هدف از انجام مطالعات طرح های توسعه شهری ، ارتقاء سطح کیفیت توسعه شهری است ، کیفیت توسعه شهری گویای وضعیت زندگی شهروندان و برخورداری آنان از امکانات ، تاسیسات ، تجهیزات ، خدمات شهری و مسکن ایمن می باشد. امابه دلیل عدم رعایــت اصول فنی و شهرسازی در شهرها به ویژه شهرهایی که در معرض خطر زلزله هستند سبب گردیده است که دارای شهرهای نا امــن و آسیب پذیر باشیم که می توان با برنامه ریزی و پشتکار مردم و مسیولین و استفاده از تجربیات کشورهای موفق چون ژاپن و با رعایت اصول فنی و شهرسازی خسارت را به حداقل رسانده و دارای سکونتگاه ایمن و مطمین باشیم. در این پژوهش شهر قایمشهر که به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و قرارگیری بین دو گسل شمال البرز و گسل خزر و همچنین براساس آیین نامه 2800 که جزء مناطق با خطر زیاد محسوب می شود، مورد بررسی قرار گرفته است (جامعه مورد مطالعه شهر قایم شهر میباشد). لازم به ذکراست که روش تحقیق توصیفی –تحلیلی و از نوع کاربردی میباشد و اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه واطلاعات موجود در مراکز و سازمانهای دولتی تهیه گردیده و شاخص هایی که در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته اند شامل : مساحت قطعات، معابر، قدمت، اسکلت و گسل می باشد که شاخص ها برای سه حالت بی دوام یا نامناسب و کم دوام یا تقریباً مناسب و بادوام یا کاملاً مناسب مورد بررسی قرار گرفتند که نتیجه تحلیل ها بیانگر آن است که فقط 35 درصد شهر بادوام است که با نظرسنجی از مهندسین ناظر از کیفیت ساخت سازها اوضاع نگران کننده تر می باشد و همچنین جهت تحلیل چگونگی دسترسی به کاربری های ویژه شامل اورژانس و آتش نشانی بر اساس حداکثر زمان استاندارد با توجه به آمارهای خدمات اورژانس و آتش نشانی در سه سال متوالی فقط 24 درصد مساحت شهر از نظر اورژانس و 30 درصد شهــــر از نظر آتش نشانی وضعیت دسترسی کاملاً مطلوب دارند که به عبارتی در مجموع وضــعیت دسترسی مناسب نــمی باشد. و در نهـــایت عوامل تاثیرگذار در کاهش خسارت در برابر زمین لرزه به ویژه مطالعات ریز پهنه بندی لرزه ای قبل از تهیه طرح توسعه شهری بر اساس تجربیات ارزشمند کشورهای موفق مورد بررسی قرار گرفت که ضرورت مطالعات ریز پهنه بندی لرزه ای قبل از تهیه طرح اثبات گردید.

جهان امروز، جهان اطلاعات است. در جهان امروز برخورداری از اطلاعات بهنگام و دارای کیفیت و دقتهای بالا و دسترسی سریع و آسان به آنها برای هر کشوری جنبه حیاتی دارد، چرا که این امر در برنامه ریزی های بزرگ ملی و طرح های جامع کشور بخوبی پیداست. یعنی شناخت و ارزیابی توان آنها با داشتن اطلاعات صحیح، نخستین گام در توسعه و بهبود کیفی این منابع می باشد. در همین راستا سیستمهای اطلاعاتی نقش بسیار مهمی در عرصه های اطلاعاتی ایفا می نمایند. سیستمهای اطلاعاتی جغرافیایی به کسب اطلاعاتی در رابطه با پدیده هایی می پردازند که بنحوی با موقعیت مکانی در ارتباطند. امروزه بخشهای مختلف علوم از جمله کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و برنامه ریزی شهری و ... نیاز به سیستمهای اطلاعات جغرافیایی را به حد زیادی احساس می نمایند. چرا که این بخش از علوم عموما با حجم وسیعی از داده های مکانی و توصیفی در ارتباطند و به واقع جهت برنامه ریزیها و تصمیم گیریهای صحیح و سریع و نیازهای روزافزون بشری از قبیل سرعت در انجام امور، تسهیلات بیشتر و دقتهای بالاتر، وجود سیستم های اطلاعاتی gis را باید الزامی دانست، چرا که واقعا