بررسی اثر آموزش متقابل از لحاظ پیش بینی ، پرسش ، روشن ساختن و خلاصه کردن در درک خواندن دانش آموزان مقطع متوسطه

مطالعه حاضر تلاش به منظور بررسی اثر آموزش متقابل ازلحاظ پیش بینی ، پرسش ، روشن ساختن ، و خلاصه کردن در درک خواندن دانش آموزان مقطع متوسطه بود. برای آزمودن فرضیه صفر، 60 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستانی ایرانی در مدرسه ایزدی با محدوده سنی 12- 20 سال به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. نمونه آزمون تی مستقل به منظوربررسی همگنی بین دو گروه اجرا شد.درمان ،12جلسه (90 دقیقه ای) به طول انجامید، که به آموزش خواندن اختصاص داده شد.گروه تجربی به شکل آموزش در استراتژی های پیش بینی، پرسش، روشن ساختن، و خلاصه کردن تحت درمان قرارگرفت در حالی که گروه شاهد براساس آموزش خواندن بر اساس عادات سنتی خواندن در مدرسه تحت اموزش قرارگرفت. پژوهش از طرح پس آزمون استفاده کرد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نمونه آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین عملکرد دو گروه تجربی و شاهد وجود دارد. نتایج نشان داد که آموزش متقابل به لحاظ پیش بینی، سوال کردن، روشن ساختن، و خلاصه کردن اثر قابل توجهی بر درک خواندن دانش آموزان مقطع متوسطه دارد .