این تحقیق به منظور یافتن یک روش دقیق و سریع برای پایش مدیریت بقایا و شدت خاک ورزی انجام شد. در این مطالعه توانایی تصاویر سنجنده های worldview-2 و modis برای تخمین درصد پوشش بقایا در سطح خاک و پایش شدت خاک ورزی و مزارع آتش زده شده با استفاده از شاخص های طیفی و آنالیز جداسازی طیفی خطی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور همبستگی درصد پوشش بقایا که با دو روش خط مورب و پردازش تصاویر دیجیتالی در پلات های آزمایشی اندازه گیری شده بودند و داده های نظیر تصویر سنجنده worldview-2 بررسی گردید. نتایج نشان داد که شاخص های ipvi، rvi1 و gndvi قادرند صرف نظر از ابعاد مزارع، درصد پوشش بقایا را تعیین نمایند (ضریب تبیین 85/0-82/0). درصد پوشش بقایا در سطح خاک که با آنالیز جداسازی طیفی خطی تخمین زده شده بود، با داده های به دست آمده از روش خط مورب و تصاویر زمینی همبستگی مناسبی داشت (ضریب تبیین به ترتیب 72/0 و 76/0). دو شاخص طیفیrvi1 و ipvi برای برازش یک منحنی به منظور پیش بینی شدت خاک ورزی در مزارع مورد مطالعه انتخاب شدند. دقت طبقه بندی شدت خاک ورزی 100 – 78 درصد و بسیار نزدیک به اندازه گیری های زمینی بود. نتایج نشان داد با استفاده از تصاویر سنجنده modis و worldview-2 می توان سطح مزارع سوخته را تعیین نمود. شاخص های index1 و vari به عنوان دو شاخص تمایز برای مزارعی که در آن ها بقایای گیاهی آتش زده/نزده شده، به ترتیب در تصاویر سنجنده-های modis و worldview-2 انتخاب و معرفی شدند.

چکیده ندارد.

یونجه یکی از باارزشترین گیاه علوفه ای می باشد که حاوی مقادیر زیادی پروتئین، ویتامین و دیگر مواد غذایی سودمند است . از طرفی مهمترین گیاه جهت تعلیف دام می باشد. یکی از مشکلات عمده این محصول با ارزش مسائل مربوط به برداشت آن است . بیشترین تلفات در زمان برداشت ، مربوط به قسمت سودمند گیاه یعنی برگ آن است . بدیهی است هر اندازه که بتوان زمان قرار گرفتن محصول درو شده در مزرعه را کاهش داد، از میزان تلفات محصول کاسته می شود. موضوع خشک کردن علوفه در یک روز با استفاده از تکنیک حصیری کردن علوفه می تواند به واقعیت بپیوندد. در این روش ، برداشت علوفه شامل مراحل چندی از قبیل برش ، رشته رشته کردن علوفه، فشاردادن و شکل دادن به علوفه رشته رشته شده، قرار دادن علوفه بر روی قلمه ها و بسته بندی کردن علوفه می باشد. در تحقیق حاضر به مزایای استفاده از این روش پرداخته می شود.