وجود بسیاری از خدمات پیچیده امروزی بدون تکنولوژی پیشرفته سخت افزاری و نرم افزاری و مدیریت صحیح آنها غیر ممکن شده است. در این تحقیق سعی شده است، میزان موفقیت سیستم اطلاعات جغرافیایی شهر شیراز در ارتقاء کارایی و عملکرد کارشناسان و مدیران توسعه شهری از یک طرف و از طرف دیگر تأثیر این سامانه را در پیشبرد اهداف طرح های شهری مورد بررسی قرار گیرد. چهارچوب مکانی تحقیق را مناطق 4 و 6 شهر شیراز تشکیل می دهد، که یکی از مناطق (منطقه 6) از این سامانه (gis) بهره برداری می نماید، و منطقه دیگر (منطقه 4) به همان روشهای دستی و قدیمی اکتفا نموده و در واقع از این سامانه (gis) بهره برداری نمی کند. جامعه آماری پژوهش نیز شامل 66 نفر از کارشناسان توسعه شهری، کارشناسان بخش فنی و شهرسازان مناطق نه گانه شهرداری شیراز می باشد، که از این تعداد 33 نفر با سامانه gis آشنایی داشته و 33 نفر با این سامانه آشنایی نداشته اند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. بخشی از اطلاعات نیز از طریق گزارشات موجود شهر شیراز (طرح تفضیلی) جمع آوری شده است. با توجه به ماهیت موضوع برای آزمون فرضیات از آزمون اسپیرمن و آزمون t و روش مقایسه ای استفاده نموده ایم. یافته های تحقیق نشان می دهد که، آموزش سیستم اطلاعات جغرافیایی تأثیر مثبتی بر کارایی مدیران و کارشناسان توسعه شهری داشته است، همچنین بهره برداری از این سامانه به مدیریت شهری شهر شیراز کمک نموده تا در پیشبرد اهداف طرح های شهری موفق تر عمل نماید، به عنوان مثال منطقه شش شهر شیراز از gis بهره برداری می نماید طرح های شهری را بهتر اجرا نموده است و میزان تحق پذیری کاربری های پیشنهادی بهتر صورت گرفته است و در واقع می توان گفت که با استفاده از این سامانه کمتر می توان از طرح های شهری عدول نمود، بنابراین ضرورت و اهتمام تلاش اجرای gis در زمینه کنترل توسعه شهرها بسیار مناسب است.

امروزه گردشگری درجهان به حدی از رشدرسیده که کارشناسان پیش بینی می کنند، به عنوان سودآورترین صنعت جهان درآید و از آنجا که شهر یزد دارای جاذبه های تاریخی و زیبای متعددی می باشد و از طرفی با محدودیتهایی در بخش کشاورزی مواجه است، انجام این تحقیق برای نشان دادن مزایای اقتصادی گردشگری شهری در این شهر ضروری بنظر می رسید. در این راستا این تحقیق با روشی توصیفی– تحلیلی به بررسی وضعیت اقتصادی شهریزد با رویکرد گردشگری شهری پرداخت. برای این منظور از برخی شاخصهای امکان سنجی محصول گردشگری شامل؛ شاخص فراوانی گردشگری، ضریب نفوذ گردشگری، ضریب تراکم گردشگری، ضریب تکاثری اشتغال، ضریب تکاثری توریسم و همچنین از ضریب lq که یکی از روشهای تحلیلی اقتصادی در منطقه و ارتباط آن با دیگرمناطق است، استفاده شده است. نتایج نشان داد، گردشگری در شهریزد باعث جذب 5/6457312 دلار درآمد درسال 1392 شده است. شاخص فراوانی 1/30، ضریب نفوذ گردشگری 164/0 و ضریب تراکم گردشگری 387/0 برای سال 1390 برآورد شد. ضریب تکاثری اشتغال این شهر درسال 1391 برابر 25/1 و ضریب تکاثری توریسم با استفاده از درجه ی هتلها 48/2 درسال 1392 می باشد. همچنین ضریب lq برای مراکز اقامتی شهریزد در سال 1391 برابر 06/1 بدست آمد. بطورکلی می توان نتیجه گرفت، گردشگری شهری در شهریزد باعث درآمدزایی ، اشتغال و سرمایه گذاری در این راستا شده است، همچنین اگر چه تمرکز گردشگری در شهریزد از سایر شهرهای استان بیشتر است، اما با وجود تعدد جاذبه ها وآثار تاریخی موجود، هنوز سهم ناچیزی از اقتصادگردشگری عایدش می گردد.

