فرهنگ یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین نهادهای اجتماعی است که تعیین‌کننده و تشکل‌دهنده‌ی کل نظام اجتماعی است و دارای ابعاد و زوایای گوناگون است. فرهنگ بومی مجموعه‌ای از ترانه-ها، اشعار، قصه‌ها، افسانه‌ها و آداب و رسوم اجتماعی و باورها و عقاید و ... هر جامعه است. نویسندگان معاصر زیادی به رمان بومی و اقلیمی روی آورده‌اند که این نوع رمان به کیفیت و مختصات جغرافیایی و بومی ناحیه‌ای وفادار است و بر محیط ...

متون ادبی از دیرباز مهم­ترین جلوه­ گاه لغات و اصطلاحات محلی و ضرب­ المثل­ها، آداب و رسوم، باورها و عقاید منطقه ­ای بوده­ اند؛ از این رو نقد و بررسی عناصر بومی و اقلیمی در آثار ادبی، نقش بسزایی در جهت ماندگاری و انتقال این مفاهیم به آیندگان دارد. اگرچه کاربرد عناصر بومی در متون ادبی ایران، قدمتی دیرینه دارد اما اصطلاح "ادبیات بومی و اقلیمی" از اواخر قرن نوزدهم وارد ادبیات شده و از نظر مردم­ شناس...

بررسی صبغه‌های محلی و اقلیمی در ادبیات یک کشور سبب شناخت دقیق‌تر و نیز آشنایی با خرده فرهنگ‌های آن کشور می‌گردد. یکی از ویژگی‌های کشور ایران تنوع فرهنگی آن است. این تنوع در مظاهر گوناگون فرهنگی جلوه‌گر است. ادبیات یکی از این تجلی‌گاه‌هاست. روشنفکران ایرانی پس از سرخوردگی‌های متعددی که در اثر تغییر و تحولات اجتماعی تجربه کردند، یکی از راه‌های مقابله که با تجدد آمرانه‌ی حکومت پهلوی برگزیدند باز‌گ...

اقلیم گرایی در داستان نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهه هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می شود و در دهه های چهل و پنجاه به اوج و شکوفایی خود می رسد . البتّه داستان اقلیمی به اندازه داستان نویسی معاصرمان قدمت دارد و آفرینش نخستین داستان اقلیمی به سال 1305 شمسی برمی گردد . داستان های اقلیمی غالباً بازتاب دهنده ویژگی ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ و باورها و آداب و رسوم یک منطقه جغرافیایی اند و در همه...

چکیده ندارد.

محمد بهمن بیگی علاوه بر بنیان گذاری آموزش عشایر با نوشتن کتاب ها و داستان هایی در مورد زندگی خود و فرهنگ و آداب و رسوم مردم ایلیاتی به یکی از سرشناس ترین چهره های فرهنگی – ادبی عشایر ایران تبدیل شده است. در این پژوهش به بحث مختصری در مورد عناصر داستانی و ادبیات اقلیمی در ایران، در فصل های اول و دوم پرداخته شده است. در فصل سوم مهم ترین ویژگی های سبک بهمن بیگی در سطوح زبانی و ادبی تحلیل شده اند....

مقاله دارای دو مفهوم جدید در ادبیات اقلیم­شناسی است. این دو واژه عبارتست از متن اقلیمی (نگاره اقلیمی) و کیخسروی زاگرس واژه اول وام گرفته از نظریه ژنت نظریه­پرداز ساختارگرااست که ترجمان آن به زبان اقلیم­شناسی بدین معنی است که مکان­ها دارای متن یا نگاره اقلیمی هستند واین نگاره­های اقلیمی هستند که رفتار سامانه­های اقلیمی را شکل می­دهند. واژه دوم</em...