این تحقیق در قالب 4 آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، تاثیر غلظت های مختلف موسیلاژ اسفرزه و یک محلول نگهدارنده تجاری و همچنین ارتفاع محلول، در آزمایش دوم، تاثیر غلظت های مختلف موسیلاژهای ریحان، پنیرک و تخم شربتی بر ویژگیهای پس از برداشت ژربرا، در آزمایش سوم، تاثیر گلهای ژربرا و مریم و در آزمایش چهارم تاثیر نرگس، میخک و شب بو بر ویژگیهای پس از برداشت یکدیگر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد بیشترین مقدار وزن تر و عمر گلجایی مربوط به تیمار محلول نگهدارنده تجاری در ارتفاع 18 سانتیمتر و بیشترین قطر مربوط به تیمار اسفرزه 750 پی پی ام با ارتفاع 13 سانتیمتر بود. همچنین در ارتباط با هدایت هیدرولیکی ساقه، وزن محلول نگهداری تیمار ارتفاع 18 سانتیمتر، در 15 دقیقه اول کاهش معنی داری را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. نتایج آزمایش دوم نشان داد غلظت30 پی پی ام، بیشترین تاثیر را در افزایش میزان وزن تر و قطر گل داشته است. بیشترین میزان گندیدگی ساقه، کدر شدن رنگ محلولهای نگهداری و کمترین مقدار ph، مربوط به تیمار ریحان با غلظت 750 پی پی ام بود. نتایج آزمایش سوم نشان داد که حضور گلهای مریم در کنار گلهای ژربرا سبب کاهش معنی دار عمر گلجایی گلهای ژربرا و حضور گلهای ژربرا موجب کاهش معنی دار وزن تر گلهای مریم شد. نتایج آزمایش چهارم نشان داد که حضور گلهای شب بو و نرگس در کنار هم موجب کاهش معنی دار عمر نگهداری نرگس ها گردید. قطر میخک نیز هنگامیکه در کنار نرگس قرار گرفت، کاهش معنی داری نسبت به دیگر تیمارها نشان داد. کدر شدن محلولهایی که تنها یک نوع گل در آن قرار داشت کمتر از محلولهایی بود که دارای دو نوع گل بودند، اما این اختلاف تنها در محلول نرگس + میخک معنی دار شد.

نگهداری مواد غذایی همواره ذهن بشر را به خود مشغول کرده است، به طوری که در طی سالیان دراز روش های متعدد را به منظور رفع نیازهای خود به کار گرفته یا ابداع نموده است. از آنجایی که دوره پس از برداشت محصولات باغی کوتاه است، صادرات انواع تازه این محصولات دارای ارز آوری قابل توجهی است. ولی به علت سریع الفساد بودن، همچنین نبود یک سیستم بسته بندی مناسب عمر انباری و ماندگاری میوه های صادراتی ایران کوتاه بوده و امکان صدور به بازارهای دور دست تر مقدور نمی باشد. پژوهش حاضر به منظور بهبود شرایط نگهداری میوه های آلبالو، گیلاس، زردآلو و آلو در چهار مطالعه مستقل صورت گرفته است. در این پژوهش تیمارها از سه ترکیب گازی مختلف به همراه دو دمای نگهداری صفر و 5 درجه سانتیگراد تشکیل شدند و در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی در سه تکرار با یکدیگر مقایسه شدند. صفات مورد بررسی شامل: درصد کاهش وزن، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، ph، سفتی بافت میوه و رنگ میوه بودند. نتایج بررسی ها نشان داد استفاده از بسته بندی با اتمسفر تغییر یافته خصوصیات کیفی میوه ها را حفظ کرد. بهترین تیمار برای بسته بندی آلبالو ترکیب 5 درصد اکسیژن+ 5 درصد دی اکسید کربن+ 90 درصد نیتروژن و دمای 5 درجه سانتیگراد و رقم اردی جوبلیوم بود. در آزمایش گیلاس تیمار ترکیب 15 درصد اکسیژن+ 10 درصد دی اکسید کربن+ 75 درصد نیتروژن و دمای صفر درجه سانتیگراد برای بیشتر صفات مناسب بود. در آزمایش زردآلو و آلو نیز ترکیب 5 درصد اکسیژن+ 5 درصد دی اکسید کربن+ 90 درصد نیتروژن و دمای صفر درجه سانتیگراد در بیشتر صفات تاثیر قابل قبولی داشتند. در بین ارقام زردآلو لاسگردی و آلو سانتاروزا برای این نوع بسته بندی قابل پیشنهاد است.

نماتودهای پارازیت گیاهی از آفات اقتصادی مهم در محصولات جهانی به شمار می آیند. در این بین نماتودهای مولد گره ریشه meloidogyne spp سهم بزرگی از این خسارات را در ایران به خود اختصاص می دهند. در سالهای اخیر، استفاده از گیاهان دارویی به عنوان یکی از روشهای موثر در کنترل آفات و بیماریها توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. در این تحقیق، اثر بازدارندگی عصاره (آبی و الکلی) و اسانس زیره سیاه(bunium persicum)، زیره سبز((cuminum cyminum ، زنیان((carum copticum ، رازیانه(foeniculum vulgare) و میخک هندی((eugenia caryophylata علیه نماتود مولد گره ریشه m. javanica در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. سطوح lc50 و lc90 برای تخم و لاروتعیین شد. میزان عدم تفریخ تخم و مرگ و میر لارو با غلظت گیاهان مورد آزمایش ارتباط مستقیمی داشت. تمامی عصاره ها در بالاترین غلظت بکار رفته تاثیربیش از 90% در مرگ و میر لارو و عدم تفریخ تخم داشتند. در شرایط گلخانه اکثر گیاهان مورد آزمایش(عصاره، اسانس و بقایای گیاه) بطور مشخصی جمعیت این نماتود را کاهش دادند. در این تحقیق زیره سیاه و زیره سبز اثرات مطلوبی علیه نماتود m. javanica از خود نشان دادند و این اولین گزارش از فعالیت نماتودکشی این گیاهان می باشد.

انار (punica granatum l.) یکی از مهمترین میوه های بومی ایران است، که منبع غنی از ترکیبات زیست فعال می باشد که به طور گسترده در طی قرون متمادی در طب سنتی مورد استفاده قرار گرفته است. هر چند در سال های اخیر مطالعات گسترده ای در مورد اهمیت میوه انار در تغذیه انسان صورت گرفته، اما تاکنون چگونگی تغییرات خصوصیات فیزیکوشیمیایی، ترکیبات زیست فعال و فعالیت آنتی-اکسیدانی میوه برخی از ارقام انار ایران در طی دوره رشد به صورت جزئی مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تغییرات خصوصیات فیزیکوشیمیایی، ترکیبات زیست فعال و فعالیت آنتی اکسیدانی اجزاء مختلف میوه شش رقم انار: آقایی، فاروق، رباب، شهوار، شیرین بی هسته و شیرین محلی در طی سه مرحله مختلف شامل نرسیده، نیمه رسیده و رسیده می باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که، بین مراحل مختلف رشد در همه فاکتورهای اندازه گیری شده اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج همچنین نشان دادند که، با افزایش رسیدگی میزان اسیدیته قابل تیتراسیون و اسیدآسکوربیک در هر شش رقم کاهش می یایند، در حالی که میزان اسیدیته، مواد جامد محلول، شاخص طعم، قند کل و آنتوسیانین افزایش می یابند. در هر شش رقم میزان کل فنول ، کل تانن، تانن متراکم، الاژیک اسید و فعالیت آنتی اکسیدانی در طی دوره رشد میوه کاهش یافت. همچنین نتایج نشان داد که، میزان کل فنول، کل تانن، تانن متراکم، الاژیک اسید و فعالیت آنتی اکسیدانی در پوست بیشتر از آب میوه و بذر می باشد. علاوه بر این، نتایج اطلاعات مهمی از تغییرات خصوصیات فیزیکوشیمیایی، ترکیبات زیست فعال و فعالیت آنتی اکسیدانی شش رقم مختلف انار در طی دوره رشد میوه فراهم کرده که برای تعیین کیفیت میوه بسیار مفید است.

افزایش چشم گیر جمعیت در کشورهای در حال توسعه و فقیر از نظر منابع چوبی و تقاضای گسترده برای انواع محصولات تولید شده از منابع سلولزی، به ناچار آینده روشنی را در راستای استفاده از منابع غیر چوبی و الیاف کشاورزی به تصویر می کشد. با این وصف موضوع مکان یابی واحدهای صنعتی در این کشورها، امروزه امری حیاتی و مهم محسوب می شود. ایران نیز از جمله کشورهایی است که از این قائده مستثنی نیست. استان گلستان به عنوان یکی از استانهای مستعد کشور به لحاظ دارا بودن مواد لیگنوسلولزی، با 1,822,696 تن پسماند قابل استحصال، پتانسیل بسیار مناسبی جهت احداث کارخانجات تولید فرآورده های لیگنوسلولزی هم چون کاغذ فلوتینگ را دارا است. برای تحقق این هدف پس از انجام مطالعات پایه ای، انجام مصاحبه با کارشناسان، تولیدکنندگان و صاحب نظران در این بخش شاخص های تاثیرگذار در تاسیس کارخانه تولید کاغذ فلوتینگ در استان گلستان شناسایی گردیدند که به شش گروه شاخص تاٌمین مواد و محصول، زیرساختی، قوانین و مقررات، اقتصادی، فنی و انسانی و زیست محیطی طبقه بندی گردید. درجه اهمیت این معیارها و زیرمعیارها با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و تصمیم گیری گروهی تعیین شد. نتایج نشان داد که مواد و محصول مهم ترین شاخص اصلی، هزینه تامین ماده اولیه مهم ترین زیرشاخص، و اطمینان از عرضه ماده اولیه و دسترسی به منابع آب نیز به ترتیب در اولویت دوم و سوم قرار دارند. برای مرحله دوم کار یعنی انتخاب بهترین مکان در استان گلستان ساختار شاخص ها به دو گروه سودها و هزینه ها تقسیم شده و با تنظیم پرسشنامه اهمیت سودها و هزینه ها به طور مجزا مشخص شد. و در نهایت برای اولویت بندی گزینه ها پرسشنامه ای طراحی شده و گزینه ها بر اساس ساختار سودها و هزینه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتیجه محاسبات انجام شده با روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و در محیط نرم افزاری اکسپرت چویس نشان داد شهرستان گنبد دارای بالاترین نسبت سود به هزینه بوده و بهترین مکان برای استقرار کارخانه تولید کاغذ فلوتینگ از پسماندهای کشاورزی در استان گلستان می باشد.

بابونه آلمانی یکی از مهمترین گیاهان دارویی اسانس دار است. این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کود آلی ورمی کمپوست و سطوح مختلف آبیاری بر خصوصیات مرفولوژیک،میزان و اجزاء اسانس دو رقم اصلاح شده بابونه آلمانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار و به صورت گلدانی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1385 انجام شد. تیمارها شامل 4 سطح کود آلی ورمی کمپوست(0، 5، 10و15 درصد وزنی) ،3 سطح آبیاری(هر هفته2 میلی متر، هر دو هفته4 میلی متر و هر دو هفته2میلی متر) و دو رقمgoral وbodegold بودند. عملکرد گل، ارتفاع بوته، زمان گلدهی، طول نهنج، قطر نهنج، درصد وزنی اسانس، عملکرد اسانس، درصد کامازولن و سایر اجزاء اسانس و عملکرد کامازولن تعیین شدند. نتایج نشان داد که ا.....

بابونه آلمانی از گیاهان مهم دارویی است که جایگاه خاصی را در صنایع دارویی پیدا کرده است. مجموع مواد موثره این گیاه متعلق به گروه اسانس ها و شامل 120 ترکیب شیمیایی می باشد. مطالعه حاضر به بررسی اثرات ژنوتیپ، نوع ریزنمونه و محیط کشت بر کال زایی، باززایی و کشت سوسپانسیون سلولی گیاه بابونه می پردازد. در بررسی کال زایی قسمت های رویشی این گیاه، ریزنمونه های ساقه، جوانه جانبی و برگ در محیط کشت ms حاوی سطوح مختلف هورمون های (naa + kin) و (2-4-d + kin) کشت شدند. همچنین کال زایی ریزنمونه های بافت انتهایی و گلبرگ گل در محیط کشت ms حاوی سطوح مختلف اکسین ها 2-4-d) و (naa و سیتوکینین ها kin) و (ba بررسی شد. سپس کالوس های جنین زا به محیط باززایی منتقل شدند. کال زایی و باززایی شش ژنوتیپ بابونه (گورال، شاروکشاری، پرسو، شیراز، کازرون، اصفهان) نیز بررسی شد. جهت ایجاد کشت سوسپانسیون سلولی از کالوس های ترد و فعال بدست آمده از هر کدام از آزمایش های القاء کالوس استفاده شد. نتایج نشان داد که ریزنمونه های ساقه و جوانه جانبی در محیط حاوی 1 میلی گرم naa و 1 میلی گرم kin حجم کالوس بیشتری را نسبت به ریزنمونه برگ داشتند. همچنین بیشترین میزان کال زایی از ریزنمونه های بافت انتهایی و گلبرگ گل به ترتیب در محیط کشت ms حاوی (m? 46/0:kin + 5/4 :2-4-d) و (mg/l 5/0:kin + 4:naa) مشاهده شد. در بین ژنوتیپ های مختلف بیشترین میزان کال زایی از ژنوتیپ اصفهان بدست آمد. مشخص شد که کالوس های حاصل از ریزنمونه برگ در محیط کشت ms حاوی 5/0 میلی گرم kin باززایی اندام های هوایی بیشتری داشتند. بیشترین باززایی غیر مستقیم اندام های هوایی متعلق به ژنوتیپ اصفهان با استفاده از ریزنمونه جوانه جانبی می باشد. در کشت های سوسپانسیون سلولی بیشترین میزان بیوماس و نرخ رشد سلولی از ژنوتیپ اصفهان با استفاده از کالوس های با منشاء برگ بدست آمد. مشاهده میکروسکوپی سوسپانسیون های سلولی نشان داد که اندازه ی سلول ها در روزهای آغازین نسبت به روزهای میانی بزرگتر است حال آن که در روزهای پایانی اندازه ی آن ها کوچکتر می باشد. بر اساس نتایج مطالعه حاضر می توان گفت که این گیاه دارای توان بالایی در تولید کالوس و اندام زایی در شرایط آزمایشگاهی است، بنابراین در کارهای آتی در زمینه تولید درون شیشه ای مواد موثره، کشت بافت این گیاه توصیه می شود.

چکیده به منظور بررسی تأثیر ورمی کمپوست و تراکم کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی گل مغربی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال های 1389-1387 به اجرا در آمد. تیمارها شامل 4 سطح ورمی کمپوست (صفر، 2، 3 و 5 کیلوگرم در متر مربع) و 3 تراکم کاشت (9، 12 و 20 بوته در متر مربع) بودند. نتایج نشان داد که افزایش سطوح ورمی کمپوست باعث بهبود معنی دار صفات ارتفاع بوته، عملکرد بذر، درصد و عملکرد روغن و ضریب شکست روغن شد. افزایش تراکم کاشت، تعداد شاخه های جانبی، تعداد کپسولها و تعداد بذر کپسولهای ساقه اصلی و شاخه های جانبی بوته را به صورت معنی داری کاهش، اما عملکرد بذر و روغن را افزایش داد. اثر متقابل ورمی کمپوست و تراکم کاشت بر تعداد شاخه های جانبی، تعداد بذر کپسولهای ساقه اصلی و شاخه های جانبی، درصد، دانسیته و ضریب شکست روغن معنی دار بود. عمده ترین اسید چرب اشباع، اسید پالمیتیک و عمده ترین اسید چرب غیراشباع، اسید لینولئیک بود. میزان اسید گاما لینولنیک در حد اپتیمم و 8-7 درصد بوده و بالاترین میزان آن در سطح 2 کیلوگرم در متر مربع ورمی کمپوست و تراکم کاشت 9 بوته در متر مربع بدست آمد. در مجموع سطح 2 کیلوگرم در متر مربع ورمی کمپوست و به ترتیب تراکم 20 بوته در متر مربع از نظر درصد و عملکرد روغن و تراکم 9 بوته در متر مربع از نظر درصد و نسبت اسیدهای چرب غیراشباع به اشباع بهترین تیمارها بودند. واژه های کلیدی: اسید چرب، تراکم کاشت، روغن، سوکسله، گل مغربی، ورمی کمپوست

در گذشته تمرکز مطالعات دگرآسیبی بیشتر بر روی ارزیابی فعالیت سمیتی بقایای گیاهی و عصاره های آنها صورت می گرفت اما در سال های اخیر از طریق تاسیس و توسعه موسسه های علمی در سرتاسر جهان، پیشرفت های تکنیکی در زمینه این تحقیقات صورت گرفته و دانش دگرآسیبی طی دو دهه اخیر به علت ابداع روش های پیشرفته و همچنین همکاری بین دانشمندان و دستیابی به زیست آزمونهای مناسب، پیشرفت چشمگیری داشته است. از جمله روش هایی که اخیرا جایگزین روش های قدیمی مانند روش های عصاره گیری و یا استفاده از زغال فعال شده است می توان به روش ساندویچ (sandwich method) دیش پک (dish pack method) ریزوسفر (rhizospher method) و plant box method اشاره کرد. در تحقیق حاضر از دو روش ساندویچ و دیش پک برای بررسی دگرآسیبی گیاهان استفاده شده است. در روش دیش پک به بررسی 118 نمونه گیاهی (104 گونه) از بین 34 خانواده پرداخته و در روش ساندویچ ، 68 نمونه گیاهی (56 گونه) از بین 19 خانواده را مورد بررسی قرار دادیم. و نهایتا توانستیم از بین این گیاهان، گیاهان ذکر شده در زیر را به عنوان گیاهان دگرآسیب معرفی نمائیم. میوه melia azedarachو ruta graveolens، گل های achillea wilhelmsii،achillea nobilis ، achillea filipendula، lavandula vera، salvia sclarea، vitex pseudo-negundo، eugenia caryophyllata و perovskia abrotanoides، بذرهای bunium persicum،foeniculum vulgare و trachyspermum copticum، برگ های mentha piperita، achillea biebersteinii، artemisia kopetdaghensis، pulicaria gnaphalodes، alliaria petiolata، cardaria draba، hyssopus angustifolius، mellisa officinalis، origanum vulgar، salvia sclarea، thymus vulgaris، zataria multiflora، ranunculus cicutarius، leptorhabdos parviflora، verbascum speciosum، urtica dioica، achillea pachycephala، frulago subvelutina،lavandula vera ، peganum harmala و juniperus excelsaa، کلاله crocus sativus، صغ ferula foetida و ferula gumsoa ، پوست میوه punica granatum و ریزوم zingiber officinale واژگان کلیدی: دگرآسیب، روش دیش پک، روش ساندویچ

گیاهان دارویی از منابع طبیعی بسیار مهمی هستند که از دیرباز مورد توجه بوده اند، در این میان گونه های مختلف آلیوم دارای ارزش غذایی، دارویی و پزشکی فراوانی می باشند. بدین منظور آزمایشی در سال 1389-90 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بر اساس طرح فاکتوریل بر پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو توده موسیر(الیگودرز، کلات)، سه اندازه سوخ(کوچک و متوسط و بزرگ) و عملیات حذف ساقه گل دهنده و عدم حذف ساقه گل دهنده بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان آلیسین به ترتیب 24/4 و 19/0 میکرو گرم در میلی گرم ماده خشک، در سوخ درشت توده موسیر الیگودرز و سوخ کوچک توده موسیر کلات تولید شد. همچنین مشخص شد با افزایش وزن سوخ مادری میزان آلیسین نسبت ماده خشک افزایش می یابد. به طوری که سوخ های متوسط تقریباًً از نظر میزان آلیسین 7/3 برابر نسبت به سوخ کوچک افزایش نشان داد. نتایج عملکرد سوخ حاکی از افزایش عملکرد با افزایش اندازه سوخ کشت شده بود. در سوخ های درشت کشت شده بیشترین عملکرد (2/697 گرم در متر مربع) مربوط به توده موسیر الیگودرز بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین درصد افزایش وزن سوخ (64/101 درصد) مربوط به اندازه سوخ درشت می باشد. از نظر آماری بین توده هاای موسیر کشت شده از نظر درصد افزایش وزن سوخ کل هیچ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. قطع ساقه گل دهنده موجب افزایش تعداد سوخچه تولیدی موسیر در هر دو توده شده است، به نحوی که بیشترین تولید سوخچه (33/2) مربوط به تیمار عملیات قطع ساقه گل دهنده بود. در بین اندازه سوخ های کشت شده نیز بیشترین تعداد سوخ چه (08/2) تولیدی مربوط به سوخ درشت بود. به نظر می رسد تولید این گونه ها در سیستم زراعی بتواند به عنوان یک راهبرد مهم در تأمین بازار رو به گسترش جهانی عمل کند.

