ارزیابی کارایی نسبی و رتبه بندی واحدهای دانشگاه پیام نور استان تهران با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها و تکنیک تحلیل سلسله مراتبی

تحقیق حاضر تلاشی است در جهت ارزیابی کارایی نسبی و رتبه بندی واحدهای دانشگاه پیام نور استان تهران با استفاده از تکنیک بهبود یافته dea/ahp که تعیین شاخص های ورودی و خروجی ،تعیین کارایی نسبی واحدها ،رتبه بندی واحدها وانتخاب بهترین واحد دانشگاهی و ضعیف ترین واحد دانشگاهی جزء اهداف این تحقیق میباشد. روش dea/ahp برای رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده از کارهایی است که در زمینه ترکیب دو مقوله ای تحلیل پوششی داده ها و فرایند تحلیل سلسله مراتبی انجام شده است،در این تحقیق از تکنیک بهبود یافته dea/ahp استفاده شده که در تعیین مقادیر ماتریس مقایسات زوجی علاوه بر نسبت های کارایی واحدها میزان تاثیر هر واحد بر دیگر واحدها را نیز سنجیده ایم تا نگاه جامع تری بر رتبه بندی داشته باشیم.روش بهبود یافته ضمن اینکه رتبه بندی منطقی از واحد ها ارائه می دهد با رتبه بندی کارا ناکارای dea نیز مطابقت دارد. در همین راستا ابتدا با توجه به ادبیات موضوع و پیشینه تحقیق تعدادی از شاخص های ارزیابی عملکرد واحدهای دانشگاهی را استخراج نموده و با استفده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی به رتبه بندی آنها پرداختیم که نهایتا 4 شاخص(سطح علمی اساتید،نحوه رهبری و مدیریت مجموعه،تعداد رشته های موجود و کیفیت دانشجویان ورودی)بعنوان شاخص های ورودی و 4 شاخص (موفقیت تحصیلی در مقاطع بالاتر،تعداد کتب و مقالات علمی و پژوهشی،میزان رضایتمندی دانشجویان از عملکرد مجموعه و تعداد فارغ التحصیلان کارشناسی و کارشناسی ارشد)بعنوان شاخص های خروجی انتخاب شدند.از بین این شاخص ها دو شاخص میزان رضایتمندی دانشجویان از عملکرد مجموعه و نحوه مدیریت و رهبری از نوع کیفی بودند که جهت به دست آوردن مقادیر کمی از توزیع پرسشنامه استفاده کردیم. سپس بوسیله روش بهبود یافته dea/ahp طبق فرمول تحلیل پوششی داده ها مدل ccr خروجی محور با استفاده از نرم افزار gams کارایی تک تک واحد ها را محاسبه نمودیم که از 19 واحد دانشگاه پیام نور استان تهران ،تعداد 10 واحد کارا بودند. در نهایت با مشخص بودن کارایی هر واحد جهت رتبه بندی کامل واحدها روش ahp را بکار گرفتیم که بهترین واحد در رتبه بندی واحد شمیرانات و ضعیف ترین واحد، واحد حسن آباد بدست آمد.