یافتن و انتخاب مناسب ترین فرد از میان نامزدهای تصدی یک شغل و یا یک مسوولیت، یکی از دغدغه ها و مشکلاتی است که سازمان ها با آن مواجه هستند. سازمان های پیشرو با درک اهمیت و میزان تأثیرگذاری مدیران در رشد و موفقیت خود به دنبال طراحی و اجرای برنامه های جدی و منظم استعدادیابی و جانشین پروری هستند. پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی فرایند کانون ارزیابی در شرکت های صنعتی مشهد انجام شد. پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش، مطالعه¬ی موردی بود. میدان پژوهش شرکت هایی را شامل می شد که این طرح در آن ها اجرا شده و شامل چهار شرکت صنعت خودروسازی الکتریک خودرو شرق، ایمن خودرو شرق، رینگ¬سازی مشهد و شرکت قطعات محوری خراسان بود. مصاحبه شوندگان سه گروه ارزیابی¬کنندگان، ارزیابی شوندگان و مدیران بودند که با استفاده از نمونه¬گیری هدفمند؛7 نفر از ارزیابی کنندگان، 11 نفر ارزیابی شوندگان و9 نفر از مدیران انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از روش مصاحبه و برای تعیین اعتبار، صحت و استحکام اطلاعات در حین مصاحبه از تکنیک تأیید توسط مصاحبه شوندگان استفاده شد. نتایج نشان داد که قبل از اجرای کانون ارزیابی، فاصله ای بین وضع موجود با مطلوب وجود نداشته است، به این معنی که مدل شایستگی ها کامل و جامع و نحوه ی اطلاع رسانی هم مناسب بوده است. در حین اجرا نیز شرایط از لحاظ آزمون ها و محل برگزاری و تعاملات مطلوب بوده است، در حالی که بعد ازاجرای فرایند، آسیب هایی مشاهده شده که از جمله ی این آسیب ها می توان به عدم حمایت مدیران ارشد، تغییر مدیریت و سوء استفاده از نتایج کانون ارزیابی اشاره کرد.

چکیده ندارد.