نماتد های پارازیت گیاهی از آفات اقتصادی مهم در محصولات جهانی به شمار می آیند. در این بین نماتد های مولد گره ریشه meloidogyne spp سهم بزرگی از این خسارات را در ایران به خود اختصاص می دهند. در سال های اخیر، استفاده از گیاهان دارویی به عنوان یکی از روش های موثر در کنترل آفات و بیماری ها توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. در این تحقیق، اثر بازدارندگی اسانس گیاهان کما dorema ammoniacum، باریجه ferula gommosa و اکالیپتوس ecalyptuso. و عصاره های آبی-الکی و استونی خرزهره nerium oleander علیه نماتد مولد گره ریشه m. javanica در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. سطوح lc50 و lc90 برای تخم و لاروتعیین شد. میزان عدم تفریخ تخم و مرگ و میر لارو با غلظت گیاهان مورد آزمایش ارتباط مستقیمی داشت. تمامی عصاره-ها در بالاترین غلظت بکار رفته تاثیربیش از 90% در مرگ و میر لارو و عدم تفریخ تخم داشتند. در شرایط گلخانه اکثر گیاهان مورد آزمایش(عصاره و اسانس) بطور مشخصی جمعیت این نماتد را کاهش دادند. نتایج این بررسی نشان دهنده پتانسیل بالای اسانس ها و عصاره های مذکور بویژه اسانس اکالیپتوس و عصاره آبی-الکلی خرزهره در کنترل نماتد مولد گره ریشه می باشد.

نعناء فلفلی با نام علمی mentha piperita l.، از جمله گیاهان دارویی و معطر باارزش در صنایع دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی است که به دلیل طیف وسیع کاربرد آن در صنایع مختلف دارویی در سطح وسیعی از مزارع کشت می شود. به منظور بررسی تاثیر رژیم های مختلف آبیاری و انواع خاکپوش بر خصوصیات رویشی و میزان اسانس گیاه دارویی نعناء فلفلی آزمایشی در سال زراعی 1390-1389 در مزرعه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد، که فاکتورهای آن را سه سطح آبیاری (100،80 و 60 درصد نیاز آبی محاسبه شده از تشت تبخیر کلاس a) و دو نوع خاکپوش (چیپس چوب، پلاستیک سیاه) و شاهد بدون پوشش تشکیل می دادند. داده های بدست آمده از هر سال به صورت آزمایش فاکتوریل بر مبنای بلوک های کامل تصافی و داده های حاصل از دو سال به صورت اسپلیت پلات در زمان آنالیز شد. نتایج حاصل از دو چین نشان داد که نعناء فلفلی در چین اول نسبت به چین دوم از رشد بهتری برخوردار بود. به طوریکه این گیاه بیشترین میزان وزن خشک، در صد و عملکرد اسانس را در چین اول تولید نمود، اما بالاترین وزن خشک بوته (12/44 گرم)، بالاترین میزان اسانس (835/2 درصد حجمی وزنی) و همچنین بالاترین عملکرد اسانس (7/116 لیتر در هکتار) با تیمار اثر متقابل خاکپوش چیپس چوب به همراه سطح سوم آبیاری در چین دوم حاصل شد. همچنین نتایج نشان داد در چین دوم در کرت های دارای خاکپوش چیپس چوب به همراه سطح سوم آبیاری تمامی استولون های نعناء فلفلی سالم بودند و در صد واکاری صفر بود. کمترین میزان وزن تر علف-هرز (26/7 گرم در متر مربع) نیز در کرت های با تیمار اثر متقابل چیپس چوب به همراه سطح سوم آبیاری مشاهده گردید. نتایج آنالیز اسانس نشان داد که در بین ترکیبات شناسایی شده لیمونن، 1 و 8 سینئول، منتون، منتوفوران، نئومنتول، منتول، پیپریتون و ایزومنتیل استات جزء ترکیبات اصلی با بیشترین فراوانی بودند. به طور کلی نتایج نشان داد نعناء فلفلی با تیمار خاکپوش چیپس چوب به همراه سطح سوم آبیاری (60 درصد نیاز آبی) بیشترین عملکرد خشک، عملکرد اسانس و بالاترین راندمان مصرف آب را در واحد سطح تولید نمود.

تیمارهای آزمایش شامل دو فاکتور خاکپوش (خاکپوش آبی، خاکپوش قرمز و بدون خاکپوش) و فاصله کشت (در دو سطح 120 × 30 و 120 × 40 سانتی متر) در نظر گرفته شد. در طی مراحل رشد، کلیه امور مربوط به عملیات داشت انجام شد و صفات مورد نظر اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که کاهش فاصله کاشت ( 120 × 30 سانتی متر) سبب افزایش معنی دار صفات تعداد برگ، کلروفیل کل، حجم ریشه، عملکرد و میانگین وزن میوه شد. بر طبق نتایج حاصل از این پژوهش، کاهش فاصله کشت بین بوته بر روی ردیف از 40 به 30 سانتی متر در کدو مسمایی رقم رادا در شرایط آب و هوایی مشهد سبب افزایش عملکرد میوه در بوته، تعداد برداشت و میانگین وزن میوه شد. خاکپوش رنگی قرمز سبب افزایش عملکرد در بوته شد، اما نتوانست به طور کامل سبب کنترل علف های هرز شود، در حالیکه در خاکپوش آبی علف های هرز تا حد مطلوبی کنترل شد. خاکپوش قرمز به علت فراوانی گستره طیف جذبی بالاتر نسبت به خاکپوش آبی شدت نور بیشتری را جذب کرد در مقایسه با خاکپوش آبی طول عمر مصرفی کمتری داشت و سریعتر از بین رفت. بطور کلی استفاده از خاکپوش سبب افزایش کیفیت میوه از نظر تمیز بودن میوه و شکل ظاهری شد، بطوریکه در تیمارهای شاهد درصد بدشکلی بالا بود. به طور کلی افزایش رشد رویشی، افزایش شمار میوه ها و در نتیجه افزایش عملکرد تیمارهای خاکپوش را می توان ناشی از مناسب تر بودن دمای خاک، حفظ رطوبت خاک و کیفیت مناسب نور بازتاب شده از سطح خاک نسبت داد که در تحقیقات سایر محققین نیز مورد تایید است.

چکیده زیره سیاه ایرانی(bunium persicum boiss.) یکی از مهمترین گونه های دارویی مهم خانواده یapiaceae می باشد که در نقاط مختلف ایران رشد می نماید. بذر این گیاه به دلیل دارا بودن ویژگی هایی چون محرک بودن، اشتها آور، التیام بخش بودن و همچنین استفاده به عنوان طعم دهنده مواد غذایی از اهمیت خاصی برخوردار است. در مطالعه حاضر جوانه زنی بذر، ریز غده زایی و تولید جنین سوماتیکی زیره سیاه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش جوانه زنی بذر نشان دارد بذر زیره سیاه در شرایط تاریکی و در محیط کشت ساده حاوی 5/0 درصد ساکارز طی مدت 3-4 هفته چینه سرما دهی بهتر از سایر محیط کشت های مورد بررسی جوانه می زند. به منظور تولید ریز غده های این گیاه، تحقیقی در قالب دو آزمایش مستقل اجرا شد. در آزمایش نخست تاثیر سه محیط کشت ms، ms2/1 وb5 و همچنین تاثیر سه غلظت 0، 25 و 50 میکرومولار اسید سالیسیلیک بصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در آزمایش دیگر تاثیر سه محیط کشت فوق و سه غلظت 0، 2 و 5 میکرومولار اسید جاسمونیک بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد محیط کشت ms مناسب ترین محیط کشت جهت رشد ریز غده های زیره سیاه می باشد. در این پژوهش مشخص شد استفاده از غلظت 25 میکرو مولار اسید سالیسیلیک بیشترین تاثیر را در افزایش ویژگی های رشدی ریز غده های زیره سیاه دارد. در آزمایش مربوط به اسید جاسمونیک مشخص شد محیط کشت ms حاوی 2 میکرومولار اسید جاسمونیک بیشترین تاثیر را بر ویژگی های رشدی ریز غده های زیره سیاه دارد. از طرفی با توجه به تیمارهای موجود تیمار با2 میلی گرم در لیتر 2,4-d و 2میلی گرم در لیتر کینتین از نظر ایجاد کالوس جنین زا و نیز محیط رشد جنین غیر جنسی با 1 میلی گرم در لیتر کینتین و بدون هورمون اکسین از نظر رشد جنین غیر جنسی به عنوان مناسب ترین محیط کشت برای ایجاد کالوس جنین زا و رشد گزارش می شود. همچنین مشخص شد وجود سیتوکنین ها در محیط کشت بافت جهت جنین زایی زیره سیاه الزامی می باشد. بطور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد امکان جنین زایی و همچنین تولید ریز غده های زیره سیاه در شرایط کشت بافت و در مدت زمانی کوتاه تر از شرایط طبیعی وجود دارد. کلید واژه ها: اسید سالیسیلیک، اسید جاسمونیک، جنین زایی، زیره سیاه، غده زایی، کشت بافت

اسید سالیسیلیک به عنوان یک ترکیب فنولی ساده با پتانسیل بالا دارای اثرات زیادی بر فیزیولوژی گیاهان و میوه های برداشت شده است و باعث فعال شدن مقاومت القایی سیستمیک و افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی گیاهان می شود. در آزمایش اول سه هفته قبل از بلوغ تجاری میوه ها با غلظت ها صفر (شاهد)، 1، 2، 3 و 4 میلی مولار اسید سالیسیلیک محلول پاشی و در آزمایش دوم در مرحله بلوغ تجاری میوه ها برداشت، و در غلظت های یاد شده به مدت 5 دقیقه غوطه ور شدند. نتایج نشان داد که، طی دوره انبارداری وزن میوه، سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی اکسیدانی کاهش معنی داری داشت در حالی که درجه اسیدی و مواد جامد محلول افزایش معنی داری داشته است. در طی دوره انبارداری تفاوت معنی داری بین تیمارها (شاهد و غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک) در تمام فاکتورهای اندازه گیری شده، مشاهده شد. تیمارهای اسید سالیسیلیک به طور معنی داری مانع از کاهش وزن و همچنین باعث حفظ سفتی بافت میوه ها شدند. در این شرایط،به ترتیب بیشترین و کمترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی اکسیدانی در تیمارهای 4 میلی مولار اسید سالیسیلیک و شاهد مشاهده شد. غلظت های کمتر اسید سالیسیلیک تاثیر کمتری بر صفات اندازه گیری شده، داشت. نتایج این تحقیق نشان داد که اسید سالیسیلیک دارای پتانسیل بالایی برای استفاده در کشاورزی و تکنولوژی پس از برداشت میوه ها می باشد و می توان از اسید سالیسیلیک به عنوان یک ترکیب طبیعی به طور تجاری جهت افزایش ماندگاری میوه های زردآلوداستفاده نمود.

نماتودهای ریشه گرهی(meloidogyne spp.) گروه مهمی از پاتوژن های گیاهی هستند که دامنه میزبانی وسیعی دارند و هرساله خسارت زیادی به محصولات وارد می کنند. روش های متعددی برای مبارزه با نماتودهای ریشه گرهی(meloidogyne spp.) اعمال می گردد، ولی استفاده از گیاهان دارویی یکی از روش های ایمن برای مهار نماتود ریشه گرهی می باشد. در این تحقیق، اثر بازدارنـدگی اسـانس حاصل از سـه گیـاه دارویی شـامل موسـیر( allium hirtifolium)، مریـم گلی(salviaofficinalis)،وکرفس کوهی(kelussia odoratissima)، بر میزان تفریخ تخم،و مرگ و میر لارو سن دو نماتود ریشه گرهی در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. از هر اسانس 6 غلظت در 6 تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. شناسایی ترکیبات اسانس کرفس کوهی و مریم گلی با استفاده از روش gc-msصورت گرفت.نتایج نشان داد که اصلی ترین ترکیبات در اسانس کرفس کوهی شاملz-لیگوستیلید(11/54%)و3بوتیلیدین-فتالید(37/14%)و در مریم گلی شامل?-توجون(8/32%)و 1،8سینئول(8/12%)می باشد. درصد مرگ و میر لارو بعد از 24ساعت قرارگیری لارو در معرض اسانس و نیز درصد عدم تفریخ تخم بعد از 7 روزقرارگیری تخم نماتود در معرض اسانس محاسبه شد. اسانس تمام گیاهان مورد آزمایش به طور مشخصی جمعیت این نماتدها را کاهش داد. نتایج این بررسی ها نشان داد که تیمارها اختلاف معنی داری در سطح 5% با شاهد دارند(p?0.05). اسانس موسیر در غلظتppm 4000 منجر به عدم تفریخ تخم و مرگ و میر لارو تا حد 95% شد. آنالیز پروبیت نشان داد، اسانس موسیر با 150lc50= برای تخم، و 601lc50=برای لارو بیشترین سمیت را دارا می باشد.نتایج این بررسی نشان دهنده پتانسیل بالای این اسانس ها بویژه اسانس موسیر در کنترل نماتودهای ریشه گرهی می باشد.

آزمایشی با هدف بررسی اثر تیمارهای مختلف پس از برداشت و شرایط نگهداری بر تغییرات فیزیکی و شیمیایی محصول گوجه فرنگی رقم سیندا در مشهد انجام شد. آزمایش بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل بسته بندی با پوشش پلی اتیلن ضخیم، بسته بندی با پوشش پلی اتیلن شفاف، بسته بندی با کاغذ، کلرید کلسیم 1%، آب داغ 39 درجه سانتی گراد و هوای داغ 34 درجه سانتی گراد بودند که در دو شرایط محیط و نگهداری در سردخانه با دمای4 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که تفاوتهای معنی داری بین تیمارهای انجام شده و شرایط مختلف نگهداری محصول وجود دارد. تیمار بسته بندی با پوشش پلی اتیلن ضخیم به طور معنی داری کاهش کمتر در وزن فیزیولوژیک، میزان tss و لیکوپن داشت. همچنین میوه های بسته بندی شده به روش پلی اتیلن ضخیم دارای ta، میزان آسکوربیک اسید و رتبه بازار پسندی بهتری بودند و همچنین باعث افزایش عمر انباری محصول تا دو هفته گردیدند.در تیمار شرایط نگهداری، نگهداری در سردخانه موجب حفظ بهتر کیفیت محصول نسبت به نگهداری در شرایط محیط شد اگرچه بروز خسارت سرمازدگی در روزهای انتهایی آزمایش در محصولات مشهود بود. ولی تیمار نگهداری به همراه بسته بندی پلی اتیلنی ضخیم به طور معنی داری این خسارت را کاهش داد و میوه ها کیفیت بهتری نسبت به سایر تیمارهای بسته بندی داشتند.

مواد گیاهی به سبب محیطی که در آن رشد می کنند قابلیت پذیرش سطح بالایی از آلودگی میکروبی را دارند. علاوه بر این عملیات رایجی مثل برداشت، جابه جایی، انبارداری و فراوری آنها ممکن است باعث وارد شدن آلودگی میکروبی و رشد این آلودگیها شود و در نتیجه بصورت مستقیم سلامتی مصرف کننده را به خطر اندازد. هم چنین اضافه شدن این مواد دارای آلودگی میکروبی به مواد غذایی باعث فساد آنها می شود. بنابراین ارزیابی کیفیت بهداشتی گیاهان دارویی همانند سایر محصولات کشاورزی به منظور تلاش در راستای سلامت مصرف کننده و بهبود میزان اثر بخشی آنها در درمان بیماریها و استاندارد نمودن آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این تحقیق که در اردیبهشت و بهمن سال 90 بصورت مجزا به اجرا درامد، تاثیر پرتو تابی با اشعه گاما با دوزهای ?، ?، ??و 15 کیلوگری بصورت طرح کامل تصادفی و ازون با غلظت هایppm 3/0، 6/0و 9/0 در زمانهای ?? و ?? دقیقه بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی به عنوان روشهای ضدعفونی مناسب بر بار میکروبی گیاهان دارویی نعنا فلفلی، مرزه، ملیس، آویشن شیرازی و سنبل الطیب هندی مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و تجزیه و شناسایی ترکیبات اسانس توسط دستگاهای gcو gc-ms قبل و بعد از پرتودهی انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که آویشن شیرازی دارای کمترین و سنبل الطیب هندی دارای بیشترین بار میکروبی بودند. نتایج هم چنین نشان داد که پرتوتابی نمونه های گیاهان دارویی سبب کاهش بار میکروبی این گیاهان شد و دوز 15 کیلوگری اشعه گاما بیشترین تاثیر را در کاهش بار میکروبی داشت. نتایج آنالیز اسانس گیاهان دارویی حاکی از آن بود که پرتودهی گیاهان سنبل الطیب هندی و نعنافلفلی تاثیر زیادی بر کمیت و کیفیت اجزای اسانس این گیاهان داشت، اجزای اسانس مرزه و آویشن شیرازی به میزان کمتری تحت تاثیر پرتوتابی با اشعه گاما قرار گرفتند. نتایج این تحقیق ثابت کرد که غلظتppm 9/0 در مدت زمان ?? دقیقه گاز ازون بیشترین تاثیر را در کاهش بار میکروبی گیاهان دارویی مورد بررسی داشت و غلظتppm 3/0 گاز ازون و زمان ?? دقیقه قرار گیری نمونه های گیاهی در برابر گاز ازون تاثیر بیشتری بر کاهش بار میکروبی نسبت به سایر تیمار ها داشتند هم چنین ازون دهی بجز در مرزه که سبب افزایش میزان اسانس شد تاثیر معنی داری بر میزان اسانس سایر گیاهان دارویی نداشت. بطور کلی تیمار نمونه های گیاهان دارویی با گاز ازون تاثیر بر کاهش بار میکروبی موثرتر بود. نتایج بررسی انجام شده و تحقیقات سایر محققان منعکس کننده این مطلب است که استفاده از گاز ازون به عنوان یک روش ضدعفونی کننده جهت سالم سازی گیاهان دارویی نسبت به سایر روشها ارجهیت دارد.

تغذیه مناسب یکی از بهترین راههای افزایش عملکرد در گیاهان ،به خصوص گیاهان دارویی میباشد. اهمیت تغذیه در استفاده از کود مناسب در فرم خاص ،زمان کودهی به موقع ومقدار لازم است.گل راعی متعلق به خانواده clusiaceae ،دومین گیاه دارویی پر مصرف در درمان افسردگی در سراسر جهان میباشد.در تحقیق حاضر تیمارهای مورد استفاده شامل ،دو نوع کود مختلف ،آلی (اسید هیومیک مایع)و غیر آلی (سولفات پتاسیم) بوده که به طور همزمان در فواصل زمانی ومقدار متفاوت به این گیاه داده شد.k2so4 فرم رایج پتاسیم در دزهای (0،60،100)کیلوگرم در هکتار در دو مرحله(در اسفند ماه) قبل از گلدهی واسید هیومیک در سه سطح (0،20،40) لیتر در هکتار، هر پانزده روز به گیاه داده شدند .این آزمایش به مدت یک سال ونیم , در باغ تحقیقاتی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی ،دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد .این آزمایش به صورت فاکتوریل (3×3) با سه تکرار) بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی به اجرا در آمد. نتایج به دست آمده نشان داد که, بالاترین سطح تیمارها (100کیلوکود پتاسیم و40 لیتر اسید هیومیک) بالاترین میزان وزن تر و خشک در واحد متر مربع در برداشت اول ودوم را نشان دادند. از سوی دیگر بالاترین میزان ارتفاع ،تعدادگل وتعداد شاخه گل دهنده نیز متعلق به همین تیمار بود. از سوی دیگر خاصیت آنتی اکسیدانی این گیاه در تیمارهای مختلف به دو روش متفاوت dpph (روبش رادیکال) وfrap در دانشکده داروسازی، آزمایشگاه شیمی دارو انجام پذیرفت.جهت بیان میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در روش dpphاز پارامتر ec50 استفاده گردید. این مقدار با مقدار آلفا توکوفرول به عنوان کنترل مثبت مقایسه شد. آلفا توکوفرول با تیمار(h40×k100) تنها 3/1برابر و لی با تیمار شاهد 13برابر اختلاف از نظر ec50نشان داد.از سوی دیگر میزان اسانس به دست آمده در دو تیمار (h20×k100) و(h40×k100)از سایر تیمارها بیشتر وبا سایر سطوح دیگر اختلاف معنا دار نشان داد. لذا این دو سطح کودی میزان اسانس در این گیاه را نیز افزایش داد .تجزیه عناصر غذایی ماکرو در گیاه نیز نشان داد که سطوح فسفر ونیتروژن اختلاف معنادار در گیاه نداشته اما میزان پتاسیم (h40×k100) از سایر تیمارها بالاتر بود. این نتایج به دست آمده با این واقعیت مطابقت دارد که چون پراکنش طبیعی گل راعی در اراضی با پتاسیم بالا گزارش شده است ,این گیاه یک گیاه پتاس خوار بوده وتیمارهای کود پتاسیم برای بهبود کیفیت و مواد موثره توصیه میگردد.

