تحلیل سند تحول بنیادین آموزش و پرورش از نظر میزان اهمیت به یادگیری سازمانی

مقدمه: نظام آموزش و پرورش از بزرگ ترین و گسترده ترین سیستم های درون هر جامعه ای است که سرنوشت آن جامعه را در بلندمدت تعیین می کند. ضرورت آموزش نیروی انسانی هنگامی آشکار می شود که به این حقیقت توجه داشته باشیم که توسعه مستلزم پرورش نیروی انسانی کیفی و با صلاحیت می باشد. در سند تحول بنیادین، معلم به عنوان موثرترین عنصر یاد شده است. با در نظر گرفتن تغییرات در تعلیم و تربیت، فراگیری مهارت های جدید برای کارکنان و مدیران و آموزش های ضمن خدمت جهت به روز نمودن آگاهی های افراد ضرورتی اجتناب ناپذیر است. لذا با توجه به اهمیت موضوع و نقش سند تحول بنیادی در سیاست های آموزش و پرورش، این تحقیق به منظور تعیین میزان اهمیت دادن به یادگیری سازمانی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش انجام شده است. مواد و روش ها: این تحقیق شامل تحلیل کمی و کیفی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر اساس پنج مؤلفه یادگیری سازمانی (تجربه اندوزی، ریسک پذیری، تعامل با محیط خارجی، گفت وگو و تصمیم گیری مشارکتی) مطابق با مقیاس چیوا می باشد. در این بررسی، از روش تحلیل محتوا و آنتروپی شانون برای بررسی سند استفاده شده است.نتایج: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که بیش ترین توجه به مؤلفه های تصمیم گیری و تعامل با محیط بیرونی شده است و به مؤلفه های گفت و گو و تجربه اندوزی و آزمایش به ترتیب کم ترین توجه شده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد که برای دستیابی به اهداف سند تحول بنیادین، لازم است تا در همه زمینه های یادگیری سازمانی فرهنگیان تجدید نظری کلی در سیاست های اجرایی آموزش و پرورش انجام شود.