طراحی روش الایزا جهت سنجش آنتی بادی ضد استرپتولیزین- o بر پایه پروتئین نوترکیب استرپتولیزین- o

سابقه و هدف: باکتری استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه a اصلی ترین عامل عفونت های گوش و حلق و بینی می باشد. عدم درمان یا تاخیر در اقدامات درمانی، منجر به اختلالات جدی مانند تب روماتیسمی حاد و گلومرونفریت می شود. اندازه گیری آنتی بادی ضد استرپتولیزین- o به عنوان یک مارکر در تشخیص این عفونت کاربرد دارد. تهیه استرپتولیزین از محیط کشت باکتری وقت گیر و هم راه با آلودگی است. در این مطالعه جهت اندازه گیری آنتی بادی ضد استرپتولیزین- o از استرپتولیزین- o نوترکیب به عنوان آنتی ژن در طراحی روش الایزا استفاده شد.   مواد و روش ها: ژن استرپتولیزین- o از استرپتوکک پیوژن با روش پلیمراز زنجیره ای تکثیر گردید. ژن فوق در ناقل پلاسمیدی pet28a کلون گردید و وارد باکتری اشریشیاکلی سویه bl21-de3-plyss شد. تولید پروتئین با القا توسط iptg و بهینه سازی شرایط صورت گرفت. پروتئین نوترکیب در غلظت های مختلف در میکرو پلیت الایزا پوشانده شد. نمونه های سرمی بیماران در رقت های مختلف اضافه شد. میزان آنتی بادی ضد استرپتولیزین با روش آنزیمی الایزا اندازه گیری شد. نتایج با روش مهار همولیز مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: نتایج حاصل از سنجش آنتی بادی ضد استرپتولیزین- o به روش الایزا با روش مهار همولیز نشان داد که هم بستگی معنی داری بین دو روش وجود دارد (0001/0= p ،97/0= r ). هم چنین حساسیت و ویژگی الایزای طراحی شده با پروتئین نوترکیب به ترتیب 100 و 83 درصد بود. نتیجه گیری: روش الایزای طراحی شده بر اساس پروتئین نوترکیب دارای حساسیت و ویژگی قابل قبولی است که می توان این روش را جای گزین روش مهار همولیز کرد