پژوهش حاضر،به بررسی شگردهای سینمایی در داستان های بیژن نجدی ،نویسنده مدرنیست معاصر می پردازد.مبنای نظری این پژوهش ،نظریات رابرت مک کی،استفان شارف ودیوید بوردول است.رساله حاضر از چهار فصل اصلی :پیرنگ،ساختار،نشانه وروایت تشکیل شده است.هدف از اجرای تحقیق،آشکار ساختن خصایص سینمایی پیرنگ وروایت ونیز کارکرد زیباشناختی الگوهای ساختاری ونظام های نشانه ای سینمایی در داستان های بیژن نجدی است.نتایج تحقیق نشان می دهد که برخی از داستان های کوتاه نجدی ،با داشتن شاخص های پیرنگ های سه گانه سینمایی ،قابلیت فیلم شدن دارند.داستان های نجدی،متاثر از ساختار وروایت سینمایی است.ونیز ،نشانه ها در آثار نجدی ،کارکرد ونمود سینمایی دارد.