بررسی رابطه ی بین مولفه های رهبری خدمتگزار با هوش معنوی در مدیران متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 92-1391

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین مولفه های رهبری خدمتگزار وهوش معنوی در مدیران مدارس متوسطه شهر اصفهان بود. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 118نفراز مدیران مدارس متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی92-1391 بوده که از این تعداد92 نفر از مدیران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه استاندارد رهبری خدمتگزار (لاب،1999) با66 سوال و پرسشنامه هوش معنوی (کینگ،2007) با24 سوال می باشد. ضریب پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای هرکدام از پرسشنامه ها به ترتیب 97/0 و 87/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصله نیز از شاخص های آمار توصیفی( جدول توزیع فراوانی،میانگین، درصد،و...) و شاخص های آمار استنباطی(تحلیل واریانس یک راهه(آنوا)، آزمونtبرای نمونه های مستقل ،تحلیل رگرسیون) استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین رهبری خدمتگزار و مولفه های آن با هوش معنوی رابطه مثبتی وجود دارد. از بین مشخصات دموگرافیک (سن، جنس،واحد سازمانی، سابقه کاری و نوع مدرک تحصیلی)، تنها متغیر سابقه کاری با مولفه اول رهبری خدمتگزار یعنی ارزش نهادن به افراد و مولفه سوم هوش معنوی یعنی هشیاری متعالی رابطه معنادار و مثبتی داشت. بین مولفه های رهبری خدمتگزار و ابعاد هوش معنوی مدیران با سن، واحد سازمانی و نوع مدرک تحصیلی تفاوت معناداری یافت نشد. بین مولفه های رهبری خدمتگزار با متغیر جنس مدیران تفاوت معناداری یافت نشد. همچنین بین ابعاد هوش معنوی مدیران بامتغیر جنس(به جزمولفه دوم یعنی نتیجه معناداری شخصی) تفاوت معناداری یافت نشد.