به منظور مطالعه اثرات عصاره های آبی و هیدروالکلی دانه گشنیز بر پارامترهای هماتولوژی و بیوشیمیایی خون در رت های نر ویستار، آزمایشی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 8 تکرار و 40سر رت انجام شد. تیمارها شامل: مقادیر 0،200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی و 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی بود که به مدت 14 روز به 4رت ها سر موش در سن 8 هفتگی با وزن 15±150 گرم به داخل صفاق تزریق شد. در روز 15 پس از بی هوشی، خونگیری از قلب آنها انجام شد. بخشی از خون به منظور شمارش کلی سلول های خون و نیز گلبول های سفید در لوله های حاوی ماده ضد انعقاد و بخش دیگر آن در لوله های فاقد مواد ضد انعقاد برای سنجش فاکتورهای بیوشیمیایی خون ، ریخته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار sas آنالیز و میانگین ها توسط تست دانکن در سطح 0.05p< مقایسه شد. مقایسه نتایج دو روش عصاره گیری آبی و هیدروالکلی دانه گشنیز نشان داد که بازدهی ماده خشک عصاره آبی بیشتر از هیدروالکلی است (%8.33 در مقابل %4.5). همچنین در استخراج مواد روغنی دانه گشنیز میزان بالای اسید اولئیک (75%) و اسید لینولئیک (15%) و میزان پایین اسید پالمیتیک ارزش بالای این دانه را بیان می کند. عصاره آبی دانه گشنیز یک روند افزایش وزن را در مقایسه با عصاره هیدروالکلی در رت ها نشان داد . عصاره آبی اثری بر شاخص های خون نشان نداد؛ در حالی که عصاره هیدروالکلی سبب افزایش معنی دار میزان هموگلوبین و درصد هماتوکریت توسط تیمارهای 200 و 400 میلیگرم گردید. البته، کاهش معنی دار تعداد گلبول های سفید توسط هر دو عصاره آبی و هیدرو الکلی در هر دو سطح مشاهده گردید. عصاره آبی سبب افزایش میزان تری گلیسرید در هر دو تیمار گردید و کلسترول توسط دوز 400 میلیگرم هر دو عصاره افزایش یافت. به طور کلی هر دو عصاره سبب کاهش گلوکز در هر دو تیمار و کاهش میزان alt در دوز 200 میلیگرم گردیدند.

فضاهای سبز شهری نقش اساسی در ساختار سیمای شهری و بهبود شرایط اکولوژیکی، اقلیمی و حتی سلامتی شهروندان دارند. اما در سال های اخیر مشکل فزاینده خشکی، گسترش و ایجاد فضاهای سبز جدید را با محدودیت روبرو نموده و لزوم حرکت به سمت گیاهان مقاوم را به خوبی نشان می دهد. چمن ها به عنوان گیاهان عمده در این زمینه، نیاز آبی بالا و هزینه های نگهداری زیادی دارند که مناسب شرایط فعلی نمی باشند. گزینه مناسب در جایگزینی نسبی آن ها گیاهان پوششی و بومی بوده که شرایط نگهداری آن ها آسان و، نیازهای کمتر و مقاومت بالاتری در شرایط نامساعد محیطی دارند. بنابراین پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کم آبیاری تنظیم شده در چهار سطح (25، 50، 75 و 100 درصد نیاز آبی چمن) بر پاسخ های رشدی (مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی) چهار گونه گیاه پوششی شامل: چمن لولیوم پرنه (lolium perenne)، پتنتیلا (potentilla sp)، شبدر سفید (trifolium repens) و فرانکینیا(frankenia spp) جهت استفاده در فضای سبز و سه تکرار انجام گرفت. با توجه به نتایج این آزمایش، فرانکینیا در بیشتر صفات اندازه گیری شده مانند سطح ریشه، طول ریشه، نشت الکترولیت و کلروفیل، پتنتیلا در صفات وزن تر ریشه، عدد اسپد و پرولین و شبدر سفید در صفات قطر ریشه، وزن تر هوایی، سطح برگ، هدایت روزنه ای و تبخیر- تعرق برتری نشان دادند. بنابراین همه گونه های مورد مطالعه در جایگاه خود با داشتن برتری در صفات اندازه گیری شده، نسبت به چمن، مناسب استفاده در فضاهای سبز شهری و بوستان های عمومی بوده ولی کاربردشان متفاوت است. در مجموع، کم آبیاری تنظیم شده بر خصوصیات گیاهان موثر بود، اما استفاده از آن تا مرز ورود خسارت به گیاه، از راهکارهای مدیریتی مهم جهت کاهش مصرف آب در فضای سبز می باشد.

در این تحقیق چهار آزمایش به شرح زیر اجرا گردید: آزمایش اول در نعناع فلفلی بصورت کرتهای خرد شده درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 8 تیمار و در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل:1-شاهد، 2-کمپوست، 3-کود دامی پوسیده، 4-کود دامی پوسیده+مالچ چیپس چوب بعنوان عامل اصلی و نوبت برداشت در دو نوبت بعنوان عامل فرعی درنظر گرفته شد. نتایج مقایسه میانگین(05/0>p)، نشان داد کاربرد کودهای آلی موجب افزایش معنی دار شاخصهای رشد، عملکرد محصول، میزان و عملکرد اسانس میگردد بطوریکه کل عملکرد رویشی و اسانس در تیمار کود دامی بیشترین مقدار را داشت. ازنظر کیفیت میکروبی، در نوبت اول برداشت کاربرد مالچ توانست بارمیکروبی را کاهش دهد و در نوبت دوم برداشت کودهای آلی بخصوص کود دامی سبب افزایش آلودگی به باکتری های مزوفیل هوازی شدند. آزمایش دوم در سنبل الطیب در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار و در سه تکرار انجام شد، تیمارها شامل استفاده ازکود دامی و کمپوست شهری، درمقایسه با شاهد بود. نتایج نشان داد کاربرد کوددامی سبب افزایش معنی دار سطح برگ، ارتفاع بوته و میزان اسانس گردید، در حالیکه کمپوست علاوه بر آن موجب افزایش وزن تر و خشک بوته و ریشه نیز شد و درنتیجه در افزایش عملکرد اسانس بیشتر موثر بود. کاربرد هر دونوع کود باعث کاهش طول ریشه شد. نتایج بیانگر عدم تاثیر معنی دار تیمارهای کودی بر آلودگی های میکروبی ریشه درمقایسه باشاهد بود. آزمایش سوم و چهارم، جهت بررسی تاثیر عملیات خشک کردن بر میزان اسانس و آلودگی میکروبی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و در سه تکرار در مورد نعناع فلفلی، و با پنج تیمار و در سه تکرار برای سنبل الطیب اجرا شد. تیمارها شامل روش های مختلف خشک کردن و مقایسه آن با نمونه های تازه بود. مدت زمان خشک شدن، سرعت کاهش وزن، میزان اسانس و بارمیکروبی بررسی و مقایسه شد. در هر دو آزمایش نتایج حاکی از تاثیر معنی دار تیمارها بر صفات بود (01/0p<). استفاده از مایکروویو سریعترین روش و روش سایه آهسته ترین روش بود. در نعناع بیشترین مقدار اسانس به روش سایه و کمترین آن به روش مایکروویو مربوط می شد. کمترین آلودگی باکتریهای مزوفیل هوازی و قارچی مربوط به روش مایکروویو بود و روش سایه کمترین آلودگی از نظر باکتری های کلیفرمی را داشت. بیشترین آلودگی میکروبی نیز در نمونه های تازه مشاهده شد. در سنبل الطیب بیشترین مقدار اسانس از نمونه های خشک شده در آونoc 35 بدست آمد و کمترین آن مربوط به نمونه های خشک شده با مایکروویو بود. کمترین آلودگی در روش مایکروویو و بیشترین آن در نمونه های تازه مشاهده شد.

امروزه به دلیل اثرات مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این مواد با محدودیت هایی روبرو است. از این رو یافتن مواد سالم برای استفاده در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها و سبزی ها ضروری می باشد. در این پژوهش اثر اسید سالیسیلیکدر غلظت های 0، 1 و 2 میلی-مولار و کلرید کلسیم در غلظت های 0، 5/1 و 3 درصد (آب مقطر به عنوان تیمار شاهد) بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوه های هلو رقم آمسدن و شلیل رقم شبرنگ پس از 35 روز نگهداری در دمای 2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85 تا 95 درصد مورد مطالعه قرار گرفت. صفاتی چون تغییرات وزن میوه، سفتی بافت میوه، درجه اسیدی، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک، آنتوسیانین، فعالیت آنتی اکسیدانی، درصد پوسیدگی و بازارپسندی میوه ها ارزیابی شدند. تیمار میوه ها با کاربرد کلرید کلسیم و اسید سالیسیلیک به طور معنی داری باعث حفظ کیفیت میوه هاو کاهش درصد پوسیدگی در پایان مدت نگهداری گردید. تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک با کلرید کلسیم به طور معنی-داری از نرم شدن میوه ها و کاهش وزن آن ها جلوگیری کرد. این مطالعه نشان داد کهکلرید کلسیم و اسید سالیسیلیک باعث حفظ بازارپسندی و فعالیت آنتی اکسیدانی و اسیدیته قابل تیتراسیون می گردد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از کلرید کلسیم و اسید سالیسیلیک می تواند به عنوان راهبرد موثری در تکنولوژی پس از برداشت میوهای هلو و شلیل معرفی گردد.

امروزه، صنعت مبلمان به عنوان یک صنعت اشتغال زا، درآمدزا و با ارزش افزوده بالا در جهان مطرح بوده و رشد سریعی را از آن خود کرده، به گونه ای که میزان تجارت جهانی مبلمان در سال 2010، به 350 میلیارد دلار رسیده است.حال آن که علی رغم سابقه بلندمدت تولید مبلمان در ایران، این صنعت از ضعف های ساختاری بیشمار تولید، بازاریابی و صادرات رنج برده و با داشتن سهم 0.02 درصدی بازارهای جهانی، هنوز نتوانسته موقعیت استراتژیک و سرنوشت ساز خود را در اقتصاد کشور احراز و تثبیت نماید.درحالی کهکشورهای درحال توسعه ای نظیر چین، مالزی، ترکیه و... با فراهم آوردن شرایط سرمایه گذاری-های سنگین در صنعت مذکور، نه تنها بازارهای جهانی که حتی بازارهای داخلی و بازارهای صادراتی پیرامون ایران را نیز تسخیر نموده اند.هدف از تحقیق حاضر، تعیین شاخص-های موثر در پیشرفت صنعت مبلمان کشورهای درحال توسعه و ارائه راهکارهای مناسب جهت ارتقای آن در کشورمانمی-باشد.برای این منظور،پس از انجام مطالعات پایه ای و مکاتبات اینترنتی با کارشناسان و صاحب نظران خارجی و مصاحبه با متخصصان و کاردان های باتجربه داخلی، 29 معیار و زیرمعیارتحت شش شاخص کلی: منابع انسانی، اجتماعی ـ فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، فنی و محیطی شناسائی شده و با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(ahp)،درجه اهمیت هر یک از آن ها مشخص گردیده است.نتایج حاصله نشان می دهد که معیارهایآموزش نیروی-کار، حمایت دولت از تولید محصول، استراتژی های بازاریابی، نوآوری در محصول و نیروی کار ارزان، به-ترتیب، بالاترین امتیازها را داشته و نیز، راهکارتوسعه منابع انسانیو شاخص منابع انسانی،به ترتیب،مناسب-ترینراهکارو حساس ترین شاخص بوده اند.

به منظور بررسی تاثیر ترکیبات ضدتعرق بر گیاه دارویی ریحان، یک آزمایش فاکتوریل شامل 3 سطح آبیاری (شاهد- 500، تنش متوسط- 375 و تنش شدید- 250 میلی لیتر در 24 ساعت) و 3 ترکیب ضدتعرق کیتوزان، موسیلاژ اسفرزه و موسیلاژ بارهنگ هر کدام در 3 سطح (5/0، 1 و 5/1 درصد وزن خشک به حجم حلال) با 3 تکرار و بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام پذیرفت. در این تحقیق صفاتی از قبیل، میزان فتوسنتز، تعرق روزنه ای، هدایت روزنه ای، دی اکسید کربن اطاقک روزنه ای، محتوای کلروفیل و کاروتنوئید ، وزن ترو خشک، خصوصیات ریخت شناسی، دمای سطح برگ، درصد و عملکرد اسانس و همچنین اجزای اسانس اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد اثر آبیاری و مواد ضدتعرق بر صفات مورد اندازه گیری معنی دار بودند (01/0p? و 05/0p?). بهترین میزان صفات مورد اندازه گیری در سطح اول آبیاری و سطوح متفاوتی از ترکیبات ضدتعرق مشاهده شد. کلیه ترکیبات ضدتعرق، میزان تعرق صورت گرفته از سطح برگ را بطور معنی داری کاهش دادند و این کاهش در سطوح بالای آن ها شدیدتر بود بطوریکه ترکیب کیتوزان در سطوح 5/1 و 1 درصد نسبت به نمونه شاهد میزان تعرق را تا دو برابر کاهش داد. در مورد فتوسنتز نیز تیمار 5/0 و 1% کیتوزان توانستند تا 30 درصد میزان فتوسنتز را نسبت به شاهد افزایش بدهند. همچنین مشخص شد که با کاربرد ترکیبات ضدتعرق در شرایط آبیاری محدود میزان ماده خشک افزایش یافت. ترکیبات ضدتعرق محتوی کلروفیل و کارتنوئید، درصد و عملکرد اسانس را نسبت به شرایط شاهد کاهش دادند. بررسی درصد ترکیبات موجود در اسانس نیز نشان داد که در شرایط تنش خشکی متوسط و سخت نسبت به شرایط بدون تنش میزان ترکیبات 1و8- سینئول، کمفور، متیل کاویکول، بتا -المن و اپی- آلفا- کادینول افزایش یافته و میزان ترکیبات لینانول، ژرانیول و ژرانیل استات دچار کاهش شدند. همچنین با کاربرد ترکیبات ضدتعرق میزان ترکیبات کمفور، متیل کاویکول و بورنیل استات افزایش و میزان ترکیبات مایرسن، 1و8- سینئول و لینانول در اسانس ریحان دچار کاهش شدند. با توجه به نتایج به دست آمده از این آزمایش می توان بیان نمود، ترکیبات ضدتعرق با منشا طبیعی، ترکیباتی ایمن، ارزان و زیست تجزیه پذیر بوده و جایگزین مناسبی برای ترکیبات ضدتعرق شیمیایی متداول مورد استفاده می باشند، اما تجاری نمودن این ترکیبات نیاز به آزمایشات تکمیلی دارد.

به منظور بررسی اثر کودهای آلی و شرایط جوی بر شاخص های کمی، کیفی و عناصر غذایی درگیاه فلفل شیرین(capsicum annuum var. california) و فلفل تند ((capsicum annuum var. red chili، آزمایشی در سال های زراعی 88 و89 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت. این آزمایش، بصورت تجزیه مرکب بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و به صورت جداگانه بروی فلفل شیرین و فلفل تند انجام گردید. فاکتور اصلی شامل: اثرسال های زراعی(88 و 89) و فاکتورفرعی شامل: تیمار کودهای هوموسی (کمپوست و ورمی کمپوست در چهارسطح 0، 5، 10و15 تن درهکتار) و کودهای آلی اسیدی (اسید هیومیک واسید فولویک درچهارسطح 0، 50، 200 و350 کیلوگرم درهکتار) بود، که کودهای هوموسی و کود های آلی اسیدی بصورت جداگانه بر فلفل شیرین و تند اعمال گردیدند. نتایج نشان داد که در مجموع، 6/68 درصد صفات مورد ارزیابی در فلفل شیرین و0/71 درصد صفات در فلفل تند، تحت تاثیر معنی دار کودهای آلی (کمپوست و ورمی کمپوست) قرارگرفتند. همچنین مشخص شد که کاربرد ورمی کمپوست نسبت به کمپوست تاثیر بهتری بر صفات مورد ارزیابی فلفل شیرین و تند داشت و در این میان، کود ورمی کمپوست در سطح 5 تن در هکتار بهترین تیمار برای صفات کمی و کیفی و عناصر غذایی فلفل شیرین و تند شناخته شد، که نشان دهنده واکنش مشابه فلفل شیرین و تند نسبت به سطح مصرفی کودهای هوموسی بود. نتایج دوساله این تحقیق نشان داد که در مجموع، 1/70 درصد صفات مورد ارزیابی در فلفل شیرین و 6/66 درصد صفات در فلفل تند، تحت تاثیر معنی دار کودهای آلی (اسید هیومیک و اسید فولویک) قرار گرفتند. نتایج نشان داد، که کاربرد اسید فولویک نسبت به اسید هیومیک تاثیر بیشتری بر صفات مورد ارزیابی در فلفل شیرین و تند داشت. همچنین مشخص شد که در مجموع، بین سطوح مختلف کودهای آلی اختلاف معنی داری وجود نداشت و در این بین، کود اسید فولویک در سطح 50 کیلوگرم در هکتار، بهترین تیمار برای رشد و عملکرد فلفل شیرین و تند شناخته شد. براساس نتایج بدست آمده، اثر سال بر تعدادی از صفات رویشی، زایشی و کیفی گیاهان فلفل شیرین وفلفل تند (تیمار شده با کودهای هوموسی و اسیدی) معنی دار شد. در مجموع حدود 30 درصد از صفات مورد ارزیابی در فلفل شیرین و تند تحت تاثیر عامل سال قرار گرفتند، که با توجه به شرایط آب و هوایی متفاوت که در بین سالهای آزمایش (دما، رطوبت نسبی هوا، میزان بارندگی) وجود داشت این امر بدیهی به نظر می رسد. همچنین اثر متقابل تیمارهای کودی و سال در بعضی از صفات در فلفل شیرین و تند معنی دار گردید.

به منظور بررسی تأثیر روش های مختلف خشک کردن بر خصوصیات ظاهری و بیوشیمیایی نعناء فلفلی (mentha × piperita l.) آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. شش توان مختلف ماکروویو شامل 100، 180، 300، 450، 600 و 900 وات، دو دمای آون شامل 50 و 70 درجه سانتیگراد، روش خشک کن، سایه مصنوعی و نمونه تازه به عنوان تیمارهای این آزمایش مورد مقایسه قرار گرفتند. در روش های مختلف خشک کردن، کاهش وزن نمونه ها تا رسیدن محتوای رطوبتی به 10/0 بر پایه وزن خشک رسید ادامه داشت. پس از خشک شدن نمونه ها، صفاتی مانند مدت زمان خشک شدن، درصد و اجزای اسانس، خصوصیات رنگ (l* ، a*، b*، hue و chroma) و خصوصیات بیوشیمیایی (ترکیباتی فنلی کل، میزان فلاونوئید کل، میزان فلاون و فلاونول، فعالیت آنتی اکسیدانی و کربوهیدرات کل) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده، نشان دهنده تأثیر معنی دار روش های مختلف خشک کردن بر تمامی صفات مورد مطالعه بود. کمترین و بیشترین زمان خشک کردن (03/5 دقیقه و 570 دقیقه) به ترتیب مربوط به تیمارهای خشک کردن با توان 900 وات ماکروویو و روش خشک کردن در خشک کن بود. بیشترین درصد اسانس (6/2 درصد) در روش خشک کردن در خشک کن به دست آمد. از نظر میزان ترکیبات اسانس بیشترین مقدار منتول در روش خشک کردن با ماکروویو مشاهده شد، در حالیکه در این روش، میزان منتون کاهش قابل توجهی یافت. بالاترین میزان شاخص b* و کروما در نمونه تازه و سپس در تیمارهای سایه مصنوعی و خشک کن بود و کمترین میزان در تیمارهای ماکروویو 180 و 900 وات بود. همچنین بالاترین میزان فنل کل در نمونه تازه و سپس در نمونه های خشک شده در ماکروویو 900 وات و سایه مصنوعی بود در حالیکه کمترین میزان فنل کل در تیمار آون با دمای 70 درجه سانتیگراد بدست آمد. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به نمونه تازه، نمونه های خشک شده در سایه مصنوعی و ماکروویو (600، 900 و 450 وات) بود و کمترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در نمونه های خشک شده در آون با دمای 70 و 50 درجه سانتیگراد بود.

