سنتز کامپوزیت و نانوکامپوزیت پلی پیرول با استفاده از اکسید آهن (fe2o3) و پایدارکننده هایی از قبیل پلی ونیل الکل (pva) و دودسیل بنزن سولفانات سدیم (dbsna) و بررسی محصولات از قبیل ساختمان شیمیایی و شکل شناسی در محیط آبی.

تهیه نانوکامپوزیت پلی پیرول با هدف بهبود خواص پلیمر با استفاده از مواد افزودنی انجام شده است. پلی پیرول و نانوکامپوزیت های آن به روش پلیمریزاسیون شیمیایی با استفاده از کلرید آهن بدون آب بعنوان اکسیدان و در حضور دودسیل بنزن سولفانات سدیم و پلی وینیل الکل بعنوان پایدارکننده و نانو ذرات اکسید آهن (iii) در محیط آبی تهیه شده است. خواص محصول از قبیل مورفولوژی، اندازه و همگنی ذرات، ساختمان شیمیایی و طبیعت کریستالی بررسی شده است. برای بررسی خواص محصولات از دستگاه میکروسکوپ الکترونی (sem)، طیف سنج مادون قرمز (ftir) و پراش اشعه ایکس (xrd) استفاده شده است. نتایج میکروسکوپ الکترونی نشان می دهند که مورفولوژی محصولات و اندازه ذرات به نوع و غلظت پایدارکننده و اکسید فلزی بستگی دارد. با استفاده از مواد افزودنی ذرات ریزتر و به شکل کروی بدست آمدند و همچنین میزان همگنی افزایش یافت. ریزترین ذرات محصول با استفاده از نانو ذرات اکسید آهن بدست آورده شده است. ساختمان شیمیایی نانو کامپوزیت ها با استفاده از طیف سنج مادون قرمز بررسی شده است. نتایج نشان می دهد شدت پیک ها به نوع پایدارکننده بستگی دارد. نتایج آزمون اشعه پراش ایکس برای تعیین ماهیت کریستالی بررسی شد و نشان می دهد که نانو ذرات اکسید فلزی در ماتریس پلی پیرول وجود دارد، و نانوکامپوزیت پلی پیرول/اکسید آهن تهیه شده است.