بررسی رابطه هوش هیجانی و سبک زندگی با شادکامی در دانشجویان دانشگاه شاهرود

چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین هوش هیجانی و سبک زندگی با شادکامی در دانشجویان دانشگاه شاهرود می باشد. در پژوهش حاضر از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان روزانه و شبانه پسر و دختر مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در سال تحصیلی 92-93 تشکیل می دهند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، از بین تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل در این دانشگاه، تعداد 120 نفر ( 54 نفر پسر و 66 نفر دختر) به عنوان نمونه در پژوهش حاضر شرکت نمودند که از آنان خواسته شد تا به 3 پرسشنامه مربوط به متغیرهای هوش هیجانی، سبک زندگی و شادکامی پاسخ دهند. ابزار گرداوری داده ها شامل 3 پرسشنامه به نامهای پرسشنامه هوش هیجانی شات، پرسشنامه سبک زندگی اسمیت و میلر و پرسشنامه شادکامی اکسفورد می باشند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss16 استفاده شد که بدین منظور ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بین مولفه های سه گانه ی هوش هیجانی و شادکامی همبستگی وجود دارد ولی میزان ان چندان بالا نیست. نتایج رگرسیون نشان میدهد که که حدود 10 در صد واریانس متغیر شادکامی توسط متغیر هوش هیجانی تبیین میشود که به لحاظ آماری معنا دار است. همچنین براساس نتایج بدست امده می توان فهمید که بین مولفه های هوش هیجانی به صورت جداگانه و همچنین هوش هیحانی به عنوان یک کل و متغیر سبک زندگی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و اینکه حدود 48 در صد واریانس متغیر سبک زندگی توسط متغیر هوش هیجانی تبیین میشود که به لحاظ آماری معنا دار می باشد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی بین متغیرهای سبک زندگی و شادکامی نیزمثبت و از نقطه نظر آماری معنادار است. در نتیجه می توان نتیجه گیری کرد که بین متغیر هوش هیجانی و سبک زندگی با شادکامی رابطه وجود دارد که میزان این رابطه بین متغیرها متفاوت است. کلمات کلیدی: هوش هیجانی، سبک زندگی، شادکامی، دانشجویان