بنابراین نیاز مبرم توجه به “کیفیت و “ارتقای مستمر” آن در نظام بهداشت و درمان کشور همگام با سایر کشورهای توسعه یافته لزوم شکل گیری مدل ارتقاء کیفی حاکمیت بالینی و اثربخشی خدمات بالینی و روش های اجرایی کارآمد و انعطاف پذیر در نظام سلامت، مثل اجرای استانداردهای بین المللی اعتبار بخشی بیمارستان ها بر پایه توانمند سازی منابع انسانی با الویت مدیران ارشد اجرائی، برگرفته از اعتیار بخشی jci مجموعه ای متنوع در پاسخ به درخواست های رو به رشد در سراسر جهان، برای ارزشیابی از مراقبت از سلامت بر مبنای استانداردها می باشد و برنامه ریزان نظام سلامت را بر آن می دارد تا با بهره گیری از تجارب موفق کشورهای دیگر و نهادهای بین المللی، اجرای نظام حاکمیت بالینی و اعتبار بخشی jci در چارچوب برنامه جامع سلامت به مرحله اجرا درآید (علیزاده، 1390، ص1). در راستای مطالب فوق، نیازسنجی و تدوین مکانیزم توانمند سازی مدیران ارشد و میانی ابزاری است بسیار کارآمد. به گونه ای که با به کارگیری آن، سازمان ها می توانند گام های بسیار بلند و سریعی در مسیر توسعه و رشد بردارند. از آنجا که انسان محور تحولات سازمانی است، برای دستیابی به بالندگی قابل قبول سازمانی، باید به ارتقای تراز مدیران و منابع انسانی پرداخت و آنها را از درون رشد داد. ثروت سازمان های امروزی دیگر سرمایه های فیزیکی و تکنولوژی نخواهد بود، بلکه شالوده ثروت هر سازمان را کارکنان در قالب دانش و مهارت و انگیزه هایشان تشکیل می دهند. همچنین منشاء اصلی برتری رقابتی تکنولوژی جدید نخواهد بود، بلکه ابتکار عمل، خلاقیت، تعهد، جلب حمایت و مشارکت کارکنان خواهد بود، که در سایه توانمندسازی بدست خواهد آمد. در سازمان های سلسله مراتبی که دارای مدیریت پیر و رویه های «امر و نهی» هستند تنها بخشی از ظرفیت ذخایر انسانی سازمان به کار گرفته می شود. در راستای مطالب فوق، مطالعات مهارت های مدیریت نشان می دهد که توانمندسازی زیردستان بخش مهمی از اثربخشی سازمانی و مدیریتی است. تجزیه و تحلیل قدرت و کنترل در سازمانه ا حاکی از این است که سهیم کردن کارکنان در قدرت و کنترل، اثربخشی سازمانی را افزایش می-دهد. تجربیات تشکیل گروه در سازمان دلالت بر این دارد که راهبردهای توانمندسازی کارکنان نقش مهمی در ایجاد و بقاء گروه دارد (کانانگو 2005). این پژوهش به شما امکان جمع آوری داده ها و مقایسه آنها و در نهایت ارائه الگویی برای تدوین مکانیسم توانمند سازی مدیران ارشد و میانی ارائه می دهد که برای پیاده سازی استاندارد های اعتبار بخشی و مدل ارتقاء کیفی حاکمیت بالینی در بیمارستان ها بر مبنای خصوصی و یا دولتی بودن آنها ازامی به نظر می رسد در فصل یکم به بررسی کلیات تحقیق، بیان مسأله، ضرورت و اهمیت تحقیق، اهداف، فرضیه‏ها و ارائه یک مدل مفهومی جهت یک راهنما برای نوشتن گویه‏ها پرداخته شده است.

در این تحقیق اثر زمان و غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک و پوترسین بر روی خصوصیات کیفی و فعالیت آنتی اکسیدانی پسته تازه رقم اکبری و سفید در طی دوره انبارداری مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در غالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. میوه های رقم اکبری در زمان های مختلفی شامل:1 ) 3 روز قبل از برداشت (محلول پاشی برگی به طوری که شاخه و برگ ها به طور کامل خیس شوند)، 2) اسپری قبل از برداشت (محلول پاشی برگی 2 ساعت قبل از برداشت به طوری که شاخه و برگ ها به طور کامل خیس شوند)، 3) 3 روز قبل+بعد از برداشت (محلول پاشی و غوطه وری) و 4) بعد از برداشت (غوطه وری به مدت 3 دقیقه) و میوه های رقم سفید در زمان های مختلفی شامل1) 21 روز قبل از برداشت (محلول پاشی برگی به طوری که شاخه و برگ ها به طور کامل خیس شوند)،2) 3 روز قبل از برداشت (محلول پاشی برگی به طوری که شاخه و برگ ها به طور کامل خیس شوند)، 3) 21 روز قبل+بعد از برداشت (محلول پاشی و غوطه وری)، 4) 3 روز قبل+بعد از برداشت (محلول پاشی و غوطه وری) و 5) بعد از برداشت (غوطه وری به مدت 3 دقیقه) با غلظت های 0، 1، 2، 3 و 4 میلی مولار اسید سالیسیلیک و پوترسین تیمار شدند. میوه ها در زمان بلوغ تجاری برداشت و سپس میوه ها در جعبه های کارتنی بسته بندی، و در دمای آزمایشگاه برای مدت 6 روز نگهداری شدند. میزان تغییرات کاهش وزن میوه، پوسته سبز و مغز میوه،بازارپسندی، درصد پوسیدگی، فنول کل، کلروفیل کل، کارتنوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی در طی روز های 0، 3 و 6 اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که طی دوره انبارداری درصد کاهش وزن میوه، پوسته سبز، مغز میوه، بازار پسندی و درصد پوسیدگی افزایش معنی داری داشته است، در حالی که میزان فنول کل، کلروفیل کل، کارتنوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه ها کاهش داشته است. در طی دوره انبارداری تفاوت معنی داری بین زمان ها و غلظت های مختلف استفاده از اسید سالیسیلیک و پوترسین در تمام فاکتورها اندازه گیری شده، مشاهده شد. تیمارهای اسید سالیسیلیک و پوترسین به طور معنی داری مانع کاهش وزن میوه، پوسته سبز و مغز میوه ها و همچنین مانع کاهش بازارپسندی و افزایش پوسیدگی شدند. به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فنول کل، کلروفیل کل، کارتنوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی در تیمارهای 4 میلی مولار اسید سالیسیلیک و پوترسین با شاهد مشاهد شد. مشاهده شد که تیمار 21 روز قبل برداشت+پس از برداشت برای رقم سفید و تیمار 3 روز قبل برداشت+پس از برداشت بیشترین تاثیر در جلوگیری از کاهش وزن میوه، پوسته سبز و مغز میوه ،کاهش بازارپسندی، گسترش پوسیدگی، فنول کل، کلروفیل کل، کارتنوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه های پسته در طی دوره انبارداری دارد.

به منظور بررسی تکثیر جنسی (بذر) و غیر جنسی (قلمه و کشت بافت) گیاه دارویی گون گزی ( گزانگبین) آزمایشی در طی سال های 1391 و 92 در دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. بذرهای این گونه دارای درصد جوانه زنی پایینی هستند، لذا برای رفع این مشکل از تیمارهای مختلف خراش دهی (اسید سولفوریک 98 %، آب داغ، کاغذ سمباده)، اسید جیبرلیک و چینه سرمایی استفاده شد. تکثیر غیر جنسی این گیاه از طریق قلمه چوب سخت و علفی و همچنین کشت بافت انجام شد. قلمه ها از رویشگاه های این گیاه تهیه و با تنظیم کننده های رشد، iba و naa در غلظت های مختلف تیمار شدند. آزمایش اول) به منظور پرآوری این گیاه، جوانه انتهایی در محیط کشت پایه ms حاوی بنزیل آمینوپورین (bap)، کاینتین (kin) و زآتین (ze) کشت شد. غلظت های 5/0، 1، 2 و 4 میلی گرم در لیتر به تنهایی و در تلفیق با 5/0 میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید (naa) استفاده شد. آزمایش دوم: ریزنمونه های کوتیلدون و هیپوکوتیل از گیاهچه های استریل جهت باززایی مستقیم مورد استفاده قرار گرفتند. ریزنمونه ها در محیط کشت ms حاوی bap، kin و ze (هر کدام در سطوح 0، 1، 2 و 4 میلی گرم در لیتر) و در تلفیق با 5/0 میلی گرم در لیتر naa کشت شدند. شاخساره های پرآوری شده (با حداقل 2 سانتیمتر طول) جهت القای ریشه زایی مورد استفاده قرار گرفتند. تاثیر دو نوع اکسین (naa و iba) در غلظت های مختلف (0، 3/0، 6/0 و 9/0 میلی گرم در لیتر) بر روی محیط کشت ms و ms2/1 جهت ریشه زایی بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد پوشش سخت بذرها تاثیر منفی بر روی میزان جوانه زنی داشت. تیمار اسیدسولفوریک 98 % به مدت 15 دقیقه منجربه بالاترین درصد جوانه زنی شد (86 %). درصد ریشهزایی در تیمارهای مختلف قلمهها صفر بود. نتایج ریزازدیادی نشان داد، بیشترین شاخه زایی (5/8 شاخساره در هر ریزنمونه) به همراه تعداد برگ مناسب (4/22 برگ در هر شاخساره) و ضریب ازدیاد بیشتر در محیط کشت ms حاوی 4 میلی گرم در لیتر bap حاصل شد. کاربرد naa بر روی تعداد شاخساره و برگ تاثیر منفی داشت، اما تولید کالوس در قاعده ی شاخساره ها تحریک شد. نتایج آزمون باززایی مستقیم نشان داد بیشترین درصد القای کالوس و حجم کالوس در محیط کشت حاوی 1 میلی گرم bap در لیتر بدست آمد. کاربرد naa بصورت تلفیقی با kin و ze در القای کالوس موثرتر از کاربرد آن همراه با bap بود بیشترین درصد القای ریشه (100 %) در محیط کشت ms حاوی 3/0 میلی گرم در لیتر naa بدست آمد. بیشترین تعداد ریشه (4 عدد در هر گیاهچه) و طول ریشه (3/9 سانتی متر) در محیط کشت ms2/1 حاوی 3/0 میلی گرم در لیتر از iba حاصل شد. گیاهچه های تولید شده با موفقیت در گلدان حاوی مخلوط خاک، پیت و پرلیت (1:1:1) سازگار شدند.

چکیده کنگر وحشی با نام علمی gundelia tournefortii l. از گیاهان بومی و وحشی بوده که از دیرباز در ایران مورد استفاده مردم بوده است. با توجه به سازگاری این گیاه با شرایط اقلیمی ایران و از طرفی افزایش میل مصرف به این محصول، بررسی امکان کشت و اهلی سازی آن می تواند در جهت دستیابی به تولید پایدار این گیاه در سیستم های کم نهاده راهگشا باشد. برای این منظور تحقیقی در دو بخش آزمایشگاهی و مزرعه ای انجام گرفت. در بخش آزمایشگاهی جوانه زنی بذور چهار توده و تعیین میزان خواب این توده ها در قالب آزمایش و طرح کاملا تصادفی انجام شد. پس از تیمار نمودن بذور و تعیین خواب، پوسته برداری توده ای که دارای بالاترین میزان خواب درونی بود همراه با 200 پی پی ام جیبرلین و چینه سرمایی جهت ارزیابی بهترین تیمار برای رفع خواب درونی، صورت گرفت. واکنش جوانه زنی در هفت تیمار دمایی بررسی و دمای کاردینال چهار توده نیز مشخص گردید. مطالعات سیتولوژیک نشان داد، این گیاه دارای 10 جفت کروموزوم از نوع تقریبا متاسانتریک است. آزمایشات مزرعه نشان داد، آبیاری تکمیلی در بهبود صفات مورد اندازه گیری از قبیل سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، قطر طوقه و عدد اسپد، هدایت روزنه ای و درصد محتوای آب نسبی اثر معنی داری داشته و همچنین فصل کشت پاییزه نسبت به بهاره اثری مطلوب تری در بهبود صفات اندازه گیری شده داشته است. مطالعه فنولوژی گیاه در عرصه طبیعی و در مزرعه نشان داد گلدهی کنگر حداقل پس از سال سوم رویش خواهد بود. رشد این گیاه از نیمه اسفند آغاز و اواخر تیرماه به پایان می رسد. کلید واژه: اهلی سازی، گیاهان بومی، گیاهان دارویی، کشاورزی پایدار

چکیده: 1- بیان موضوع: بررسی تاثیر سرمایه فکری بر شاخص های مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران 2- هدف: الف- بررسی تأثیر سرمایه فکری شرکت بر بازدهی دارایی های شرکت (roa) ب- بررسی تأثیر سرمایه فکری شرکت بر بازدهی سرمایه شرکت (roe) ج- بررسی تأثیر سرمایه فکری بر سود هر سهم شرکت eps د- بررسی تأثیر سرمایه فکری شرکت بر نسبت q توبین شرکت م- بررسی تأثیر سرمایه فکری بر نسبت قیمت سهم به سود هـ - بررسی تأثیر سرمایه فکری بر نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری 3- روش تحقیق: روش تحقیق حاضر با توجه به هدف کاربردی بوده و از لحاظ بعد زمانی گذشته نگر و نحوه گردآوری داده ها هم از نوع توصیفی و همبستگی می باشد. 4- یافته ها: سرمایه فکری تأثیر معناداری بر بازده دارایی (roa)، بازدهی سرمایه (roe) و نسبت q توبین دارد و هیچ تأثیری بر سود هر سهم (eps) و نسبت قیمت سهم به سود و ارزش بازار به ارزش دفتری ندارد. 5- واژگان کلیدی: سرمایه فکری- عملکرد- بازاریابی- جذب مشتری

به منظور بررسی اثرات محلول پاشی اسید هیومیک و مخمر ساکارومایسس سرویزیه برعملکرد و برخی از صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمییایی گل گاوزبان کشت شده تحت دو سطح کود دامی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال های 1392-1391در مزرعه تحقیقاتی گروه باغبانی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. کود دامی با دو سطح 15 تن و 25 تن در هکتار به عنوان کرت اصلی در نظر گرفته شد و کرت فرعی نیز شامل اسید هیومیک (h1=0, h2=3, h3=6 ml/l) و مخمر ساکارومایسس (y1=0, y2=3, y3=6 g/l) بودند. نتایج نشان داد که سطح 15 تن کود دامی افزایش معنی داری در بیشتر صفات مورفولوژیک و فیتوشیمیایی اندازه گیری شده نظیر تعداد شاخه های جانبی، تعداد برگ و گل، درصد موسیلاژ برگ، همچنین عملکرد تر و خشک بوته، عملکرد بذر، درصد روغن و عملکرد روغن داشت. افزایش غلظت مخمر از صفر به شش گرم در لیتر منجر به افزایش ارتفاع، تعداد شاخه های جانبی، تعداد برگ و گل، آنتوسیانین گل، درصد موسیلاژ برگ، وزن تر و خشک بوته، عملکرد بذر، درصد روغن و عملکرد روغن شدند. افزایش غلظت اسید هیومیک نیز از سطح صفر به شش میلی لیتر در لیتر منجر به افزایش ارتفاع گیاه، تعداد برگ و گل، آنتوسیانین گل، درصد موسیلاژ برگ، تعداد بذر در بوته گردید ولی وزن تر و خشک کل بوته، عملکرد بذر، درصد روغن و عملکرد روغن در شرایطl/ml3 اسید هیومیک بالاترین مقدار را نشان دادند. نتایج حاصل از بررسی اثرات متقابل کود دامی در اسید هیومیک و مخمر نشان داد که بالاترین عملکرد خشک برگ در بوته(g48/33)، عملکرد خشک گل آذین در بوته(g71/7)، عملکرد تر و خشک بوته(g53/624 وg 28/61)، عملکرد بذر در بوته (g06/21)، عملکرد بذر در متر مربع(g66/231گرم)، درصد روغن(%34/32) و عملکرد روغن در بوته(g44/6) و عملکرد روغن در متر مربع (g91/70) در شرایط کاربرد 15 تن کود دامی همراه با 3 میلی لیتر در لیتر اسید هیومیک و 6 گرم در لیتر مخمر بدست آمد.

آزمایشات در چهار بخش اصلی شامل آزمایشات بیوشیمیایی، بررسی های سیتوژنتیکی، آزمایشات انگیزش تتراپلوئیدی و مقایسه خصوصیات رشدی و مواد موثره گیاهان تتراپلوئید و دیپلوئید پونه کوهی انجام شد. به منظور بررسی تنوع بیوشیمیایی عصاره جمعیت های نعناع، آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی با 52 تیمار (شامل جمعیت های مختلف مربوط به چهار گونه: نعناع خوراکی m. spicata، پونه وحشی m. longifolia، پونه آبی m. aquatica و پونه کوهی m. mozaffarianii) و 3 تکرار به اجرا درآمد. مهمترین صفات بیوشیمیایی عصاره شامل: میزان کلروفیل (b,a و کل)، کارتنوئید، فلاون و فلاونول، فلاونوئید کل، میزان ترکیبات فنلی کل، میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و میزان کربوهیدرات کل اندازه گیری شد. همچنین جمعیت ها از نظر صفات فوق مورد تجزیه خوشه ای قرار گرفتند و همبستگی بین صفات بیوشیمیایی عصاره در جمعیت های هر گونه مورد بررسی قرار گرفت. در بخش دوم، جمعیت های مربوط به چهار گونه فوق از نظر سطح پلوئیدی توسط دستگاه فلوسایتومتری مورد آنالیز قرار گرفتند و سپس شمارش کروموزمی از چندین سیتوتایپ هر گونه انجام شد. در بخش سوم، به منظور انگیزش تتراپلوئیدی در دو جمعیت پونه کوهی، سه آزمایش مختلف طراحی شد. آزمایش اول، تاثیر غلظت های مختلف کلشیسین و زمان خیساندن بر دو جمعیت پونه کوهی (با استفاده از نمونه ریزوم) به صورت فاکتوریل با آرایش 2×2×5 (غلظت کلشیسین، زمان خیساندن و جمعیت)در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. آزمایش دوم، تاثیر غلظت های مختلف کلشیسین بر انگیزش تتراپلوئیدی در دو جمعیت پونه کوهی (تیمار مریسم انتهایی) بررسی شد. در آزمایش سوم، تاثیر غلظت های مختلف کلشیسین به صورت کاربرد همراه با آب آبیاری بر انگیزش تتراپلوئیدی در دو جمعیت پونه کوهی بررسی شد. در بخش پایانی، مقایسه ای از نظر خصوصیات رشدی و میزان مواد موثره گیاهان تتراپلوئید و دیپلوئید پونه کوهی انجام شد. نتایج آزمایشات بیوشیمیایی نشان داد که بین جمعیت ها تفاوت معنی داری از نظر صفات اندازه گیری شده وجود دارد و در هر گونه جمعیت های برتر از نظر هر صفت شناسایی شدند. نتایج آزمایش دوم نشان داد که در گونه نعناع خوراکی و پونه وحشی تنوع سیتوژنتیکی وجود دارد. در گونه نعناع خوراکی سیتوتایپ های دیپلوئید، تریپلوئید، تتراپلوئید و پنتاپلوئید شناسایی شدند. در پونه وحشی نیز سیتوتایپ های دیپلوئید و تریپلوئید شناسایی شدند. جمعیت های پونه آبی همگی اکتاپلوئید و دو جمعیت پونه کوهی نیز دیپلوئید بودند. در آزمایشات انگیزش تتراپلوئیدی، در تیمار ریزوم، با غلظت 025/0 درصد کلشیسین و مدت زمان 6 ساعت خیساندن، تنها در جمعیت کمارج 66/12 درصد گیاهان تتراپلوئید شناسایی شدند و در سایر تیمارها هیچ گیاه تتراپلوئیدی شناسایی نشد. نتایج بررسی های بخش پایانی نشان داد که تغییر سطح پلوئیدی تاثیر معنی داری بر بسیاری از خصوصیات رشدی و مورفولوژیک و مواد موثره پونه کوهی داشت. برخی از خصوصیات رشدی مانند ارتفاع بوته، فاصله میانگره، میانگین وزن تر و خشک برگ، تعداد استولون و همچنین بسیاری از خصوصیات بیوشیمیایی مانند میزان کاروتنوئید، میزان فلاونوئید کل، میزان ترکیبات فنلی، کربوهیدرات کل، درصد اسانس، عملکرد اسانس و اجزای اسانس تحت تاثیر سطح پلوئیدی قرار گرفتند.

