مقایسه تاثیر ارزشیابی توصیفی و کمی بر مهارتهای نوشتاری دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 91-92

پژوهش حاضر با عنوان «مقایسه تاثیر طرح ارزشیابی توصیفی وکمی بر مهارت های نوشتاری دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 92-91» می باشد . این تحقیق ازلحاظ هدف کاربردی واز لحاظ روش جمع آوری اطلاعات از نوع شبه آزمایشی است. داده های مربوط به سوالات پژوهشی بااستفاده از سه آزمون مهارت نوشتاری (املا نویسی ،انشاوآیین نگارش و درست نویسی ، خواناوزیبا نویسی) جمع آوری شده است. جامعه آماری دانش آموزان مشمول طرح ارزشیابی توصیفی موضوع مورد مطالعه این پژوهش در شهر تهران 13394نفر می باشد که در 19 منطقه آموزشی، این طرح را تجربه می کنند. برای انتخاب نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و به صورت تصادفی از هر منطقه جغرافیایی یک منطقه آموزشی انتخاب شد. در مرحله بعد، تعداد 100 نفر از دانش آموزان طرح ارزشیابی توصیفی (از هر مدرسه 20 نفر) به عنوان گروه آزمایش و به همان میزان تعداد 100 نفر از دانش آموزان مدارس همجوار که از نظر شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی همگن می باشند (از هر مدرسه 20 نفر) به عنوان گروه گواه به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای بررسی تفاوت بین عملکرد دانش آموزان مشمول وغیر مشمول طرح ارزشیابی توصیفی از آزمون t نمونه های مستقل وسطح معناداریsig) (استفاده شده است . با توجه به سطح معنی داری به دست آمده در آزمون های املا نویسی(p>0/658) ، انشاوآیین نگارش (387/0p> )و درست نویسی، خواناوزیبا نویسی (297/0 p>) ومقایسه بین نمرات دو گروه می توان چنین نتیجه گرفت که بین میانگین نمرات سه آزمون مذکور در بین دانش آموزان مشمول وغیر مشمول طرح ارزشیابی توصیفی تفاوت معناداری وجود ندارد یعنی بین میزان موفقیت این دو گروه در پاسخگویی به آزمون های مورد نظر تفاوت چندانی وجود ندارد. علت عدم تفاوت بین یادگیری دو گروه از دانش آموزان بررسی شده در زمینه مهارت های نوشتاری زبان فارسی، افزایش سن دانش آموزان نسبت به پایه های قبلی می باشد که درنتیجه، از وابستگی دانش آموزان به معلم در یادگیری کاسته و در واقع دانش آموزان با اتکا به توانایی های فردی خود در امر یادگیری وارد و نتایج را کسب می کنند .