در تحقیق حاضر یک آزمایش مزرعه ای در شرایط کم خاکورزی انجام گردید و در آن اثرات دو نوع منضم کراند (پیش بر لبه کنگره دار ‏‎(nc)‎‏ و پیش بر ‏‎‎‏ساده ‏‎(cp)‎‏ ) ، دو روش خاکورزی(استفاده از گاو آهن برگردان دار ‏‎(mb)‎‏ و گاو آهن قلمی ‏‎(ch)‎‏) و دو سطح بقایا (بسته بندی شده ‏‎(b)‎‏ و بسته بندی نشده ‏‎(nb)‎‏) بر روی دقت قرار گیری بذور (میانگین و ضریب تغییر فاصله افقی، شاخص چندتایی، شاخص اشتباه، شاخص کیفیت تغذیه ودقت)، یکنواختی عمق کاشت (میانگین وانحراف معیار عمق کاشت)، شاخص سرعت سبز شدن بذر ذرت رقم 704 و درصد خاکدانه های با قطر کمتر از 5 میلیمتر مقایسه گردیدند.برای اجرای این تحقیق از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار (دو سطح بقایا * دو نوع گاو آهن * سه نوع پیش بر (ساده، لبه کنگره دار، عدم استفاده از پیش بر ‏‎(nc)‎‏) ، در سه تکرار، در یک خاک رسی -شنی استفاده گردید. از تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده نتایج زیر بدست آمد. 1) از نظر تاثیر بر درصد وزنی کلوخه ها و شاخص سرعت سبز شدن، بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود ندارد.2) میزان بقایای سطحی ثانویه در تیمارهای ‏‎"ch.nb.nc"‎‏و ‏‎"‎‏ ‏‎"ch.b.nc‎‏ بیشترین و در تیمارهای ‏‎‎‏‏‎"mb.b.cn" , "mb.b.cp", "mb.b.nc", "mb.nb.cp"‎‏ حداقل بود. درصد نسبی بقایای سطحی در تیمارهای ‏‎"b.ch.nc" , "ch.nb.nc"‎‏ بیشترین و در تیمارهایی که از گاو آهن برگردان دار استفاده گردید، حداقل بود. 3) عمق کاشت در تیمارهای ‏‎"mb.nb.nc", "mb.b.cn", "mb.nb.cn"‎‏ بیشترین و در تیمارهایی که در آنها از گاوآهن قلمی استفاده گردید، حداقل بود و همچنین انحراف معیار عمق کاشت در تیمارهای ‏‎"mb.b.cp" , "ch.b.cp"‎‏ بترتیب حداکثر و حداقل بود. 4) متوسط فاصله فاقی بذور در تیمارهای ‏‎"ch.nb.cp"‎‏ بیشترین و در ‏‎"mb.nb.cp"‎‏ و ‏‎"mb.b.cp‎‏ حداقل بود و بین ضریب تغییر فاصله افقی بذور تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود نداشت.5) درصد سبز شدن در تیماری ‏‎"mb.nb.cp", "mb.b.cn", "mb.b.cp"‎‏ بیشترین و در ‏‎"ch.nb.cp"‎‏ حداقل بود. 6) شاخص چندتایی در تیمارهای ‏‎"ch.b.nc", "ch.nb.nc"‎‏ بیشترین و در تیمارهای ‏‎"mb.b.cp", "ch.nb.cp", "mb.nb.cp"‎‏ حداقل بود.7) شاخص کیفیت تغذیه در تیمارهای ‏‎"mb.b.cp", "mb.nb.cp"‎‏ بیشترین مقدار و در تیمارهای ‏‎"ch.b.nc", "ch.nb.nc"‎‏ حداقل بود و همچنین بین شاخص اشتباه تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود نداشت. 8) پارامتر دقت در تیمارهای ‏‎"mb.b.cp" , "ch.b.nc"‎‏ بترتیب بیشترین و کمترین مقدار بود.‏‎‎‏