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت، کودهای آلی، فواصل آبیاری و ترکیبات ضد تعرق بر رشد و نمو و میزان مواد موثره سیاهدانه سه آزمایش به شرح زیر اجرا گردید: آزمایش اول در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تیمار و در چهار تکرار اجرا شد. تیمارها شامل: 1- تاریخ کاشت 8 آبان، 2 - 28 اسفند، 3 - 29 فروردین بود. نتایج نشان داد تاریخ کاشت 8 آبان ماه موجب افزایش معنی دار شاخص های رشد، عملکرد، اجزاء عملکرد، درصد و عملکرد روغن و اسانس گردید. همچنین مشخص شد که امکان کشت پاییزه سیاهدانه تحت شرایط آب و هوایی مشهد وجود دارد و این کشت عملکرد بیشتری نسبت به کشت بهاره دارد. آزمایش دوم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل نانوکود فارمکس (در دوسطح صفر و 1 میلی لیتر در لیتر) و اسیدهیومیک (در 4 سطح صفر، 1، 3، 6 میلی لیتر در لیتر) بود. نتایج نشان داد که اسید هیومیک بر ارتفاع، شاخص سطح برگ، وزن خشک، تعداد شاخه فرعی، تعداد فولیکول در بوته، تعداد دانه در فولیکول، وزن دانه در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، درصد و عملکرد روغن و اسانس تأثیر معنی داری داشت، اما تأثیر آن بر تعداد دانه در بوته و وزن هزار دانه معنی دار نبود. تیمار های 3 و 6 میلی لیتر نسبت به شاهد عملکرد بالاتری را به خود اختصاص داد. نانوکود فارمکس باعث افزایش عملکرد، اجزاء عملکرد، درصد و عملکرد روغن و اسانس نسبت به شاهد و اسید هیومیک شد. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش به نظر می رسد نانوکود فارمکس و اسیدهیومیک می تواند سبب کاهش مصرف کودهای شیمیایی و کاهش آلودگی محیط زیست شوند همچنین نقش بسزایی را در جهت نیل به اهداف کشاورزی پایدار ایفا کنند. آزمایش سوم در قالب کرت های خرد شده با طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در کرت های اصلی فواصل آبیاری (8 و 16 روز) و در کرت های فرعی ترکیبات ضد تعرق کیتوزان (0، 0/25، 0/5 و 1 درصد)، موسیلاژ اسفرزه (0، 0/5، 1 و 1/5) و صمغ عربی (0، 0/25، 0/5 و 0/75 درصد) با سه تکرار قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد اثر آبیاری و مواد ضد تعرق بر صفات مورد اندازه گیری معنی دار بود. بهترین میزان صفات مورد اندازه گیری در دور آبیاری 8 روز و تیمار کیتوزان مشاهده شد. کلیه ترکیبات ضد تعرق میزان هدایت روزنه ای و دمای سطح برگ را نسبت به شاهد به طور معنی داری کاهش دادند. ترکیبات ضد تعرق محتوی کلروفیل، کارتنوئید، ترکیبات فنلی، پرولین، درصد و عملکرد اسانس را نسبت به شاهد کاهش دادند در حالیکه میزان روغن، راندمان آب مصرفی، عملکرد و اجزاء عملکرد و شاخص های رشد را نسبت به شاهد افزایش دادند. همچنین مشخص شد با کاربرد ترکیبات ضد تعرق تحت شرایط آبیاری محدود عملکرد افزایش یافت. در این پژوهش بطور کلی مشاهده شد که ترکیبات ضد تعرق منجر به تغییرات معنی داری در کلیه صفات مورد بررسی نسبت به نمونه شاهد شدند که این حاکی از اثر بخشی این ترکیبات طبیعی می باشد. با توجه به ماهیت طبیعی و زیست تجزیه پذیر بودن، ایمن و ارزان بودن این ترکیبات در مقایسه با سایر ترکیبات ضد تعرق شیمیایی، این ترکیبات می توانند جایگزین مناسبی برای این ترکیبات شیمیایی باشند.

هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر بر استفاده از بانکداری اینترنتی در دو بانک ملی و پاسارگاد و مقایسه این عوامل است. افزایش رقابت در زمینه جذب مشتریان میان بانک ها لزوم بررسی عوامل موثر بر استفاده از بانکداری ابنترنتی را توجیه می کند. مدل مورد استفاده در این تحقیق مدل پیکاراینن و همکاران(2004) است. براساس این مدل عوامل موثر عبارتنداز: سودمندی ادراک شده، سهولت ادراک شده، لذت ادراک شده، میزان اطلاعات درباره بانکداری اینترنتی، امنیت و حریم خصوصی و کیفیت ارتباط اینترنتی است. جامعه آماری این تحقیق کلیه مشتریان شعب دو بانک ملی و پاسارگاد در سطح شهر تهران می باشد. حجم نمونه در این دو بانک به ترتیب برابر 196 و197 است. روش نمونه گیری در این تحقیق به صورت نمونه گیری چندمرحله ای می باشد به این صورت تهران به 5 منطقه شمال، غرب، مرکز، جنوب و شرق تقسیم شده است و سپس از هر خوشه 5 شعبه به صورت تصادفی انتخاب شده و در نهایت برای نمونه گیری در شعب از نمونه گیری دردسترس و آسان استفاده شده است. در تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. به منظور بررسی فرضیات از آزمون مقایسه میانگین دو جامعه استفاده شده است. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که دو بانک تنها از نظر لذت ادراک شده و امنیت و حریم خصوصی با یکدیگر تفاوت معنی دار، دارند. به این صورت که بانک پاسارگاد از نظر لذت ادراک شده به صورت معنی دار دارای میانگین بالاتری نسبت به بانک ملی است. بانک ملی از نظر امنیت وحریم خصوصی به صورت معنی داری دارای میانگین بالاتری نسبت به بانک پاسارگاد است. از نظر دیگر متغیرها تفاوت معنا داری بین دو بانک ملی و پاسارگاد مشاهده نشد. یکی از نتایج قابل ملاحظه این تحقیق این است که نتایج نشان داد که کارمندان دولت تمایل بیشتری برای استفاده از بانکداری اینترنتی دارند نسبت به بقیه قشر جامعه.

چکیده به منظور بررسی تاثیر تاریخ کاشت و فاصله کاشت بر رشد، نمو، عملکرد و برخی خصوصیات کیفی گیاه دارویی چای ترش(hibiscus sabdariffa l.)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه واقع در شهرستان داراب در سال های 1391 و 1392 انجام پذیرفت. فاکتور اصلی شامل سه تاریخ کاشت (25 اسفند، 15 فروردین و 15 اردیبهشت ماه) و فاکتور فرعی شامل سه فاصله کاشت بر روی ردیف (50×50، 75×50 و 100×50 سانتی متر) بود. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد میوه در شاخه، تعداد میوه در بوته، عملکرد کاسبرگ تازه و خشک، طول و عرض میوه و شاخص برداشت بود. همچنین خصوصیات کیفی از جمله میزان آنتوسیانین، میزان اسید، میزان ویتامین ث و درصد و عملکرد عصاره مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر صفات ذکر شده درصد ابتلای گیاهان به بیماری پوسیدگی نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که تاریخ کاشت بر تمام صفات مورد بررسی بجز طول میوه، میزان ویتامین ث و میزان آنتوسیانین اثر معنی داری داشته است. تراکم نیز بر تمام صفات بجز تعداد میوه در شاخه، شاخص برداشت، میزان ویتامین ث، میزان اسید و درصد عصاره تأثیر معنی داری داشته است. اثر متقابل این دو فاکتور بر تمامی صفات مورد اندازه گیری به جز عرض میوه و میزان اسید معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد کاسبرگ تر و خشک (به ترتیب 77/481 و 17/68 گرم در بوته) به تیمار برهمکنش تاریخ کاشت فروردین ماه و فاصله کاشت 100×50 سانتی متر تعلق داشت. همچنین بیشترین میزان آنتوسیانین و بیشترین عملکرد عصاره (به ترتیب 215/0 میلی گرم در گرم و 02/48 گرم در بوته) نیز در همین تاریخ کاشت و فاصله کاشت مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین میزان ابتلای به بیماری پوسیدگی (بطور کلی پوسیدگی ساقه و ریشه) در برهمکنش تاریخ کاشت 25 اسفند و فواصل کاشت 50×50 و 75×50 سانتی متر مشاهده شدند. با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد که 15 فروردین ماه بهترین تاریخ کاشت و فاصله کاشت 100×50 سانتی متر بهترین تراکم جهت کاشت گیاه دارویی چای ترش در محل مورد تحقیق می باشد. کلیدواژه ها : تاریخ کاشت، فاصله کاشت، چای ترش، عملکرد کاسبرگ، آنتوسیانین، اسید سیتریک

با توجه به گسترش شهرنشینی و رشد صعودی جمعیت، ایجاد فضاهای سبز مطلوب و کافی از منظر بهبود ریز اقلیم و آسایش دمایی افراد بویژه در مناطق گرم ضروری است. به این منظور آزمایشاتی طی گرم ترین دوره سال 1390 در برخی مناطق شهر مشهد انجام شد و داده های مختلف اقلیمی، گیاهی و ساختمانی برداشت و در آزمایشات مستقل با کمک دو مدل نرم افزاری ریمن و ان وای مت جهت ارزیابی و شبیه سازی اثرات پوشش گیاهی بر تغییرات ریزاقلیم شهری و آسایش دمایی افراد مورد استفاده قرار گرفت. همچنین در آزمایش مستقل دیگری دما و رطوبت نسبی حاصل از سایه دو گونه درختی اقاقیا و کاج به ترتیب به عنوان شاخص یک گیاه پهن برگ و سوزنی برگ با سایه حاصل از ابر مقایسه شدند. خروجی های مدل ریمن نشان داد سایت های مختلف شهری، با توجه به درصد پوشش گیاهی، تفاوت چشمگیری از نظر آسایش دمایی افراد در رده های سنی و جنسی مختلف و برخی عوامل ریزاقلیمی دارند. در بخش دیگری از آزمایشات، خروجی های مدل ان وای مت نشان داد که مناطق ارزیابی شده با این مدل به استثنای پارک ملت در محدوده تنش گرمایی بسیار شدید قرار گرفته اند. همچنین سایت های شبیه سازی شده با این مدل، علی رغم اختلاف اندک در دما و رطوبت نسبی، شاخص آسایش دمایی بسیار بالایی داشتند و بنابراین در محدوده تنش گرمایی بسیار شدید قرار گرفته بودند. بخش دیگر آزمایشات نشان داد اگر چه گونه اقاقیا (پهن برگ) در مقایسه با گونه کاج (سوزنی برگ) و فضای باز منجر به تغییرات معنی دار ریز اقلیمی از نظر کاهش دما و افزایش رطوبت شده است، اما درختان اقاقیا و کاج در مقایسه با حضور ابر مشابهت ریز اقلیمی ندارند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت در شهر بزرگی چون مشهد با تابستان های بسیار گرم، تاثیر فضای سبز بر بهبود آسایش دمایی و تغییرات ریز اقلیمی حدودا در سطح کمتر از 30 درصد بسیار محدود بوده و برای تغییر محسوس آسایش دمایی و ریز اقلیم، نیاز به سطوح بالاتر پوشش گیاهی نظیر جنگل های شهری می باشد.

از آنجا که مدیریت خاک از عوامل اصلی در نیل به کشاورزی پایدار محسوب می گردد، لذا جایگزینی تدریجی کودهای شیمیایی توسط کودهای بیولوژیک، بدون نگرانی از اثرات سوء زیست محیطی غالباً موجب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک ها شده و حاصلخیزی خاک ها را افزایش می دهد. با توجه به اهمیت و نقش گیاهان دارویی، نکته حائز اهمیت در تولید و پرورش این گونه ها، افزایش تولید زیست توده آنها بدون کاربرد نهاده های شیمیایی اعم از کود یا سموم دفع آفات و علف های هرز می باشد. به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک (باکتری نیتروکسین، قارچ مایکوریزا و کود ورمی کمپوست)، بر رشد سه توده بومی گیاه دارویی مرزه (satureja hortensis l.) (تودهای بومی اصفهان، بجنورد و قزوین)، آزمایشی در طی سالهای 92-1391 در گلخانه تحقیقاتی و زمین زراعی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار انجام شد. عملیات تلقیح بذر ها با کودهای بیولوژیک قبل از کاشت و برای کود نیتروکسین در سه مرحله، به صورت بذر مال، به صورت سرک در زمان 4-6 برگه شدن و به ساقه رفتن انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر متقابل کودو توده بومی بر تعداد برگ، گره، سطح برگ، وزن خشک هر بوته، وزن خشک برگ، وزن تر هر بوته، وزن تر برگ در سطح احتمال0/1≤p اختلاف معنی دار در کشت در شرایط گلخانه داشت و در محیط کشت مزرعه علاوه بر تمامی این صفات ارتفاع بوته و تعداد شاخه فرعی نیز در سطح احتمال 0/1 معنی دار بود. در این میان تیمار توده اصفهان × ورمی کمپوست بیشترین تاثیر را داشت. اثر متقابل کود و توده بومی در صفات کلروفیلa، کلروفیلb ، کارتنوئید، آنتی اکسیدان، درصد اسانس و عدد اسپد در سطح احتمال 0/1≤p در کشت در شرایط گلخانه و زراعی دارای اختلاف معنی دار بود. تقریبا تمامی صفات در شرایط کشت مزرعه نسبت به کشت در شرایط گلخانه برتر بوده و گیاه رشد بیشتری داشت. بنابراین چنین به نظر می رسد که کاربرد کودهای آلی درشرایط کشت مزرعه می تواند در افزایش بهبود خصوصیات کمی و کیفی مرزه موثر باشد.

داشتن درک صحیح از رفتار مصرف کننده وفآیند مصرف مزیت های متعددی را در بر دارد.آگاهی یافتن از علت های رفتاری مصرف کننده چندان ساده نیست. اغلب این پاسخ ها در ذهن،فکر ومغز مصرف کننده وجود دارد. اگر شرکتی بتوانداز شیوه هایی که مصرف کنندگان در برابر انواع واقسام محصولات تولیدی،قیمت و تبلیغات واکنش نشان می دهند آگاه شود نسبت به شرکت های رغیب از امتیاز یزرگی بهره مند خواهدبود.پژوهش حاضر به دنبال بررسی ورتبه بندی عوامل موثر بر رفتار مصرف کنندگان داخلی در انتخاب محصولات جایگزین خارجی در صنعت لوازم خانگی در سطح شهرستان اراک می باشد.عوامل متعددی وجود دارد که بر رفتار مصرف کننده موثر است. اما در این تحقیق با توجه به ادبیات نظری وگستردگی آن سعی شده شاخص هایی مورد سنجش قرارگیرند که اهمیت زیادی داشته وکمتر به آن پرداخته شده.لذا به منظور بررسی فرضیات از آزمون دوجمله ای وبرای رتبه بندی از روش ahpاستفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که تمام شاخص های مورد سنجش بر رفتار مصرف کننده موثر می باشد.

به منظور بررسی تأثیر پلیمرهای سوپرجاذب و ترکیبات طبیعی بر گیاه دارویی ریحان، یک آزمایش فاکتوریل شامل چهار ماده [دو ماده صنعتی و دو ماده گیاهی، بعنوان پلیمرهای آبدوست (صنعتی: استاکوزورب و تراکوتم، گیاهی: برگ پنیرک و اسفرزه )]، هر کدام در چهار غلظت 0 ، 001/0 ، 002/0 و 003/0 (وزنی) و با دو روش کاربرد (1: مخلوط با خاک و ریشه، 2: مخلوط با خاک) در سه تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام پذیرفت. صفات مرفولوژیکی از قبیل ارتفاع، طول میانگره، سطح و تعداد برگ، عملکرد خشک گیاه، وزن تر و خشک ریشه، برخی صفات بیوشیمیایی از قبیل محتوای کلروفیل و ظرفیت آنتی اکسیدانی، صفات زایشی از قبیل وزن هزار دانه و تعداد دانه در بوته، همچنین راندمان مصرف آب و درصد اسانس، عملکرد اسانس و اجزاء اسانس اندازه گیری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر مواد مورد استفاده، غلظتهای مختلف و روشهای کاربرد آنها بر صفات اندازه گیری شده معنی دار (1%. p? و 5% p?) بودند و تمامی صفات اندازه گیری شده را نسبت به شاهد (بدون اعمال تیمار) افزایش دادند. همچنین استفاده از هر چهار پلیمر آبدوست در هر دو روش کاربرد راندمان آب مصرفی را تا 2 برابر افزایش داد. نتایج نشان داد بجز تیمار تراکوتم که بهترین نتایج را در غلظت 001/0 (وزنی) در خاک دارا بود، سایر پلیمرها با افزایش غلظت (002/0 و 003/0 وزنی) نتایج بهتری را داشتند. درصد ترکیبات عمده در اسانس ریحان در روش کاربرد پلیمرها در خاک بیشتر از روش کاربرد پلیمرها در خاک و ریشه و شاهد (بدون پلیمر) بود. ترکیبات مایرسن، بورنیل استات، اوژنول، بتا-المن، ترانس-آلفا-برگاموتن، ژرماکرین-دی، آلفا-بول نزن، گاما-کادینن و اپی-آلفا-کادینول با مصرف هر چهار نوع پلیمر آبدوست بصورت توأم در خاک و ریشه، نسبت به شاهد کاهش، درحالیکه میزان لینالول، 1و8-سینئول و متیل کاویکول در اسانس ریحان افزایش یافت. با در نظر گرفتن نتایج مشخص شد که بهترین روش استفاده برای سوپرجاذب تراکوتم در کمترین غلظت (001/0 وزنی)، برای پلیمرهای آبدوست برگ پنیرک و اسفرزه در غلظت بالا (003/0 وزنی) کاربرد در خاک و برای سوپرجاذب استاکوزورب، کاربرد در خاک و ریشه، در غلظت متوسط (002/0 وزنی) می باشد تا شرایط مطلوب جهت بهبود خصوصیات مرفولوژیکی، بیوشیمیایی، زایشی و افزایش کمیت و کیفیت و عملکرد اسانس در شرایط تنش خشکی بصورت همزمان حاصل گردد. این نتایج نشان داد که ترکیبات طبیعی می توانند جایگزین مناسبی برای ترکیبات شیمیایی باشند اما تجاری سازی آنها نیاز به آزمایش های تکمیلی دارد.

اسانس ها به عنوان ترکیباتی پیچیده در قسمت های مختلف گیاهان تولید شده و وظایف مختلفی را بر عهده دارند. امروزه پیامد های سوء استفاده از سموم مهلک شیمیایی در امر کنترل آفات و بیماری های گیاهی، توجه بیشتر مسئولین را به بهینه سازی روشهای کنترل ضایعات از طریق استفاده از نیروهای بالقوه موجود در طبیعت معطوف داشته است. یکی از روشهای نوین مبارزه با عوامل مذکور، استفاده از ترکیبات طبیعی از جمله اسانس های گیاهان دارویی می¬باشد. به منظور بررسی اثر تعدادی از اسانس های گیاهان دارویی و ادویه ای با غلظت های مختلف بر کنترل پوسیدگی نرم (rhizopus stolonifer) و کیفیت پس از برداشت میوه های هلو آزمایشی در دو حالت مستقل در شرایط درون شیشه ای و در شرایط طبیعی، بر روی میوه انجام شد. این آزمایش ها به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار صورت گرفت. تیمارهای آزمایش درون شیشه¬ای شامل 2 روش (مخلوط با محیط کشت و تدخینی) و اسانس 10 گیاه دارویی]میخک(syzygium aromaticum)، دارچین(cinnamomum zeylanicum)، زردچوبه(curcuma longa)، نعناع فلفلی(menth apiperita)، آویشن(thymus vulgaris)، مرزه(satureia hortensis)، اسطوخودوس(lavandula angustifolia)، زیره سبز(cuminum cyminum)، زیره سیاه(bunium persicum) و رازیانه(foeniculum vulgar)[ هر یک در 5 غلظت مختلف (0، 200، 400، 600 و 800 میکرولیتر بر لیتر) بودند. تیمارهای آزمایش در شرایط طبیعی روی میوه شامل اسانس 8 گیاه دارویی]میخک (syzygium aromaticum)، دارچین (cinnamomum zeylanicum)، نعناع فلفلی (mentha piperita)، آویشن (thymus vulgaris)، مرزه (satureia hortensis)، زیره سبز (cuminum cyminum)، زیره سیاه(bunium persicum) و رازیانه (foeniculum vulgar)[ در 5 غلظت ذکر شده با روش تدخینی بودند. صفات اندازه گیری شده در شرایط درون شیشه¬ای شامل قطر هاله رشد کلنی قارچ و درصد ممانعت از رشد قارچ و در شرایط طبیعی، صفات اندازه گیری شده شامل درصد مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسیدیته، شاخص طعم، درجه پوسیدگی، درصد کاهش وزن، میزان آنتوسیانین و میزان کربوهیدرات بود. نتایج بدست آمده نشان داد که در شرایط درون شیشه¬ای، در کنترل قارچ مذکور اسانس میخک قوی ترین اسانس ها بود به طوری که میزان رشد قطری قارچ در محیط کشت حاوی اسانس میخک 67/10 میلی متر ارزیابی شد و درصد بازدارندگی آن 80 درصد محاسبه گردید. بیش ترین میزان رشد قارچ مربوط به محیط کشت حاوی اسانس اسطوخودوس با 46/35 میلی متر و درصد بازدارندگی 22/35درصد بود. از میان روش های بکاربرده شده، روش تدخینی به دلیل اثر مهارکنندگی بیشتر در کنترل قارچ مذکور موثرتر ارزیابی گردید. اما در شریط طبیعی اسانس دارچین نسبت به سایر اسانس¬ها دارای اثرات بهتری در کنترل عامل بیماریزا و خصوصیات کیفی میوه بود. بنابراین، نتایج نشان داد که اسانس های مورد استفاده دارای اثرات قوی در کنترل پوسیدگی میوه هلو بود و سبب حفظ صفات کیفی و ماندگاری هلو در شرایط پس از برداشت شده اند.

