آنالیز ممیزی پارامتری و ناپارامتری و کاربرد آن در شاخص توسعه انسانی

آنالیز ممیزی به عنوان ابزاری مفید در تجزیه و تحلیل داده های چند متغیره مورد استفاده قرار می گیرد.که این مبحث شامل آنالیز ممیزی «کلاسیک» و «ناپارامتری» می باشد. هر گاه توزیع جوامع از قبل مشخص باشد، از آنالیز ممیزی کلاسیک استفاده می شود که شامل قواعدی چون «درستنمایی ماکزیمم» و «بیز» برای رده بندی است. در حالت های خاص تر در حالت نرمال هر گاه ماتریس کوواریانس جوامع برابر باشد از روش های ممیزی «خطی» و در صورت نامساوی بودن ماتریس کوواریانس جوامع از روش های ممیزی «درجه دوم» استفاده می شود. حالت هایی وجود دارد که اطلاع دقیقی از توزیع جوامع در دست نیست. در این حالت روش های «هم روایی » و «برآورد تابع چگالی» مطرح می گردد. در این گونه موارد ابتدا با استفاده از روش هایی مانند «هسته» و « نزدیک ترین همسایگی » توابع چگالی برآورد شده و سپس با استفاده از قواعد « درستنمایی ماکزیمم» و « بیز» رده بندی صورت می گیرد. در این رساله ضمن بررسی آنالیز ممیزی کلاسیک و ناپارامتری و با استفاده از داده های توسعه انسانی کشورها در سال 2010 ، روش های مختلف ممیزی مقایسه می گردد و در پایان نتیجه گیری می شود که مشاهدات به اشتباه رده بندی شده در روش ناپارامتری کمتر است. و با استفاده از روش های مختلف رده بندی کشورها در چهار گروه «توسعه انسانی فوق پیشرفته» ، « توسعه انسانی پیشرفته» ، « توسعه انسانی متوسط» و « توسعه انسانی پایین » رده بندی می شوند.