عوامل افزایش جرایم سازمان یافته در آسیای مرکزی (با تاکید بر قاچاق مواد مخدر)

جمهوری های آسیای مرکزی (تاجیکستان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکمنستان و ازبکستان) پس از فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 با مشکلات زیاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، از جمله افزایش جرایم سازمان یافته و قاچاق مواد مخدر روبرو شدند. جرایم سازمان یافته، در شرایط بی ثباتی سیاسی و اقتصادی، ضعف نهادهای دولتی، شکاف طبقاتی، فقر و نابرابری و فساد اداری رشد می کنند. در آسیای مرکزی نیز، ساختارهای سیاسی واقتصادی نقش مهمی در افزایش جرایم سازمان یافته داشتند. تمرکز قدرت شخصی، ناتوانی دولت در تامین نیازهای مردم، کنترل نامناسب مرزها، بیکاری، فقر و اقتصاد ضعیف در جمهوری های آسیای مرکزی بیش از همه گروههای جنایی سازمان یافته را سر شوق می آورد در همان حال همسایگی با افغانستان که مهمترین تولید کننده مواد مخدر در جهان است، نیز در افزایش جرایم سازمان یافته و به ویژه قاچاق مواد مخدر در منطقه موثر بوده است. جمهوری های آسیای مرکزی و افغانستان در زمینه رابطه جرم-ترور نیز از جرایم سازمان یافته آسیب جدی دیده اند و ارتباط گروههای تروریستی و جرایمی همچون قاچاق مواد مخدر و اسلحه در این منطقه قابل چشم پوشی نیست. ضمن آن که قاچاق انسان، پول شویی و فساد اداری از جرایم مهم دیگر در آسیای مرکزی هستند.