ساختار مالکیت از جمله مباحث مهم در حاکمیت شرکتی محسوب می شوند. میان شرکت ها و جامعه ای که شرکت ها در آن فعالیت می کنند قراردادی اجتماعی وجود دارد. لذا انتظار می رود ایفای مسئولیت اجتماعی شرکت ها با ساختار مالکیت که مجموعه ای از قواعد ناظربر هدایت، کنترل و نظارت شرکت ها می باشند، بهبود یابد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر نوع مالکیت شامل مالکیت دولتی، مالکیت نهادی و مالکیت خصوصی بر سطح افشای مسئولیت اجتماعی شرکت ها در ابعاد اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی می باشد. شرکت های مورد بررسی از صنایع شیمیایی، داروسازی، فرآورده های نفتی و سیمان پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سه دوره متوالی 1389، 1390 و 1391 مورد بررسی قرار گرفته است. اندازه گیری سطح افشای مسئولیت اجتماعی شرکت ها، افشای شاخص مدل مسئولیت اجتماعی شرکت ها براساس مدل افشای برزگر (1392) با استفاده از تحلیل محتوای گزارش های سالانه فعالیت هیئت مدیره ی شرکت ها صورت گرفته است. به منظور انجام محاسبات و تجزیه وتحلیل آن ها از طریق رگرسیون با استفاده از نرم افزار excell و eviews7 انجام شده است. یافته های پژوهش حاکی از رابطه معنادار بین مالکیت نهادی و خصوصی با سطح افشای مسئولیت اجتماعی شرکت ها می باشد اما بین مالکیت دولتی و سطح افشای مسئولیت اجتماعی شرکت ها رابطه معناداری مشاهده نشده است.