مقایسۀ کمّی بیان ژن‏ های cbf1 و cbf4 تحت تنش سرما در ارقام انگور وینیفرا (vitis vinifera l.) خلیلی دانه ‏دار، شاهرودی و گونۀ ریپاریا (vitis riparia)

با توجه به اینکه انگور از جنبۀ اقتصادی اهمیت خاصی دارد، انجام مطالعاتی برای بررسی جنبه‏های متفاوت فرایند‏‏هایی که منجر به ایجاد مقاومت در برابر سرماهای غیر‏منتظرۀ پاییز یا دیررس بهاره می‏شود، ضروری به نظر می‏رسد. در این راستا بررسی بیان ژن‏هایی که موجب افزایش تحمل به سرما می‏شوند اهمیت ویژه‏ای دارد. لازمۀ بیان ژن‏های سنتز‏کنندۀ پروتئین‏هایی که در سازگاری به سرما نقش دارند گروهی از عوامل رونویسی‏اند. در این آزمایش تفاوت بیان دو عامل رونویسی cbf1 و cbf4 در ارقام انگور خلیلی دانه‏دار، شاهرودی و گونۀ ریپاریا تحت تنش سرما مقایسه شد. نتایج نشان داد بیان ژن cbf1 در دقایق اولیة بعد از تنش سرما افزایش نشان داد و انگور ریپاریا بیان بیشتری نسبت به دو رقم انگور وینیفرا داشت، همچنین کمترین میزان بیان ژن cbf1 مربوط به رقم شاهرودی بود که بعد از گذشت یک روز از شروع تنش مشاهده شد. در مورد ژن cbf4 افزایش بیان با گذشت ساعت‏های اولیة پس از تنش آغاز شد و مشابه ژن cbf1 بیشترین بیان مربوط به انگور ریپاریا بود. مقایسۀ میزان بیان این دو ژن در انگور ریپاریا نشان داد که به‏طور‏کلی، میزان بیان ژن cbf4 حدود 10 برابر میزان بیان ژن cbf1 بود. ‏