تاثیر ارتباط همزمان از طریق کامپیوتر یک موضوع بحث برانگیز در مطالعات اخیر بوده است. در این مطالعه به مقایسه تاثیر محیط مو و ایمیل در بالابردن توجه و کسب ساختارهای مختلف نوشتاری زبان انگلیسی پرداخته شد. بدین منظور 30 نفر از زبان آموزان مقطع متوسطه به واسطه ی یک آگهی در فیس بوک و از طریق آزمون تعیین سطح مهارت انتخاب و به طور تصادفی به دوگروه مو و ایمیل تقسیم شدند. به مدت 4 هفته از هر دو گروه خواسته شد تا ابتدا یک پاراگراف بنویسند(خروجی 1)، سپس در معرض چند نمونه پارگراف غنی از فرمهای نوشتاری مورد نظر قرارگرفتند و از آنها خواسته شد تا زیر کلمات مورد نظر را خط بکشند و نهایتا پس از گذشت یک هفته وقفه از آنها خواسته شد تا پارگرافی دیگر تولید کنند(خروجی 2). موضوعات ومراحل کاری انجام شده برای هر دو گروه مشابه بود با این تفاوت که یک گروه در محیط مو به طور همزمان و گروه دیگر در محیط ایمیل به طور غیر همزمان روال مذکور را طی کردند. نتایج افزایش معنا داری در عملکرد شرکت کنندگان مو بیش از ایمیل در دستیابی به ساختارهای نوشتاری را نشان داد.

استفاده از فناوری دیجیتال در بسیاری موارد باعث نقض حقوق اشخاص شده و یکی از موارد آن را می توان تجارت اموال فکری دانست. در سالهای اخیر تجارت ایده ها فیلم، موسیقی،آثار ادبی و بطور کلی اموال فکری، از طریق اینترنت و فضای مجازی رشد فوق العاده ای داشته است. دسترسی آسان به این دسته از اموال در محیط الکترونیکی و فضای دیجیتال باعث انتقال و استخراج اطلاعات و تسریع تجارت آنها شده است و تشخیص متجاوز و نقض کننده حقوق مالکیت فکری را با مشکل مواجه ساخته است لذا بایستی حقوق کاربران و دارندگان آثار و خدمات مضمن مالکیت فکری مشخص و معین گردد وبا توجه به خصیصه فراملی بودن این محیط مسئله صلاحیت و مرجع صالح رسیدگی در موارد نقض حقوق مالکیت فکری مورد بررسی قرار گیرد.

این پژوهش با انتخاب چهارده داستان علمی- تخیّلی نوجوانان دهۀ هشتاد شمسی که پرتیراژترین دهه در خلق و انتشار این آثار در ایران به شمار می رود، به بررسی عناصر داستانی (پیرنگ، شخصیّت و شخصیّت¬پردازی، زاویۀ دید، لحن، فضاسازی و درونمایه) و چگونگی کارکرد این عناصر در داستان¬های این ژانر ادبی می¬پردازد. با توجّه به اهمّیّت فراوان آثار علمی- تخیّلی برای نوجوانان به عنوان مخاطبانی که مطالعه جزو نیازهای اساسی آنها و تخیّل موجب پیشرفتشان است، نتایج به دست آمده از بررسی عناصر داستانی در این داستان¬ها نشان دهندۀ این است که بیشتر نویسندگان برای علمی- تخیّلی کردن داستان خویش از گره¬افکنی¬های پی در پی و تعلیق، درون¬مایه¬های سفرنامه¬ای و علمی، شخصیّت¬های فضایی و غیرواقعی و صحنه¬های غیرقابل باور بهره برده¬اند؛ امّا عدم کاربرد به جا و پختۀ این عناصر و توجّه کم به جزئیّاتِ مسائل و مباحث دقیق علمی نشان دهندۀ پایین بودن سطح کیفیّت این آثار در ایران است. آگاهی کافی از کارکرد خاص این عناصر، نویسنده را در خلق اثری بهتر با ویژگی ها و معیارهای این گونۀ ادبی یاری می¬کند.