بررسی ورق اتصال وسط در بادبند ضربدری و تاثیر آن روی رفتار بادبند

ساختن سازه ها و ساختمانهای ایمن در برابر نیروهای مختلف به خصوص زلزله، موضوعی است که همواره بشر با آن رو به رو بوده است. در این بین بسته به نوع ساختمان، از انواع مختلف سیستم ها برای مهار جانبی آن استفاده می شود. یکی از انواع رایج آن، استفاده از ساختمان با اسکلت فولادی است. در این نوع از ساختمانها نیز از انواع سیستم های مهار جانبی استفاده می شود که یکی از رایج ترین آن ها استفاده از بادبند می باشد. بادبندها دارای انواع مختلفی هستند که بسته به شکل و عملکرد به دو دسته کلی بادبندهای همگرا و واگرا تقسیم می شوند. بادبندهای همگرا بادبندهایی هستند که دارای خروج از مرکزیت نیستند و در صورت جفت بودن دارای حداقل یک نقطه تلاقی هستند. یکی از مقاوم ترین انواع بادبندهای همگرا، بادبندهای ضربدری هستند. قطرهای این بادبندها معمولاً به وسیله یک ورق در وسط به یکدیگر متصل می شوند. مطالعه بر روی اتصال وسط در بادبندهای ضربدری علی رغم اهمیت آن، موضوعی است که کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این پایان نامه سعی شده است که در ابتدا یک مدل آزمایشگاهی که دارای بادبند ضربدری است ارائه شود و سپس با استفاده از نرم افزار عناصر محدود آباکوس اقدام به مدل سازی و صحت سنجی آن با مدل آزمایشگاهی مذکور شود. پس از صحت سنجی، اقدام به مدلسازی های مختلف و تغییر پارامترهای اتصال وسط شده است تا بهترین حالت از لحاظ شکل پذیری و مقاومت در برابر کمانش برای یک قاب دارای بادبند ضربدری حاصل شود.