فرضیه های تحقیق بود. پس از این مهم، معنای اعتماد اجتماعی و انواع آن مورد بحث قرار گرفت؛ اعتماد اجتماعی، مهترین سازه سرمایه اجتماعی و از مهمترین مفاهیم مطرح در حوزه علوم اجتماعی معاصر است. چرخش ساختار اجتماعی و تغییرات همه جانبه د رعرصه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه مدرن، و مخاطرات ناشی از تغییرات توجه به این مفهوم را جدی ساخته است ولی این بدان معنی نیست که اندیشمندان کلاسیک بدان توجهی نداشته اند. براین اساس این پژوهش با هدف سنجش میزان اعتماد اجتماعی نسبت به روحانیت و عوامل موثر بر آن انجام گرفته است. بنابراین با توجه به مهمترین دیدگاه های نظریه پردازان کلاسیک و معاصر (دورکیم، وبر، بوردیو، فوکویاما، گیدنز، افه و دیگران) و همچنین تحقیقات داخلی و خارجی چارچوب نظری و فرضیات تحقیق شکل گرفتند. شیوه تحقیق پیمایشی و با نمونه ای به حجم 300 نفر در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان انجام گرفت. حجم نمونه پس از آزمون مقدماتی و محاسبه q,p بوسیله فرمول کوکران انتخاب و به شیوه سهمیه ای انجام و داده ها جمع آوری گردید. بدین ترتیب اعتماد اجتماعی نسبت به روحانیت مورد سنجش قرار گرفته و ارتباط آن با متغیرهای، دینداری، سبک زندگی، کنش سیاسی، علم و دانش روحانیان و نقش اجتماعی روحانیان، مورد بررسی قرار گرفت. برآیند کلی تحقیق نشان می دهد که سطح اعتماد نسبت به روحانیت تا حدی از حد متوسط پایین تر است. و متغیر های ذکر شده همبستگی معنی داری با اعتماد نسبت به روحانیت داشته اند.