بررسی موقعیت فوقانی- تحتانی کانال مندیبل و تنوعات آناتومیک آن در رادیوگرافی پانورامیک مراجعین بیشتر از ۱۸ سال

مقدمه: توجه به موقعیت و شکل کانال مندیبل برای جلوگیری از وقوع مشکلات در جراحی های فک پایین ضروری است. هدف از این پژوهش، تعیین فراوانی موقعیت فوقانی تحتانی کانال مندیبل و تنوع های آناتومیک آن در رادیوگرافی پانورامیک بیماران بالای 18 سال مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی خوراسگان اصفهان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 260 کلیشه جهت بررسی تنوع های موقعیت کانال مندیبل بررسی شدند. مشخصات فردی بیمار، نوع کانال از نظرموقعیت، مطابق با تقسیم بندی نورتجه (موقعیت بالا، پایین یا حد وسط نسبت به اپکس دندان مولر اول و بوردر تحتانی مندیبل)، فاصله بوردر فوقانی لینگولا تا مرکز راموس، وجود کانال دو شاخه، شکل و سمت درگیری، وجود اختلال در بی حسی و یا دندان غایب در سمت کانال دو شاخه ثبت گردید. اطلاعات توسط نرم افزار 10 spss با آزمون 2 χ تجزیه و تحلیل شد (05/0 = α). یافته ها: شایع ترین نوع کانال، کانال های با موقعیت حد وسط در ناحیه مولر اول بودند (8/55 درصد). کانال های با موقعیت پایین، رتبه دوم (35 درصد) و کانال های با موقعیت بالا، کمترین فراوانی را داشتند (2/9 درصد). بین درصد فراوانی انواع موقعیت کانال مندیبل نسبت به اپکس دندان مولر اول، اختلاف آماری معنا دار مشاهده نشد (14/0 = p value). میانگین فواصل بوردر فوقانی لینگولا تا مرکز راموس، در کانال های با موقعیت پایین 7/10 میلی متر، در کانال های با موقعیت حد وسط 35/11 میلی متر و در کانال های با موقعیت بالا، 87/10 میلی متر بود که تفاوت آماری معنا داری بین فاصله لینگولا تا مرکز راموس در انواع موقعیت ها مشاهده نشد (14/0 = p value). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر در رادیوگرافی پانورامیک بین درصد فراوانی انواع موقعیت کانال مندیبل نسبت به اپکس دندان مولر اول و همچنین بین فاصله لینگولا تا مرکز راموس در کانال هایی با موقعیت متفاوت، اختلافی وجود ندارد . انجام مطالعه مشابه با تهیه سی تی اسکن توصیه می شود.