بررسی نقش حفاظتی ویتامین های c و e در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در کلیه موش صحرایی

مقدمه: دیازینون یکی از مهم ترین حشره کش ارگانوفسفره است که به طور وسیع برای کنترل حشرات در منازل و کشاورزی استفاده می شود. این عامل باعث القاء استرس اکسیداتیو در بافت های مختلف می شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش حفاظتی ویتامین هایe و c به عنوان آنتی اکسیدان در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در بافت کلیه موش صحرایی است.  مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، موش های صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل(روغن ذرت به عنوان حلال دیازینون)، گروه دیازینون(mg/kg 100)، گروه ویتامین e (mg/kg 150)، گروه ویتامین c (mg/kg 200) و گروه دیازینون- ویتامین e و گروه دیازینون- ویتامین c را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت بعد از تزریق، موش ها توسط اتر بی هوش و کلیه ها به سرعت جدا شد. پس از هموژنه کردن بافت ها، فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز(sod)، کاتالاز(cat)، گلوتاتیون s- ترانسفراز(gst) و لاکتات دهیدروژناز(ldh) و غلظت های گلوتاتیون(gsh) و مالون دی آلدئید(mda) توسط روش های بیوشیمیایی تعیین شدند. یافته های پژوهش: دیازینون باعث افزایش فعالیت آنزیم های sod،cat و gst در کلیه ها می شود. هم چنین کاهش غلظت gsh و افزایش غلظت mda مشاهده می گردد. تجویز ویتامین هایe وc مانع تغییرات این پارامترها در کلیه ها می شود. بحث و نتیجه گیری: دیازینون با افزایش لیپیدپراکسیداسیون غشاء و کاهش غلظت gsh باعث استرس اکسیداتیو در کلیه ها می شود. تجویز ویتامین هایe و c به عنوان آنتی اکسیدان از طریق پاک سازی رادیکال های آزاد باعث کاهش سمیت دیازینون اما نه به طور کامل می شود.