به منظور تعیین تاثیر انواع پیش تیمار بذر بر خصوصیات مورفولوژیک ، عملکرد و مواد موثره گیاه همیشه بهار تحت تنش شوری پژوهش حاضر انجام شد. این آزمایش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار شامل پنج سطح شوری (0، 5/2، 5 ، 5/7 و10 دسی زیمنس بر متر) و چهار سطح پیش تیمار شامل اسیدجیبرلیک (20 میلی گرم در لیتر) ، مانیتول25? ، سیلیسیم( ا میلی مولار سیلیکات سدیم) ، آب مقطر( شاهد) انجام پذیرفت . بذرهای همیشه بهار به مدت 24 ساعت در دمای 20 درجه سانتیگراد توسط ترکیبات فوق آماده سازی شدند. نتایج بدست آمده نشان داد، که برخی از صفات رویشی مانند تعداد برگ ، طول ساقه، وزن تر و خشک ریشه و ساقه و برگ با افزایش سطوح شوری کاهش یافت و بیشترین اثر مهار کنندگی شوری در ds/m10 مشاهده گردید. اما شوری بر هیچ یک از صفات زایشی تاثیر معنی داری نداشت. پیش تیمار بذر با جیبرلین و سیلیکات سدیم سبب افزایش طول ساقه ، تعداد میانگره، وزن تر ساقه، وزن تر و خشک برگ، تعداد گل در بوته و وزن هزاردانه شد. همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که شوری برروی صفات بیوشیمیایی اثر معنی دار نداشته و اثر پیش تیمار بذر بر روی این صفات تنها بر میزان کلروفیل b و فلاونوئید معنی دار بود . اثر متقابل پیش تیمار بذر و تنش شوری تنها بر صفات وزن کل بوته، وزن تر و خشک ریشه و برگ معنا دار شد. نتایج نشان داد که همیشه بهار در مرحله رویشی به سطوح بالای شوری حساس بوده است. شوری اثر معنی داری در مرحله زایشی بر گیاه همیشه بهار نداشت. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که مقاومت همیشه بهار، پس از مرحله رویشی افزایش یافته است.

هدف از تحقیق حاضر ارزیابی و الویت بندی شاخص های تأثیرگذار بر برندسازی بر صنعت مبلمان است. امروزه برندها به عنوان یکی از اولویت ها و برنامه های اصلی سازمان ها مطرح می باشند و مورد توجه قرار گرفته اند بنا براین الویت بندی شاخصهای موثر بر برندسازی در این صنعت می تواند راهبردی مناسب برای برای پیشرفت در برندسازی و ایجاد برندی قوی در صنعت مبلمان باشد.در این پژوهش ابتدا ابعاد مختلف یک برند و عوامل موثر بر آن مورد مطالعه قرار گرفته و مشکلات بازار و صادرات مبلمان ایران بررسی گردید؛ همچنین برند در صنعت مبلمان کشورهای دیگر مطالعه شد. در ادامه شاخص های موثر بر برندسازی در صنعت مبلمان ایران و راهکارهای مناسب در جهت ارتقاء برندسازی در کشور تعیین گردید. برای این منظور، پس از مطالعات پایه ای و بررسی پژوهش های دیگران و مصاحبه با کارشناسان و صاحب نظران، 23 معیار و زیر معیار تحت 5 شاخص کلی: ارزش ویژه برند، تأثیر برند، رضایت مشتری، تبلیغات و نفوذ برند شناسائی شده و 5 راهکار برای دستیابی به شاخص های موثر برندسازی در صنعت مبلمان ارائه شد سپس پرسشنامه هایی جهت تعیین درجه اهمیت و ارجحیت هر یک از شاخص ها و راهکارها طراحی گردیده و به تولیدکنندگان مبلمان ارائه گردید وسپس با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) داده ها تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که معیارهای وفاداری مشتری، کیفیت مناسب،کیفیت درک شده، قیمت مناسب، نمایشگاه ها و مشتری مداری به ترتیب 0.192،0.189،0.134،0.062،0.061،0.058 بالاترین امتیازها را داشته و نیز راهکار، تربیت مدیران متخصص با (0.391) و شاخص های نفوذ برند و تأثیر برند ، به ترتیب مناسب ترین راهکار و حساس ترین شاخص ها بودند.

میوه زردآلو در ایران به دلیل کیفیت مرغوب و امکان صادرات از نظر اقتصادی دارای اهمیت فراوان است. به منظور حفظ کیفیت زردآلو، علاوه بر رعایت اصول باغداری، مساله نگهداری مناسب آن پس از برداشت و مدیریت محصول تا زمان فروش امری اجتناب ناپذیر است. امروزه به دلیل اثرات مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این موادبرای افزایش نگهداری زردآلو با محدودیت روبرو است. از این رو یافتن ترکیبات سالم برای استفاده در تکنولوژی پس از برداشت میوه و سبزی ها ضروری می باشد. در این تحقیق تاثیر اشعه مایکروویو و پرمنگنات پتاسیم جهت افزایش عمرانباری میوه زردآلو رقم نوری دیررس طی 45 روز نگهداری در انبار با دمای 2 درجه سانتی گراد ورطوبت نسبی 85 تا 95 درصد مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظورآزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با3سطح اشعه مایکروویو(شاهد-180وات-360وات)،3سطح زمان انبارداری (15روز-30روز-45روز)و 3سطح پرمنگنات پتاسیم(شاهد-3گرم درلیتر-5گرم درلیتر)، با3تکرارانجام گرفت. صفاتی چون تغییرات وزن میوه، سفتی بافت میوه، درجه اسیدی، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، شاخص رسیدگی، درصد پوسیدگی، قند ¬های احیایی و بازارپسندی میوه¬ها ارزیابی شدند. دراین تحقیق افزایش مدت زمان انبارداری سبب کاهش در میزان وزن میوه¬شده¬¬است.کیفیت ظاهری وطعم میوه تحت تاثیر اشعه مایکروویو بهبودیافت.کربوهیدرات کل واسیدیته قابل تیتراسیون با اعمال تیمار 180 وات اشعه مایکروویو و 3 گرم پرمنگنات پتاسیم در پایین ترین میزان خود قرار گرفت. نسبت tss/ta با افزایش زمان انبارداری افزایش یافت این در حالی است که اعمال اشعه 180 وات مایکروویو و3 گرم پرمنگنات پتاسیم میزان کسر رسیدگی میوه را کاهش داده است. استفاده از اشعه مایکروویو و پرمنگنات پتاسیم میزان پوسیدگی میوه را کاهش داد به نحوی که توانستیم میزان انبارداری¬ میوه را تا 30 روز افزایش دهیم.استفاده از تیمارهای اشعه 180 وات مایکروویو و 3 گرم پرمنگنات پتاسیم سبب افزایش سفتی بافت میوه شد. ph و هدایت الکتریکی میوه تحت تاثیر اشعه مایکروویوکاهش یافت. نتایج حاصل از این تحقیقات نشان داد که استفاده از اشعه مایکروویو به عنوان یک نوع تیمار گرمایی و پرمنگنات پتاسیم می¬تواند به عنوان راهبرد موثری در تکنولوژی پس از برداشت میوه¬های زردآلو معرفی گردد.

برگ¬های گیاه نعناع خوراکی کاربرد فراوانی در صنایع دارویی، آرایشی، غذا و رنگ دارد. در این تحقیق برگ¬های نعناع تازه به روش¬های هوای¬ داغ، مادون ¬قرمز و ترکیبی همرفتی-مادون¬قرمز در سطوح مختلف دمای نمونه (30، 40 و 50 درجه سانتیگراد)، سرعت جریان هوای عبوری از نمونه (5/0، 1 و 5/1 متر بر ثانیه)، شدت تابش مادون قرمز (1562، 3125 و 4688 وات بر متر مربع) و فاصله منبع مادون قرمز تا سطح نمونه (10، 15 و 20 سانتیمتر) خشک شده و از لحاظ برخی پارامتر¬های کمی و کیفی مانند انرژی مصرفی مخصوص، میزان اسانس، میزان بازجذب آب، زمان خشک کردن و تغییرات رنگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به نتایج آزمایشات، میانگین انرژی مصرفی مخصوص خشک کردن، زمان خشک کردن و تغییرات رنگ در روش ترکیبی نسبت به روش مادون قرمز و همرفتی هوای داغ بطور معنی¬داری کاهش نشان داد در حالی که میزان اسانس و میزان بازجذب آب در روش ترکیبی نسبت به روش مادون قرمز و همرفتی هوای داغ بطور معنی¬داری افزایش نشان داد؛ بطوری که میانگین زمان خشک کردن نمونه¬ها به روش ترکیبی نسبت به روش مادون ¬قرمز به میزان 53/26% و نسبت به روش هوای ¬داغ به میزان 65/70% کاهش یافت. همچنین نتایج آزمایشات در روش ترکیبی نشان داد افزایش پارامتر دمای نمونه، بر کاهش مقادیر انرژی مصرفی مخصوص و میزان بازجذب آب و افزایش زمان خشک کردن و تغییرات رنگ تأثیر معنی¬داری نشان داد. افزایش شدت تابش مادون قرمز موجب کاهش معنی¬دار انرژی مصرفی مخصوص، میزان بازجذب آب و زمان خشک کردن و افزایش معنی دار میزان اسانس و تغییرات رنگ گردید. همچنین افزایش سرعت جریان هوا در افزایش انرژی مصرفی مخصوص، میزان بازجذب آب و زمان خشک کردن و کاهش میزان اسانس و تغییرات رنگ تأثیر معنی¬داری نشان داد. افزایش فاصله لامپ مادون قرمز تا سطح نمونه موجب افزایش معنی¬داری در انرژی مصرفی مخصوص، میزان بازجذب آب و زمان خشک کردن و کاهش معنی¬داری در میزان اسانس و تغییرات رنگ گردید.

این تحقیق پیرامون بررسی راهکارهای ارتقاء خلاقیت جهت توانمند‏سازی تعاونی‏های بخش صنعت شهر تهران صورت گرفته است. متغیر پیش بین این تحقیق یعنی خلاقیت و متغیر ملاک آن، یعنی توانمندسازی هر دو از موضوعات مهم، اساسی، جالب و مطرح در مدیریت امروز می باشند. خلاقیت به معنای توانایی ترکیب ایده ها در یک روش منحصر به فرد یا ایجاد پیوستگی بین ایده ها می‏باشد. توانمندسازی فرایندی است که مدیران را توانمند کرده و به دیگران برای دستیابی به نفوذ در داخل سازمان کمک می کند. تعاون در مفهوم خاص خود نوعی همکاری و مشارکت افراد برای ایجاد یک سازمان با قبول اصولی است که سوداگری و بهره‏کشی از افراد را طرد می‏کند. شرکت‏های تعاونی این‏گونه تعریف می‏گردند که هرگاه گروهی از مردم، آزادانه، با هم‏فکری یکدیگر و با سرمایه‏گذاری عادلانه، فعالیتی را با اهداف معین اقتصادی یا فرهنگی آغاز نمایند که در سود و زیان آن سهیم باشند، در واقع یک شرکت تعاونی تشکیل داده‏اند. به این دلیل که تعاونی‏ها قسمت اعظمی از بخش تولید کشور را شامل شده‏اند و افزایش توانمندسازی آن‏ها منجر به افزایش درآمد آن‏ها می‏شود؛ و در نتیجه نقش مهمی را در اقتصاد کشور ایفا می‏کنند به عنوان جامعه آماری مورد مطالعه در نظر گرفته شده‏اند. تعداد 68 تعاونی در بخش صنعت شهر تهران فعالیت می‏کنند که به علت تعداد اندک این تعاونی‏ها، در این پژوهش جهت جمع‏آوری اطلاعات و داده‏های مورد نیاز از روش سرشماری استفاده می‏گردد. این در شهریورماه 1392 از جامعه آماری جمع‏آوری گردیده شدند. نتایج حاصل از پژوهش بیان‏گر این موارد می‏باشد که از میان شش راه‏کاری که در جامعه آماری مورد بررسی قرار گرفته‏اند تنها عامل مهارت‏های شناختی شرایط لازم را جهت شناخته شدن بعنوان راه‏کاری مناسب به منظور توانمندسازی تعاونی‏های بخش صنعت شهر تهران دارا می‏باشد و بیشترین امتیاز (51/3) را نیز به خود اختصاص داده است. همچنین راه‏کارهای انگیزش، راه‏حل‏یابی، ویژگی‏های شخصیتی، مسئله‏یابی، ایده‏یابی در رتبه‏های بعد قرار دارند. در پایان نقاط ضعف و قوت جامعه آماری مشخص شد و پیشنهادهایی بر مبنای آن‏ها در جهت دست‏یابی به بیشترین راه‏کارهای تاثیرگذار بر توانمندسازی تعاونی‏های فعال در بخش صنعت شهر تهران و در نتیجه پیشرفت جامعه آماری ارائه گردید.

قارچ گانودرما لوسیدوم ganoderma lucidum (fr.) karst یک گونه از شاخهbasidiomycetes متعلق به راسته aphyllophorales و از خانواده ployporaceae می باشد. از 20 سال گذشته تحقیقات جدی روی خواص دارویی این قارچ دارویی در دنیا شروع شده است. این قارچ برای درمان سرطان معده، هپاتیتa ، b و c، آرتروز، دردهای عصبی، بیخوابی، برونشیت، آسم، زخم معده، فشار خون، کلسترول بالا استفاده می شود. این تحقیق در قالب 3 آزمایش مجزا شامل: 1- بررسی تاثیر ضایعات مختلف کشاورزی و دما بر سرعت رشد، وزن خشک و میزان پلی ساکارید های خارج و درون سلولی میسلیوم دو نژاد قارچ گانودرما. (ضایعات کشاورزی شامل: تفاله سیاه دانه، تفاله چای، تفاله فندق، تفاله نارگیل، تفاله بادام، تفاله کنجد و ملاس چغندر قند در دو دمای 1± 25 و 1±30 درجه سانتیگراد بود) 2- بررسی تاًثیر ضایعات مختلف کشاورزی و دما بر کیفیت و سرعت رشد میسلیوم در اسپاون خاک اره ی دو نژاد قارچ دارویی گانودرما. (ضایعات کشاورزی شامل خاک اره، خاک اره + سبوس، تفاله چای، تفاله کنجد و تفاله سیاه دانه در دو دمای 1± 25 و 1±30 درجه سانتیگراد بود) 3- بررسی تاثیر ضایعات مختلف کشاورزی بر برخی فاکتورهای فیزیولوژیکی و پلی ساکارید میوه ی قارچ دارویی گانودرما. (ضایعات کشاورزی شامل تفاله سیاه دانه، تفاله چای، تفاله فندق، تفاله نارگیل، تفاله بادام و تفاله کنجد بودند و با دو نوع سبوس گندم و برنج بود). تمامی آزمایش ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که تیمار تفاله بادام بهترین سرعت رشد و وزن خشک میسلیوم و تیمار ملاس چغندرقند بالاترین پلی ساکارید خارج و درون سلولی را تولید کرد و دمای30 درجه سانتیگراد بهترین دما تشخیص داده شد. در آزمایش دوم بهترین کیفیت اسپاون در تفاله‎ ی کنجد مشاهده شد. از بین دو تیمار دمایی استفاده شده، دمای 30 درجه سانتیگراد، هم از نظر سرعت رشد میسلیوم و هم از نظر کیفیت اسپاون نسبت به دمای 25 درجه سانتیگراد برتری داشت. از بین دو نژاد قارچ گانودرما، نژاد fum1 بیشترین سرعت رشد میسلیوم و نژاد akitama-shiki بهترین کیفیت اسپاون را داشت. در آزمایش سوم سبوس برنج برای کشت قارچ گانودرما مناسب تشخیص داده شد و از بین ضایعات کشاورزی مورد استفاده در این آزمایش تفاله بادام مناسب ترین مکمل بستر کشت از لحاظ فاکتور های اندازه گیری شده تشخیص داده شد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از ضایعات کشاورزی می تواند جایگزین استفاده از محیط های کشت های گران قیمت شود. با توجه به این که یک ترکیب را نمی توان به عنوان بهترین ترکیب در تمامی فاکتور های اندازه گیری شده (سرعت رشد میسلیوم، وزن خشک میسلیوم، میزان پلی ساکارید های خارج و درون سلولی) معرفی کرد باید با توجه به هدف از تولید بهترین ترکیب را انتخاب کرد.

گیاه گل راعی مهم¬ترین گونه جنس hypericum می¬باشد و به دلیل تاثیر مثبت و شناخته شده¬ای که در درمان افسردگی دارد، یکی از مهمترین گیاهان دارویی در سطح جهان به شمار می¬رود. به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کاربرد جداگانه و تلفیقی کود گاوی و اوره بر خصوصیات کمی و کیفی گل راعی (hypericum perforatum)، آزمایشی به صورت کرت¬های خرده شده در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام گرفت. فاکتور اصلی سطوح مختلف تیمار تنش خشکی شامل سه سطح شاهد (70 میلی¬متر تبخیر)، تنش ملایم (100 میلی¬متر تبخیر) و تنش شدید (130 میلی¬متر تبخیر) با استفاده از تشتک تبخیر کلاس a و تیمار مصرف انواع کود به¬عنوان فاکتور فرعی در پنج سطح شامل (100% کود شیمیایی)، (75% کود شیمیایی با 25% کود دامی)، (50% کود شیمیایی با 50% کود دامی)، ( 25% کود شیمیایی با 75% کود دامی) و (100% کود دامی) در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف تنش خشکی و تیمارهای کودی بر ارتفاع بوته، عملکرد سرشاخه گلدار، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت سرشاخه گلدار، محتوای آب نسبی برگ، کلروفیل a و b، کاروتنوئید و میزان و عملکرد هیپریسین اثر معنی داری داشتند. همچنین اثرات متقابل این دو فاکتور بر تمام صفات به غیر از عملکرد سرشاخه گلدار و شاخص برداشت سرشاخه گلدار معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که تنش خشکی به طور معنی ¬داری باعث کاهش صفات کمی و کیفی گل راعی شامل ارتفاع بوته، عملکرد سرشاخه گلدار، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت سرشاخه گلدار، محتوای آب نسبی برگ، کلروفیل a و b، کاروتنوئید و میزان و عملکرد هیپریسین گردید. برای اکثر صفات مورد مطالعه، بیشترین مقدار متعلق به تیمار 100% کود اوره و کمترین آن به تیمار 100% کود گاوی اختصاص داشت. کمترین شاخص برداشت سرشاخه گلدار و عملکرد سرشاخه گلدار مربوط به تنش خشکی شدید و بیشترین میزان مربوط به تیمار50% کود اوره با 50% کود گاوی بود. مقایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که برای اکثر صفات کمترین مقدار در تیمار شدت تنش خشکی شدید همراه با استفاده از 100% کود گاوی مشاهده شد. میزان عملکرد هیپریسین، به عنوان مهمترین شاخص، در تیمار بدون تنش خشکی (شاهد) با کاربرد تلفیقی 50% کود اوره با 50% کود گاوی بیشترین و در تیمار تنش خشکی شدید با کاربرد تلفیقی 75% کود گاوی با 25% کود اوره و 100% کود گاوی کمترین بود. بنابراین استفاده از کاربرد تلفیقی کود اوره با کود گاوی در خاک نه تنها تدارک عناصر غذایی مورد نیاز گیاه را افزایش داده، بلکه با بهبود شرایط فیزیکی و فرآیندهای حیاتی خاک، ضمن ایجاد یک محیط مناسب برای رشد ریشه، موجبات کاهش اثرات منفی تنش خشکی و بهبود پارامترهای کمی و کیفی گل راعی را نیز فراهم کرده است.

