بررسی رابطه بین عوامل فرسودگی شغلی و اثربخشی معلمان زن منطقه 14 شهر تهران در سال تحصیلی 91-90

چکیده هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین عوامل فرسودگی شغلی و اثربخشی معلمان زن منطقه 14 شهر تهران در سال تحصیلی91-90، می باشد. در این راستا 261 نفر از معلمان زن منطقه 14 شهر تهران، به روش تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. در این پژوهش جهت بررسی فرسودگی شغلی، از پرسشنامه استاندارد مسلچ، در سه حوزه فرسودگی عاطفی، مسخ شخصیت و کاهش موفقیت فردی و برای سنجش اثربخشی، از پرسشنامه محقق ساخته سنجش اثربخشی معلمان استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل جداول توزیع فراوانی و درصد، و در بخش آمار استنباطی متناسب با ماهیت سوال ها از آزمون های مناسب آماری مانند: آزمون همبستگی پیرسون و آزمون کروسکال والیس (معادل ناپارامترک تحلیل واریانس یک راهه)، به کمک نرم افزار spss بهره گرفته شده است. روایی و پایایی پرسشنامه استاندارد مسلچ در مطالعات مختلف ثابت گردیده است. پرسشنامه اثربخشی نیز از روایی صوری و محتوایی برخوردار است، زیرا در تهیه آن از نظرات اساتید محترم راهنما و مشاور و نیز سایر استادان استفاده گردیده ودر این پژوهش برای اطمینان از پایایی پرسشنامه ، به اجرای آزمایشی پرسشنامه در نمونه ای با حجم 30 نفر پرداخته و پایایی آنها از طریق محاسبه آلفای کرونباخ عدد 73/0 برآورد گردید. که این میزان نشان دهنده پایایی بالا و انسجام درونی سوالات در پرسشنامه می باشد. بین دو متغیر فرسودگی شغلی و اثربخشی، همبستگی نسبتاً قوی، منفی و معنادار وجود داشت (05/0p < ) و نتایج نشان داد افزایش سن، سابقه کاری و همچنین تدریس در مقطع دبستان، به طور معناداری باعث کاهش فرسودگی شغلی شده و به تبع آن، باعث افزایش اثربخشی معلمان می شود. واژگان کلیدی: فرسودگی شغلی، اثربخشی، فرسودگی عاطفی، مسخ شخصیت