تأثیر و مداخله در ترجمه پس از انقلاب اسلامی در ایران

رویکرد اخیر نسبت به دیدگاه های جامعه شناسی در مطالعات ترجمه و مترجم و نیاز به یک مطالعه ی بروز بر روی ترجمه در ایران موجب نگارش تحقیق حاضر گردید. محققان ترجمه بر این عقیده اند که کارگزاران اصلی ترجمه از جمله مترجمان، ناشران، و واسطه های بسیاری که در ستون سلسله مراتبی فرایند ترجمه بین این دو قرار میگیرند، نیاز به توجه بیشتر در فضای پژوهشی دارند. در این تحقیق سعی شد تا نقش کارگزاری فردی مترجم در فرایند ترجمه بررسی گردد. با استفاده از مدل ایاد و پیم (2012) مبنی بر دسته بندی موارد مداخله و عدم مداخله در ترجمه در سطح متنی و مدل کارگزاری پالوپوسکی (2009) در سطح پیرامتنی، کارگزاری فردی مترجم در ترجمه های پس از انقلاب کتاب مأموریت در تهران مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق در سطح متنی نشان داد که موارد ((عدم مداخله مترجم بدلیل عدم تفسیر مترجم)) خود می توانند مداخله مترجم محسوب شوند، زیرا ممکن است مترجم به شکلی هدفمند معادلی دیگر برای ترجمه را رد کرده باشد تا از این طریق افکار نادرست نویسنده را برای خوانندگانش آشکار سازد. در سطح پیرامتنی، جایگاه ایدئولوژیک مترجم از طریق مقدمه ، پیش گفتار، یادداشت های درون متنی، پاورقی و یادداشت های آخر متن قابل فهم بود. سایر یافته های تحقیق نشان داد که مترجمان کتاب مأموریت در تهران در دهه ی اول انقلاب اسلامی بدلیل اوضاع نابسامان سیاسی، بیش از مترجم دهه ی آخر انقلا ب، نقش کارگزاری خود را ادا کرده اند.