فاکتورهای محیطی از عواملی هستند که برای ایجاد تاسیسات دامپروری بایستی بعنوان مبنای طرح مورد توجه قرار گیرند. عواملی چون میزان تهویه، رطوبت نسبی، درجه حرارت میزان گازهای سمی موجود در هوا و میزان تابش نور از جمله این فاکتور میباشند. در اکثر مناطق این عوامل بطور مداوم در یک وضعیت مطلوب نیستند و لذا بایستی طرح های مناسب جهت تامین شرائط مورد نیاز برای بهترین میزان تولید اجرا گردند. تحقیقات متعدد نقش بسیار مهم و اساسی این فاکتورها را در چگونگی کمیت و کیفیت تولیدات دامی نشان میدهند. در کشور ما میزان مصرف فرآورده های گوشتی دائما در حال تزاید است و هر ساله مقادیر زیادی ارز جهت وارد کردن انواع فرآروده های دامی از جمله گوشت سفید از ایران خارج میشود. بنابراین ایجاد تاسیسات مناسب و پیشرفته در صنایع دامپروری بمنظور افزایش سطح تولید و کاهش هزینه تولید بصورت یک الزام در آمده است . جهت طرح چنین تاسیساتی احتیاج به اطلاعات علمی و فنی بسیار وسیع بوده و تحقیق حاضر بمنظور مطالعه یک سری از عوامل علمی و فنی میباشد که عبارتند از: 1 - طراحی، ساختن و ارزیابی کارآئی یک سیستم جامع کنترل محیط. 2 - اثرات مقادیر مختلف درجه حرارت و تهویه بر روی میزان رشد، غذای مصرفی، بازده غذائی و وزن نهائی در جوجه های گوشتی بمدت 4 هفته (5-8 هفتگی) در شرائط مورد آزمایش . 3 - پیشنهاد روابطی برای تعیین وزن جوجه بصورت تابعی از زمان در تحت شرائط تحقیق جهت استفاده در طراحی سیستم های تولید تجارتی. در این طرح سیستم کنترل شرائط محیط زیست شامل دو قسمت است یکی سیستم کنترل مقدماتی درجه حرارت و رطوبت نسبی بطوریکه شرائط اولیه یکسان برای تمام آزمایشها فراهم آورد. و دیگری سیستم های کنترل محیط جهت هر آزمایش بطور جداگانه و مستقل از دیگر آزمایش ها. دستگاه کنترل مقدماتی ضمن تنظیم حرارت و رطوبت نسبی، هوا را توسط یک کانال عمومی به سیستم های انفرادی کنترل محیط هر آزمایش میفرستند. این سیستم ها شامل 9 عدد کابین میباشد. در هر کابین میتوان میزان تهویه و درجه حرارت را بطور مستقل کنترل نمود. جهت هر آزمایش ، در هر کابین 40 قطعه جوجه گوشتی (cross - cronish) بمدت چهار هفته در درجه حرارتهای 19، 24، و 29c درجه و میزان تهویه های 560، 826، 1062 سانتیکتر مکعب در دقیقه (معادل 0.75، 1.25 و 2.25 فوت مکعب در دقیقه) برای هر قطعه جوجه، پرورش می یافتند. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارقام ذیل بدست آمد: کار سیستم های طرح شده بطور کلی رضایت یخش بوده و عوامل مورد نظر مانند درجه حرارت و میزان تهویه بطور دقیق قابل کنترل اند. محاسبات آماری نشان دادند جوجه هائی که در درجه حرارت 19 درجه و 24 درجه پرورش یافته اند بطور معنی دار دارای وزن بیشتری نسبت به گروه پرورش یافته در 29c درجه بوده اند. افزایش درجه حرارت از 19 درجه به 29c درجه میزان غذای مصرفی را بطور معنی داری کاهش میدهد و راندمان تبدیل غذایی در درجه حرارت های پائین بیشتر است . تهویه باعث افزایش بیشتر مصرف غذا گردیده و با افزایش میزان تهویه جوجه های نر افزایش وزن بیشتر نسبت به جوجه های ماده نشان داده اند. نتایج آزمایش اهمیت پرورش جوجه های گوشتی را در محدوده درجه حرارتی که آسایش مرغ در آن تامین میشود. یعنی 20 تا 26 درجه نشان میدهد. میزان تهویه های آزمایش شده برای پرورش زمستانه طیور کافی بنظر میرسد. در این میزان های تهویه تراکم گازهای سمی مانند nh3 که سبب بروز اختلال در رشد و کم وزنی جوجه میشوند بنحو قابل توجهی کاهش مییابد