به منظور بررسی مقایسه تأثیر تیمار کود های آلی و اوره بر روی برخی از صفات کمی وکیفی اسفناج خوراکی (spinacia oleracea l.) آزمایشی درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 1391 در باغ تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل کود شیمیایی اوره در دو سطح (100 و200کیلوگرم در هکتار)، کود گاوی در دو سطح (15 و30 تن در هکتار)، کود گوسفندی در دو سطح (10 و20 تن در هکتار) ،کمپوست شهری در دو سطح (10 و20 تن در هکتار) بودند. صفاتی که در این طرح مورد بررسی قرارگرفت شامل صفات مورفولوژیکی(ارتفاع بوته، تعداد برگ، سطح برگ، پهنا و طول برگ، طول و قطر دمبرگ و قطر ریشه)، صفات فیزیولوژیکی(کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و شاخص سبزینگی)، صفات رشدی(زیست توده، وزن تر و وزن خشک اندام هوایی، وزن تر و وزن خشک ریشه و عملکرد کل) و صفات بیوشیمیایی(نیتروژن کل، تجمع نیترات در برگ و تجمع نیترات در دمبرگ) بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که کاربرد تیمارهای کودی صرف نظر از نوع کود ونیز سطح به کار رفته اختلاف معنی داری را در تمامی صفات مورد اندازه گیری نسبت به شاهد داشت. کاربرد کود شیمیایی اوره در تمامی صفات (مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، رشدی و بیوشیمیایی) دارای بیشترین میزان بود و با افزایش سطح کود اوره از 100 کیلوگرم در هکتار به 200 کیلوگرم در هکتارتجمع نیترات معنی دارشد اگرچه افزایش عملکرد معنی دار نشد. همچنین بررسی ها نشان داد کودهای آلی نسبت به شاهد در تمامی صفات اختلاف معنی داری را نشان دادند و باعث افزایش عملکرد شدند اما مصرف این کود ها تجمع نیترات را در پی نداشت. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق مصرف 20 تن در هکتارکودکمپوست شهری که توانست عملکرد و صفات رشدی را در حد مطلوب افزایش دهد و برخلاف کود اوره مانع از تجمع نیترات در گیاه اسفناج شود می تواند سبب کاهش مصرف کودهای شیمیایی و کاهش آلودگی محیط زیست شده و همچنین نقش بسزایی را در جهت نیل به اهداف کشاورزی پایدار ایفا نماید.

به منظور بررسی اثر بیوفسفر و سطوح مختلف اسید هیومیک بر برخی خصوصیات کمی و کیفی گل مغربی (oenothera biennis l.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح اسید هیومیک (صفر، 1، 3 و 5 میلی لیتر در لیتر) و دو سطح بیوفسفر (کاربرد و عدم کاربرد) بودند. نتایج بدست آمده نشان داد بالاترین ارتفاع گیاه و عملکرد بذر در اثر متقابل تیمارها به دست آمد. در مورد عملکرد بذر، سطوح 1 و 3 میلی لیتر در لیتر اسید هیومیک با اثر متقابل اسید هیومیک و بیوفسفر تفاوت معنی داری نداشت. اسید هیومیک بر افزایش تعداد شاخه جانبی، تعداد کپسول ساقه اصلی و شاخه های جانبی، تعداد بذر کپسول های ساقه اصلی و شاخه های جانبی، درصد روغن و عملکرد روغن اثر معنی داری داشت، بطوریکه بالاترین میزان هر یک از این صفات با تیمار اسید هیومیک به دست آمد. بیوفسفر نیز بر افزایش تعداد شاخه جانبی تاثیر معنی داری داشت. استفاده از این کود تعداد بذر کپسول های ساقه اصلی را اگرچه نسبت به شاهد افزایش داد اما در اثر متقابل با اسید هیومیک، میزان کمتری داشت. استفاده از این کود به تنهایی و بدون کاربرد اسید هیومیک بالاترین میزان کپسول شاخه های جانبی را تولید کرد. کاربرد بیوفسفر بر درصد روغن افزایش معنی داری نداشت و عملکرد روغن با کاربرد این کود در سطح صفر و 1 اسیدهیومیک نسبت به شاهد کاهش یافت و در سطح 3 و 5 میلی لیتر در لیتر اسید هیومیک تفاوت معنی داری نسبت به شاهد نداشت.اثر بیوفسفر و اسید هیومیک بر اجزای اصلی روغن گل مغربی معنی دار بود. اما بیشتر اجزای فرعی آن معنی دار نبودند. بالاترین میزان گامالینولنیک اسید در تیمار شاهد (353/7%)، سطح 3 میلی لیتر در لیتر اسید هیومیک (208/7%) و همین سطح همراه با کاربرد بیوفسفر (163/7%) مشاهده شدکه با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند. کاربرد توام بیوفسفر و اسیدهیومیک به طور کلی باعث بهبود اجزای روغن به خصوص گامالینولنیک اسید که جزء مهم روغن گل مغربی است شدند گرچه در بعضی موارد کاهش مشاهده شد که بیشتر در اسید های چرب اشباع این کاهش وجود داشت. از میان سطوح مختلف اسید هیومیک سطح 3 و 5 میلی لیتر در لیتر نتایج بهتری داشتند و به جز درصد و عملکرد روغن در اثر متقابل با بیوفسفر دارای اثرات بهتری بودند.

در بین عناصر سنگین، کادمیم به دلیل تحرک و زیست فراهمی زیاد در خاک و ایجاد سمیت در غلظت های کم، اهمیت ویژه ای دارد. جذب کادمیم توسط گیاهان، مسیر این فلز سمی را برای ورود به چرخه ی غذایی سایر موجودات و به خصوص انسان هموار می سازد. از طرف دیگر، به دلیل ظرفیت تبادل کاتیونی بالای کانی زئولیت و شباهت رفتار شیمیایی یون های روی(zn) و کادمیم، افزایش زئولیت و کود روی در محیط رشد گیاه، می تواند تعدیل کننده ی اثرات سمی کادمیم بر گیاه و سایر موجودات زنده باشد. گل راعی(hypericum perforatum l.)، دومین گیاه پرمصرف در درمان افسردگی، به عنوان یک گیاه بیش اندوز کادمیم شناخته شده است. با توجه به اهمیت موضوع، آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عاملی بر پایه ی طرح بلوک کامل تصادفی با 27 تیمار و 3 تکرار، جمعاً در 81 گلدان به اجرا درآمد. تیمار ها شامل سه سطح سولفات کادمیم(0، 10، 20 میلی گرم در کیلوگرم خاک)، سه سطح سولفات روی(0، 25، 50 میلی گرم در کیلوگرم خاک) و سه سطح زئولیت معدنی(0، 5، 10 گرم در کیلوگرم خاک) بر خاک اعمال شدند. این طرح در باغ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که افزایش سطح کادمیم منجر به کاهش معنی دار ارتفاع گیاه، طول ریشه، تعداد ساقه ی گل دهنده، تعداد گل، سطح برگ، میزان کلروفیل، کاروتنوئید، محتوای نسبی آب، نشت یونی، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی شد و بالعکس صفات تعداد گرهک های سیاه در برگ، میزان ترکیبات فنولی، درصد هیپریسین و فعالیت آنتی اکسیدانی، میزان کادمیم موجود در ریشه و اندام هوایی را به طور معنی داری افزایش داد. تیمار ترکیبی روی(zn) و کادمیم تنها در صفات ارتفاع گیاه، طول ریشه و میزان کادمیم ریشه توانست به طور معنی داری اثرات کادمیم را کاهش دهد. هم چنین اثر متقابل کادمیم و زئولیت تنها برای صفات طول ریشه، تعداد گل، میزان کادمیم در ریشه و اندام هوایی و میزان روی در اندام هوایی معنی دار شد. نتایج حاصل از اثرات متقابل سه گانه نشان داد کاربرد زئولیت در سطوح پایین کادمیم و روی، به طور معنی داری طول ریشه را افزایش داد. اجزای اسانس گیاه نیز با افزایش غلظت کادمیم تحت تأثیر قرار گرفتند و این تغییرات در بالاترین سطح روی(zn50) تعدیل گردید. برهم کنش کادمیم و روی(zn) در مورد اجزای اسانس تحت تأثیر میزان زئولیت قرار گرفت.

کدوی پوست کاغذی (cucurbita pepo l.) یکی از گیاهان دارویی ارزشمند در صنایع داروسازی اکثر کشورهای توسعه یافته است که از 2000 سال قبل از میلاد مسیح در پرو زراعت می گردید و به طور قطع موطن اصلی آن آمریکای جنوبی می باشد (واگنر، 2000). جهت بررسی تاثیر تراکم و روش کاشت بر خصوصیات رویشی و زایشی کدوی پوست کاغذی، آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار با فاصله بین ردیف 2 متر، فواصل روی ردیف (50، 40 و 30 سانتی متر) و کشت به صورت دوطرفه اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تراکم کاشت (2، 5/2 و 3/3 گیاه در متر مربع) و دو روش کاشت (کشت نشایی و کشت مستقیم بذر) بودند. کاشت مستقیم بذر در زمین اصلی در اواخر اردیبهشت ماه (25 اردیبهشت) انجام شد. در کشت نشایی 2 تا 4 هفته قبل از نشاء کاری، اقدام به تهیه نشاء در گلدان های کوچک گردید. نشاء ها سه هفته بعد از کاشت بذر، در مرحله چهار برگی همزمان با کشت مستقیم بذور (25 اردیبهشت) به زمین اصلی انتقال و در سیستم جوی-پشته با سه تراکم فوق الذکر، کشت شدند. بوته ها در سه مرحله گلدهی، میوه دهی و رسیدگی کامل میوه ها مورد نمونه برداری قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که از نظر رشد و گسترش بوته ها، تیمار تراکم کاشت 2 گیاه در متر مربع (فاصله کاشت 50 سانتی متر) اختلاف معنی داری در تعداد گره، تعداد برگ، تعداد ساقه فرعی و طول بوته با سایر تیمارهای تراکم داشت و روش کاشت نیز بر رشد گیاه موثر بود، به طوریکه بیشترین تعداد ساقه فرعی و تعداد گره مربوط به روش کاشت نشا بود. اثر متقابل تیمارهای تراکم و روش کاشت بر روی درصد روغن دانه ها تاثیر معنی دار داشت و روش کاشت نشا با تراکم کاشت 2 گیاه در متر مربع بالاترین درصد روغن را به خود اختصاص داد. اثر ساده تیمار تراکم و روش کاشت بر عملکرد بذر و عملکرد روغن نیز معنی دار بود و عملکرد بذر و روغن در روش نشایی و تراکم 3/3 گیاه در متر مربع بالاترین بودند.

امروزه برای داشتن یک سیستم کشاورزی پایدار، استفاده از نهاده هایی که جنبه های اکولوژیکی سیستم را بهبود بخشند و مخا¬طرات محیطی را کاهش دهند ضروری به نظر می رسد . در این راستا به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کودهای دامی و کود بیولوژیکی نیتروکسین بر روی برخی خصوصیات رویشی، زایشی و عملکرد گیاه دارویی ماریتیغال، آزمایشی در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار و هفت تیمار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل شاهد(بدون استفاده از کود)،کود مرغی به ترتیب به میزان 15و 5/7 تن در هکتار، کود گاوی به ترتیب به میزان 30 و 15 تن در هکتار، کود مرغی و گا¬وی به صورت تلفیقی به ترتیب 5/7 و 15 تن در هکتار و کود بیولوژیکی نیتروکسین بودند. در این تحقیق صفاتی از جمله ارتفاع گیاه، ارتفاع ساقه گل دهنده، قطر کپیتول، تعداد کاپیتول های اصلی، تعداد کاپیتول های فرعی ، تعداد کاپیتول کل، تعداد دانه، طول دانه، عرض دانه، وزن هزار دانه، درصد روغن، عملکرد دانه در هکتار، عملکرد روغن در هکتار و ترکیبات روغن اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که مصرف سطوح مختلف کود های دامی و مخلوطی از آنها در خاک باعث معنی دار شدن برخی صفات نام برده شده است. بیشترین تعداد بذ ر درکپیتول، ارتفاع بوته، ارتفاع ساقه گلدهنده، طول بذر، قطر کپیتول و عملکرد در هکتار مربوط به تیمار کود گاوی 30 تن در هکتار، بود .بقیه صفات ذکر شده هم تفاوت معنی داری باهم نداشتند . کاربرد کود بیولوژیکی نیتروکسین تنها بر روی تعداد دا¬نه و وزن هزاردانه تاثیر معنی داری نسبت به شاهد دا¬شت. اما بروی سایر صفات تاثیر معنی داری نداشت

شوری خاک یکی از جدی ترین تهدیدهای محیطی برای بقاء اکثر گیاهان محسوب می گردد. پژوهش ها نشان داده است که همزیستی قارچ میکوریزا با ریشه گیاهان از طریق بهبود جذب عناصرغذایی می تواند باعث واکنش مثبت گیاهان به ویژه در شرایط تنش شوری شود. به منظور بررسی تأثیر کود بیولوژیک قارچ میکوریزا بر کاهش اثرات منفی تنش شوری در دو سبزی برگی (جعفری و گشنیز)، آزمایش گلدانی در قالب فاکتوریل (2×4) بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در سال 93-1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت. در این پژوهش، گیاهان با 4 سطح شوری،0(شاهد)، 25 ،50 و 100 میلی مولار و دو سطح قارچ میکوریزا glomus fasciculatum (تلقیح و عدم تلقیح) تیمار شدند. برخی ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در شرایط تنش شوری، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش غلظت کلرید سدیم در محلول غذایی، باعث کاهش شاخص های رشدی، محتوای نسبی آب برگ و محتوای کلروفیل در هر دو گیاه مورد آزمایش شد. میزان قندهای محلول و فنل کل و کارتنوئیدها با افزایش شوری، افزایش یافتند. همچنین در اثر شوری، غلظت یون های پتاسیم و فسفر و همچنین محتوای فسفر و نسبت k+/na+ کاهش و غلظت یون سدیم در برگ افزایش یافت. همچنین میزان نشت یونی غشاء یاخته ای برگ به طور چشمگیری افزایش یافت. کاربرد قارچ میکوریزا باعث افزایش کارایی رشد، افزایش محتوای فسفر ،کاهش نشت یونی و نیز کاهش جذب یون سدیم در هر دو گیاه شد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که هر دو گیاه مورد بررسی، نسبتاً متحمل به شوری بوده، هرچند که گیاه جعفری نسبت به گشنیز متحمل تر بود.

گیاه دارویی سنبل بیابانی پاره برگ از خانواده نعناع و از جنس eremostachys بوده و 15 گونه از آن در ایران رویش دارد که این تحقیق بر روی گونه e. laciniata انجام گرفت. ریشه این گیاه به صورت سنتی در درمان بیماری روماتیسمی و درد پا استفاده می شود. با توجه به جمع آوری بی رویه گیاه از منابع طبیعی و به منظور جلوگیری از انقراض گونه، تنوع ژنتیکی برخی از جمعیت های این گونه در محدوده پراکنش آن در ایران از نظر مورفولوژیکی، سیتوژنتیکی و فیتوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، در بهار سال های 1392 و 1393 طی مسافرت های متعدد به حدود 50 منطقه در استان های آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل با استفاده از فلورا ایرانیکا و اطلاعات محلی و منابع موجود به عنوان رویشگاه های طبیعی سنبل بیابانی پاره برگ، 15 منطقه شناسایی و از هر منطقه 10 نمونه گیاهی جمع آوری و پارامترهای مورفولوژیکی بر اساس کتب مرجع اندازه گیری شد. بذور جمع آوری شده این گیاه در ژرمیناتور کشت گردیده و پس از جوانه زدن، مطالعات سیتوژنتیکی روی آنها انجام گردید. سپس از ریشه جمعیت های جمع آوری شده جهت اندازه گیری مقادیر مواد موثره پلی فنل تام به روش فولین-سیکالتو و ایریدوئیدها به روش کروماتوگرافی گازی استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین صفات مورفولوژیکی نشان داد که تفاوت بین جمعیت ها در 27 صفت از 30 صفت مورد ارزیابی معنی دار است. همچنین بیشترین واریانس ژنتیکی مربوط به صفت های ارتفاع گیاه، عملکرد ریشه و طول ساقه بدون گل آذین بود. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین اکثر صفات و عملکرد ریشه وجود داشت که نتیجه آن افزایش عملکرد دارویی گیاه بود. در تجزیه عاملی و تجزیه خوشه ای نیز جمعیت ها بر اساس پراکنش جغرافیایی دسته بندی گردیدند. به طور کلی در بررسی تنوع مورفولوژیکی سه جمعیت تیل، مرند و حیدرآباد در اکثر صفات دارای مقادیر بالاتر نسبت به بقیه جمعیت ها بود. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین صفات سیتوژنتیکی و کاریوتایپی هم وجود تنوع بین جمعیت های مختلف را اثبات نمود. گروه بندی جمعیت ها با نتایج سیتوژنتیکی با نتایج موفولوژیکی مطابقت داشت. در ارزیابی تنوع فیتوشیمیایی، با اندازه گیری مقدار فنل تام و کروماتوگرافی ایریدوئیدها مشخص گردید که بین تیپ های مختلف این گیاه تفاوت معنی داری از نظر عملکرد عصاره، مقدار پلی فنل ها و ایریدوئیدها وجود دارد. همچنین نتایج تجزیه خوشه ای نشان داد که جمعیت های تیل، مرند و ملک کیان قابلیت استفاده در برنامه های آتی را دارند. در بررسی تجزیه خوشه ای کلیه صفات، نتیجه کلی نشان داد که در بررسی تنوع از دیدگاه های موفولوژیکی، سیتوژنتیکی و شیمیایی، جمعیت های مختلف حائز شرایط خوبی جهت استفاده در برنامه های اهلی سازی و اصلاحی بودند ولی در کل، جمعیت های تیل و مرند در اکثر صفات دارای مقادیر بالایی بوده و می تواند در برنامه های اصلاحی و تولیدی مورد استفاده قرار گیرد.

مطالعات بلند مدت نشان می دهد استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی، عملکرد گیاهان را کاهش می دهد، که این کاهش نتیجه اسیدی شدن خاک، کاهش فعالیت های بیولوژیکی خاک، افت خصوصیات فیزیکی خاک و عدم وجود ریز مغذی ها در کودهای کامل می باشد

با توجه به افزایش تقاضا در بازار در حال رشد فرآورده های دارویی و آرایشی بهداشتی با منشا گیاهی، تولید ارگانیک و ارتقاء کیفیت ماده ی خام اولیه جهت توسعه ی این محصولات بسیار ضروری است. در این راستا، تاثیر روش های تغذیه، پرتوتابی، خشک کردن، بسته بندی و انبارداری بر گیاه دارویی به لیمو (.lippia citriodora kunth) طی سال های ??91 و 1392 در گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس مورد بررسی قرار گرفت.