امروزه تغییر رویکرد به مقوله توسعه باعث شده است که مقولات انسانی نظیر مشارکت به عنوان عامل اصلی جهت دستیابی به ‏توسعه شهرها مطرح گردد. این تحولات، ادبیات برنامه ریزی شهری در کشورهای در حال توسعه (منجمله ایران) را دچار تحول ‏نموده است به طوریکه اکثر کارشناسان در این کشورها بر لزوم مشارکت در راستای تحقق توسعه شهری تاکید دارند. منتها با ‏وجود این تاکید و حتی تغییر ساختار مدیریت شهری در ایران (تشکیل شوراهای شهر)، هنوز عدم تحقق مشارکت به عنوان ‏یکی از موانع مهم جهت دستیابی به توسعه مطرح می باشد. تحقیق حاضر نیز به دنبال بررسی این موضوع در شهر گرگان ‏می باشد. تحقیق در سه مرحله توصیف، تبیین و تحلیل به انجام می رسد. نتایج تحقیق در مرحله توصیف نشان می دهد که در ‏فضای موجود شهر گرگان، شهروندان به طور بالقوه تمایل بالایی برای مشارکت دارند منتها این ذهنیت در عرصه عمل به ‏فعلیت نمی رسد و میزان مشارکت نهادی این افراد پایین است. همچنین آنها آشنایی چندانی با مفهوم شورای شهر به عنوان ‏تجلی جامعه مدنی و فلسفه پیدایش آن ندارند و اکثر مراجعات آنها به شورای شهر نشان دهنده این عدم آگاهی می باشد. نتایج ‏تحقیق در مرحله تبیین بر طبق نظریه کنش ارتباطی یورگن هابرماس نیز نشان می دهد که آراسته نبودن فضای شهر گرگان ‏با اصول مورد نظر نظریه کنش ارتباطی سبب فاصله ارکان اصلی شهر (شهروندان، شورای شهر به عنوان عالی ترین نمود ‏جامعه مدنی و شهرداری به عنوان مهمترین نهاد ادراه کننده شهر) از یکدیگر شده است. فضایی که مشخصه اصلی آن ضعف ‏اعتماد می باشد. این فضا مانع مهمی جهت تحقیق مشارکت در بعد رسمی و نهادی شده است. نتایج تحقیق در مرحله تحلیل ‏نیز نشان می دهد که تقدم مدرنیسم و مدرنیزاسیون بر مدرنیته (بدون فراهم بودن زمینه های فکری مدرنیته) سبب شده است ‏که نمودهای حاصل از مدرنیسم و مدرنیزاسیون (شوراهای شهر) در این شهر در انتقال معنای خویش ناکام باشند. همچنین در ‏قسمت پیشنهادات نیز تاکید می گردد آراسته شدن فضای شهر گرگان با اصول نظریه کنش ارتباطی می تواند زمینه مناسبی ‏برای نزدیکی ارکان اصلی شهر به یکدیگر، افزایش اعتماد و همچنین فراهم شدن بسترهای لازمه جهت انتقال معنای شورای ‏شهر به عنوان تجلی جامعه مدنی گردد.‏

شهر گرگان از جمله شهر هایی است که با توجه به پتانسیل های طبیعی و موقعیت اقلیمی و همچنین وجود آثار تاریخی که به ثبت ملی رسیده اند ، می تواند برای توسعه گردشگری مورد توجه قرار گیرد. کمبود زیر ساخت های گردشگری از یک سو و محدویت و کمبود منابع و سرمایه گذاری در این بخش از سوی دیگر ضرورت برنامه ریزی برای توسعه گردشگری در این شهر به منظور جوابگویی به تامین نیازها و همچنین ارتقاع سطح و کیفیت زندگی ، اشتغال و بهبود وضعیت اقتصادی – اجتماعی ساکنان شهری را آشکار کرده و می توان برای دست یابی به توسعه در این صنعت ، از تمام امکانات موجود بهره برداری کرد . هدف این تحقیق ارزیابی استراتژیک و ارائه استراتژی بهینه بخش گردشگری شهر گرگان در چارچوب رویکرد توسعه پایدار گردشگری است. روش این پژوهش براساس ماهیت توصیفی-تحلیلی است ، جمع آوری اطلاعات این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای-اسنادی و پیمایشی صورت گرفته و با تعیین نقاط قوت ، ضعف ، فرصت ها و تهدیدات گردشگری در شهر گرگان با استفاده از ابزار تحلیلی swot به ارائه استراتژی و راهبردهایی برای توسعه این صنعت پرداخته است . نتایج حاصل نشان می دهد که امتیازات نهایی ماتریس های داخلی و خارجی در مدل سوات در محدوده wo یا محدوده محافظه کارانه قرار می گیرد که مهم ترین راهبردها در این محدوده ، استراتژی تبدیل شهر گرگان بعنوان مرکز قطب گردشگری طبیعی کشور یا اکوتوریست است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.