اثر نسبت های کشت مخلوط افزایشی زیره سبز و نخود، بر عملکرد، درصد نیتروژن و شاخص های رقابتی- اقتصادی

چکیده به منظور بررسی اثر تراکم های مختلف کشت مخلوط افزایشی زیره سبز و نخود بر عملکرد، اجزای عملکرد، درصد نیتروژن و شاخص های رشدی-اقتصادی زیره سبز و نخود آزمایشی در سال زراعی 92-1391 در مزرعه آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 7 تیمار انجام گرفت. تیمار های آزمایش شامل: c100(100% زیره سبز ( شاهد))، c100p100(100% زیره سبز + 100% نخود)،c100p80 (100% زیره سبز + 80% نخود)، c100p60 (100% زیره سبز + 60% نخود)، c100p40(100% زیره سبز + 40% نخود)،c80p40 (80% زیره سبز + 40% نخود) و p100(100% نخود( شاهد)) بود. نتایج نشان داد که بیشترین تجمع ماده خشک (33/819 کیلو گرم در هکتار) زیره سبز مربوط به کشت مخلوط (c100p40) بود ولی بیشترین تجمع ماده خشک در نخود مربوط به کشت خالص (33/2203 کیلوگرم در هکتار) بود. بررسی عملکرد و اجزای عملکرد در زیره سبز نشان داد که عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد دانه در چتر و درصد نیتروژن به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار گرفت. در گیاه نخود نیز اثر تیمارهای مختلف بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و تعداد غلاف در بوته معنی دار بود. بیشترین درصد نیتروژن گیاه زیره سبز مربوط به تیمار c100p100 بود. ارزیابی نسبت برابری زمین نشان داد، بیشترین ler (845/1) مربوط به تیمار c100p40 و کمترین ler (004/1) مربوط به تیمار c80p40 بود. بررسی شاخص غالبیت نشان داد که زیره در تمامی تیمارها غالب بوده و بیشترین میزان غالبیت (184/1) مربوط به تیمارc100p40 می باشد. ارزیابی شاخص اقتصادی نشان داد بیشترین عملکرد زیره در الگو های کشت مختلف مربوط به تیمار c100p100 با 998/453 کیلوگرم در هکتار می باشد.