اسانس ها به عنوان ترکیبات پیچیده در قسمت های مختلف گیاهان تولید شده و وظایف مختلفی را به عهده دارند. به منظور بررسی تاثیر ترکیبات طبیعی در مهار جوانه زنی غده های سیب زمینی و امکان جایگزینی این ترکیبات با مواد شیمیایی در شرایط انبار پژوهشی بصورت فاکتوریل درقالب طرح کاملاًتصادفی در3تکرار انجام گرفت، تیمارها شامل اسانس 7 نوع گیاه داروئی (آویشن شیرازzataria multiflora l.) )، نعناع فلفلی (mentha piperita l.)، رازیانه (foeniculum vulgare l.)، مرزه (satureja hortensis l.)، میخک(eugenia caryophylium l.) ، اسطوخودوسlavandula officinalis l.) )، زیره سیاه (bunium persicum l.)) هر کدام در 4 غلظت مختلف ( 0، 150، 300، 450 میکرولیتربرلیتر ) به صورت تدخینی بر روی غده های سیب زمینی اعمال شدند. غده های سیب زمینی به مدت6ماه تحت شرایط دمایی 8 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. دراین پژوهش قبل و پس از جوانه زنی غده ها صفات کمی و کیفی نظیروزن حجمی، وزن جرمی، ماده خشک، میزان پتاسیم، ازت، پروتئین، نشاسته و قند کل موردبررسی قرارگرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که غده های تیمار شده با اسانس های نعناع فلفلی و رازیانه در غلظت 300 میکرولیتر بر لیتر دارای بهترین تاثیر در مهار جوانه زنی غده ها بودند. همچنین تیمار اسانس زیره سیاه در مهار جوانه زنی غده ها کمترین تاثیر را داشت. بنابراین، نتایج نشان داد که اسانس ها دارای اثرات قوی در مهار جوانه زنی و باعث حفظ صفات کیفی و ماندگاری سیب زمینی در شرایط پس از برداشت می شوند. کلمات کلیدی:انبارمانی،کاهش وزن،کیفیت غده های سیب زمینی، مهارکننده های طبیعی

قارچ گانودرما لوسیدیوم یکی از قارچ های دارویی بسیار مشهور چین می باشد که به عنوان یک غذای سالم و دارویی بیش از 4000 سال در شرق دور استفاده می شده است. مطالعات اخیر نشان داده است که میسلیوم این قارچ حاوی ترکیبات فعال مهمی از قبیل گانودریک اسید و پلی ساکاریدها می باشد. این ترکیبات معمولا به عنوان تقویت کننده سیستم ایمنی بدن به کار برده می شوند. این تحقیق به منظور بهینه سازی شرایط رشدی برای تولید پلی ساکاریدهای درون سلولی و برون سلولی به اجرا در آمد و آزمایشات به 2 بخش تقسیم شد. در بخش اول اثر دو روش مایه زنی بررسی شد. در آزمایش دوم نیز اثرات پارامترهای رشدی مثلا منبع کربن (گلوکز، لاکتوز و مالتوز)، غلظت منبع کربن وph روی وزن خشک میسلیوم و تولید پلی ساکاریدهای درون سلولی و برون سلولی بررسی شد. این تحقیق در قالب طرح سطح پاسخ و آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار design-expertانجام گرفت. کاهشph اولیه منجر به افزایش تولید پلی ساکاریدهای برون سلولی و پلی ساکاریدهای درون سلولی مخصوص شد. علاوه بر این افزایش ph منجر به افزایش تولید بیومس میسلیومی و تولید پلی ساکاریدهای درون سلولی کل شد.

کدو پوست کاغذی (cucurbita pepo l.) گیاهی دارویی است که جایگاه ویژه ای در صنایع داروسازی دارد و ارزیابی عملکرد کمی و کیفی آن تحت عملیات زراعی بسیار ارزشمند می باشد. این مطالعه بمنظور ارزیابی برخی صفات مورفولوژیک و فیتوشیمیایی گیاه دارویی کدو پوست کاغذی تحت تأثیر بسترهای مختلف آلی و سطوح متفاوت کوددهی با استفاده از روش های آنالیز ir و gc انجام شد. سیستم کشت فشرده محصول با کمک کودهای غیرارگانیک (شیمیایی) موجب بروز ناپایداری در تولید محصول و ایجاد خسارت ناشی از کاربرد کودهای شیمیایی به خاک شده است. استفاده از منابع آلی بدون کودهای شیمیایی یا با مقادیر ناچیز از کودهای شیمیایی مبتنی بر سوخت های فسیلی به سرعت موجب افزایش سود و منفعت کشاورزی گردیده است.

به منظور بررسی ویژگیهای اکولوژیکی و فیتوشیمیایی گونه ترشک وحشی (rumex turcomanicus czerep) در عرصه های طبیعی و امکان سنجی اهلی سازی آن در شرایط کشت های مزرعه و گلخانه ای، مجموعه ای از مطالعات طی سالهای 92تا 94، در چهار دسته شامل مطالعات در رویشگاههای طبیعی، شرایط آزمایشگاهی، مزرعه و گلخانه ای انجام شد. بررسی تغییرات ترکیبات فیتوشیمیایی برگ و ریشه در مراحل مختلف نموی، نشان داد که کمترین و بیشترین مقادیر فعالیت آنتی اکسیدانتی، فنل و فلاونوئید کل عصاره ریشه به ترتیب در مراحل رشد رویشی و آغاز ظهور ساقه گلدهنده وجود داشت در حالی که مقادیر این ترکیبات در عصاره بخش هوایی در مراحل بلوغ بذر و رشد رویشی بترتیب از بیشترین و کمترین میزان برخوردار بود. بیشترین میزان اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک برگ بترتیب در مراحل ظهور ساقه گلدهنده و بلوغ بذر اندازه گیری شد. در مطالعات آزمایشگاهی، دماهای کمینه، بهینه و بیشینه جوانه زنی به ترتیب 78/0، 1/14 و 34 درجه سانتیگراد تعیین گردید. تأثیر تیمار زمانهای مختلف برداشت بذر نشان داد، که بیشترین و کمترین درصد و سرعت سبز شدن گیاهچه و درصد گیاهچه های نرمال بترتیب در بذرهای برداشت شده در تیمارهای 4 ماه پس از رسیدن بذر و 2 هفته پس از تشکیل میوه، بدست آمد. در شرایط مزرعه و تحت تیمارهای مختلف کود دامی و دور آبیاری، بیشترین عملکرد تازه و خشک اندام هوایی، حاصل کاربرد‎20 تن در هکتار کود دامی در فواصل آبیاری‎4 روزه بود. همچنین بررسی تیمارهای تاریخ و تراکم کاشت نشاء در مزرعه حکایت از برتری تاریخ کاشت 31 شهریور با تراکم 6 بوته در متر مربع، درعملکرد تازه و خشک اندام هوایی داشت. در شرایط مزرعه و تحت تاریخ های مختلف کاشت نشاء، چرخه زندگی این گیاه از کاشت بذر تا پایان رشد در تاریخ های کاشت نشاء 25 اسفند، 31 شهریور و 25 مهر به ترتیب 16/2578 ، 69/2429و 8/2257 درجه روز رشد به طول انجامید. در مطالعات گلخانه ای، بررسی تأثیر بسترهای مختلف بر مولفه های سبز شدن بذر و رشد گیاهچه نشان از برتری صفات مورد بررسی در بسترهایی با نسبت بیشتر خاک زراعی و افت این صفات در بسترهایی با مقادیر بیشتر ماسه، داشت. در بررسی تأثیر تاریخ های کاشت مختلف بذر در شرایط گلخانه، عملکرد تر و خشک بخش هوایی و صفات بیوشیمیایی مورد بررسی در تاریخ کاشت اول مرداد نسبت به تاریخ کاشت اول شهریور، برتری نشان داد.به طور کلی نتایج نشان داد که گیاه ترشک وحشی به کشت در شرایط مزرعه و گلخانه ای پاسخ مثبتی داده و به دلیل وجود ترکیبات باارزش غذایی و دارویی، می تواند بعنوان گیاهی امید بخش در جهت مصارف دارویی و سبزی مورد استفاده قرار گیرد.

چکیده ندارد.

قارچ شی تاکه ) lentinula edodes(berk) singer/pegler (از لحاظ تولید رتبه دوم را در میان قارچ های خوراکی مهم دنیا به خود اختصاص داده است. این قارچ به خاطر طعم و مزه بی نظیر و همچنین خواص دارویی مدتهای مدیدی است که مورد توجه ویژه قرار گرفته است. این تحقیق به منظور بهینه سازی شرایط محیطی برای تولید قارچ "شی تاکه" به اجرا در آمد و کلیه آزمایشات به 3 بخش تقسیم شد. در بخش اول بهینه سازی شرایط برای رشد میسلیوم با طراحی دو آزمایش مجزا مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول اثر نوع محیط کشت (در چهار سطح)، ph ( در سه سطح) و دما (در دو سطح) و تاثیر متقابل آنها بر رشد شعاعی میسیلیوم در محیط کشت جامد بررسی شد. در آزمایش دوم تاثیر نوع محیط کشت و ph بر وزن میسلیوم در محیط کشت مایع و دمای 25 درجه مورد ارزیابی قرار گرفت. در بخش دوم بهینه سازی تولید اسپاون با استفاده از 5 نوع بذر غلات ( گندم، جو، ارزن، سورگوم غله ایی و سورگوم جارویی) با دو روش آماده سازی ( پختن و خیساندن) و همچنین چهار فرمول خاک اره غنی شده مورد بررسی قرار گرفت و در بخش 3 تاثیر فرمول های مختلف سوبسترا بر عملکرد، عملکرد بیولوژیکی، میانگین وزن و تعداد قارچ بررسی شد. نتایج آزمایشات بخش اول نشان داد که در محیط جامد اثر نوع محیط کشت، ph و دما برسرعت رشد میسلیوم و اثر متقابل بین محیط کشت و ph ، دما و محیط کشت و بین ph و دما نیز در سطح 1 درصد معنی دار است. مقایسه سرعت رشد میسلیوم در محیط های کشت جامد نشان داد که بیشترین سرعت رشد (8/54 میلی متر در روز) در محیط های دست ساز بدست آمد و کمترین سرعت رشد (6/20 میلی متر در روز) در محیط کشت دست ساز 3 (m3) مشاهده شد. افزایش دما از 25 به 27 درجه منجر به کاهش معنی داری در سرعت رشد گردید. افزایش ph از 4/5به 6/5 نیز منجر به کاهش رشد گردید و بیشترین سرعت رشد در 4/5=ph مشاهده شد. در محیط کشت مایع نیز تاثیر نوع محیط کشت و ph در سطح 5 درصد معنی دار بود. بیشترین وزن میسلیوم در محیط مایع متعلق به محیط های دست ساز بود و برعکس آزمایش اول، بهترین عملکرد میسلیوم در 5/5 ph= بدست آمد. نتایج آزمایشات بخش دوم نشان داد که نوع غلات، روش آماده سازی و اثر این دو بر سرعت رشد میسلیوم در سطح 5 درصد معنی دار است و روش پختن بر روش خیساندن برتری دارد. بالاترین سرعت رشد با روش پختن و در سورگوم دانه ایی مشاهده شد در حالیکه بهترین نمره کیفیت اسپاون از جو بدست آمد. در آزمایش اسپان خاک اره نتایج نشان داد که فرمول 1 ( اضافه نمودن سبوس گندم و تفاله چای به ترتیب 15 و 20 درصد) و فرمول 4 ( اضافه نمودن ارزن و سبوس گندم هر کدام 10 درصد) از هر نظر برتر بودند. در نتایج بخش 3 فرمول سوبسترای 1 سبب تولید زودتر میوه نسبت به بقیه (58 روز از تلقیح تا تولید میوه) گردید. همچنین این فرمول سبب بیشترین عملکرد ( g/log112/3) و عملکرد بیولوژیکی (035/9%) در بین سایر فرمول های سوبسترای مورد بررسی داشت. تعداد قارچ نیز در فرمول سوبسترای 1 بیشترین مقدار ( 16/7 n/log) بود لازم به ذکر است که بین فرمول های سوبسترای 1 و 2 از لحاظ خصوصیات اندازه گیری شده، اختلاف معنی داری وجود نداشت. بیشترین میانگین وزن قارچ تعلق به فرمول سوبسترای 4 با 14/33گرم قارچ داشت.

به منظور بررسی تاثیر نیتروژن و تراکم کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی بابونه آلمانی، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 24 تیمار و 3 تکرار در مزرعه و آزمایشگاههای تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و آزمایشگاه جی سی مس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سالهای 86-1385 و 87-1386 به اجرا درآمد. تیمارهای کود نیتروژن (اوره،46درصد نیتروژن) در سه سطح 0، 10 و 20 گرم در مترمربع به عنوان عامل اصلی، تیمارهای تراکم در چهار سطح 20، 25، 40 و 50 بوته در مترمربع به عنوان عامل فرعی و دو رقم بابونه اصلاح شده bodegold (تتراپلوئید) و germania (دیپلوئید) به عنوان عامل فرعی فرعی بودند. همچنین، به منظور بررسی تاثیر روشهای مختلف خشک کردن بر زمان خشک کردن و سرعت کاهش وزن، میزان اسانس و درصد کامازولن گل های بابونه، آزمایش دیگری به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 22 تیمار و 3 تکرار انجام شد. دو رقم بابونه نامبرده به عنوان عامل اصلی و روشهای مختلف خشک کردن (6 توان مختلف میکروویو شامل 100 تا 900 وات، سه دمای مختلف آون شامل 50، 60 و 70 درجه سانتیگراد و روش طبیعی (سایه و آفتاب)) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر رقم با برتری رقم تتراپلوئید از نظر عملکرد گل خشک، قطر گل و نهنج، ارتفاع بوته و عملکرد اسانس معنی دار بود. اثر سطوح مختلف اوره با روند بهبود نتایج در راستای افزایش کود اوره، بر صفات عملکرد گل خشک، خصوصیات مورفولوژیک، درصد و عملکرد اسانس معنی دار بود. تاثیر سطوح مختلف تراکم بوته با برتری تراکم های بالای بوته برای اغلب صفات گفته شده و تراکم 20 بوته برای قطر نهنج و قطر گل معنی دار بود. اثر متقابل سه فاکتور فقط بر قطر نهنج معنی دار بود. نتایج آزمایش جی سی مس نشان داد که اگرچه بابونه های کشت شده در این آزمایش از نوع اصلاح شده و غنی از آلفا بیسابلول بودند اما در شرایط آب و هوایی ایران، به تیپ بیوشیمیایی a (دارای درصد آلفابیسابلول اکسید a بالا و آلفا بیسابلول و کامازولن پایین) تغییر کردند، همانطور که اغلب توده های بومی بابونه در ایران هستند. نتایج آزمایش دوم نشاندهنده تاثیر معنی دار روشهای مختلف خشک کردن بر زمان خشک کردن، میزان اسانس و درصد کامازولن نمونه ها بود. کمترین زمان خشک کردن در روش میکروویو و بیشترین آن در روش سایه حاصل شد. بالاترین درصد اسانس در روش خشک کردن در سایه و دمای 50 و 60 درجه آون و بیشترین میزان کامازولن در روش خشک کردن با توان های بالای میکروویو به دست آمد. اثر متقابل رقم و روش خشک کردن بر درصد اسانس معنی دار بود اما بر درصد کامازولن تاثیر معنی داری نداشت.

بذرالبنج مصری(hyoscyamus muticus) یکی از مهمترین گیاهان دارویی خانواده سولاناسه بوده که قادر به تولید آلکالوئیدهای تروپانی ارزشمندی همچون هیوسیامین و اسکوپولامین می باشد. این ترکیبات به خاطر اثرات تسکینی، ضد تشنجی، آنتی کولینرژیک و ضد درد کاربرد دارویی گسترده ای دارند. در بسیاری از گیاهان، القاء تتراپلوئیدی با درشت تر شدن قسمت های مختلف گیاه و افزایش پتانسیل تولید متابولیت های ثانویه همراه است. با توجه به تولید آلکالوئیدهای تروپانی در ریشه، مطالعات زیادی در مورد استفاده از ریشه های مویین جهت تولید این ویتروی آن ها صورت پذیرفته است و در این راستا راهبرد های مختلفی جهت افزایش تولید به کار گرفته شده است ولی تاکنون هیچ گزارشی در رابطه با تاثیر تتراپلوئیدی بر کشت ریشه های مویین این گیاه وجود ندارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تتراپلوئیدی در گیاه بذرالبنج و ریشه های مویین حاصل از آن انجام گردید. گیاهان تتراپلوئید بذرالبنج مصری با استفاده از تیمار کلشی سین به روش اتصال پنبه به دست آمدند و مطالعات مختلف مورفولوژیک و فلوسایتومتری جهت تایید سطح پلوئیدی آنها انجام پذیرفت. کشت های ریشه مویین دیپلوئید و تتراپلوئید بدست آمده از تلقیح باکتریایی، از نظر تولید بیوماس در محیط کشتms وb5 حاوی غلظت های مختلف ساکارز مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین میزان تولید اسکوپولامین در ریشه های مویین و گیاهان والدی توسط hplc با ستون c18 فاز معکوس مورد مطالعه قرار گرفت. گیاهان تتراپلوئید از نظر مورفولوژیک و پروفیل فلوسایتومتری با نمونه های دیپلوئید متفاوت بودند. در این مطالعه گیاهان تتراپلوئید خالص و پایدار، با توان تولید حدود 40 درصد اسکوپولامین بیشتر در برگ، نسبت به نمونه های دیپلوئید بدست آمدند. تایید ماهیت تراریختی ریشه های مویین نیز با تکثیر pcr برای قطعه ای از ژن rolc اثبات گردید. ریشه های مویین تتراپلوئید حاصله هر چند از رشد کمتری نسبت به نمونه های دیپلوئید برخوردار بودند، ولی در مجموع حدود 15 درصد توان تولید بیشتر اسکوپولامین داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده، جهت تولید مناسب بیوماس و متابولیت، استفاده از محیط کشت b5 نسبت به ms و وجود حداقل غلظت 30 گرم بر لیتر ساکارز در محیط کشت ضروری به نظر می رسد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که می توان از القاء تتراپلوئیدی به عنوان راهبرد مناسبی جهت نیل سریع به تولید بیشتر ترکیب دارویی ارزشمند اسکوپولامین در شرایط این ویوو و این ویترو در گیاه h. muticus استفاده نمود.

گل راعی ‏‎(hypericum perforatum l.)‎‏ از گیاهان دارویی ارزشمند می باشد. از پیکر رویشی این گیاه در صنایع داروسازی به عنوان مواد اولیه ساخت چندین دارو استفاده می شود. از آنجا که شرایط اقلیمی تاثیر عمده ایی بر باروری این گیاه دارد در این تحقیق سعی شده است تاثیر تعدادی از این شرایط (در شرایط زراعی و درون شیشه ایی) برباروری این گیاه مورد مطالعه قرار گیرد.در این رابطه تاثیر مقادیر متفاوت ازت (صفر، 150 و 250 کیلوگرم اوره در هکتار) و فسفر (صفر، 100 و 200 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل) بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار درسالهای زراعی 1378 و 1379 بر رشد، عملکرد پیکر رویشی، میزان کلروفیل، میزان کادمیوم ذخیره شده و میزان متابولیتهای ثانویه مهم گل مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این تاثیر سه زمان برداشت قبل از گلدهی، گلدهی کامل و مرحله تشکیل میوه بر عملکرد، میزان مواد موثره گل راعی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. همچنین جنبه های مختلف کشت بافت گل راعی مانند کالزایی از بذور و قطعات میانگره ساقه و امکان شاخه زایی از کالهای حاصله و میزان متابولیتهای ثانویه مهم در کالها و گیاهان درون شیشه ایی ارزیابی شد. در یک آزمایش جداگانه تاثیر تیمارهایی مانند شستشو در آب جاری، تیمار نور ‏‎ir‎‏، ضدعفونی با هیپوکلریت سدیم و تیمار سرمایی بر درصد و سرعت جوانه زنی بذور بررسی گردید.نتایج حاصله نشان داد که تیمارهای کودی بر رشد، عملکرد، میزان کلروفیل، میزان کادمیوم ذخیره شده، میزان هیپریسین و اسانس تاثیر معنی داری داشته و در تمام موارد تیمار شاهد در پایین ترین سطح قرار دارد. در حالی که تیمار ‏‎(n250p100)‎‏در اکثر موارد در بالاترین سطح قرار داشت. بررسی میزان متابولیتهای ثانویه دیگر نشان داد که به استثنا میزان اسید کلروژنیک که در اثر تیمارهای کودی کاهش نشان داد بقیه آنها تغییر معنی داری را نشان ندادند. نتایج حاصل ازبررسی تاثیر زمان برداشت نشان داد که بیشترین عملکرد پیکرورویشی و عملکرد هیپریسین و اسانس در مرحله گلدهی کامل بدست می آید. نتایج بدست آمده از آزمایشات کشت بافت موید پتانسیل بالای شاخه زایی در این گیاه است. کالوسهای حاصل از بذر اگر چه قرمز رنگ بودند ولی وجود هیپریسین و پسودوهیپریسین در آنها به اثبات نرسید. این در حالی است که وجود هیپریسین و پسودوهیپریسین در گیاهان درون شیشه ای حاصل از باززایی کالوسها، اثبات گردید. نتایج حاصل از آزمایشات جوانه زنی نشان داد که شستشو در آب جاری و ضدعفونی با وایتکس 30 درصد بهترین تیمار جهت افزایش درصد و سرعت جوانه زنی بذور گل راعی می باشند.