بررسی و تبیین مولفه‏‏ُهای آرایش و خود نمایی (تبرج)از دیدگاه مفسران و روان‏شناسان

چکیده : آنچه پیش رو دارید نگرشی به موضوع تبرج از دیدگاه قرآن و روان‏شناسی است. علی‏رغم نهی صریح اسلام از تبرج و عدم هرگونه آرایش و پیرایش در مجامع عمومی، چنان‏که می‏بینیم این موضوع تا حدودی جایگاه خود را در جامعه کنونی از دست داده و منکرات جای آن را گرفته است. تبرج به معنای خود نمایی زنان، آشکار کردن زینتشان برای نامحرم و زیبا جلوه دادن در برابر آنهاست؛ و با هیستریک (افرادی با ویژگی‏های شخصیتی‏ وابسته، خودمحور، نیازمند به جلب‏توجه دیگران، همراه‏ با ابراز رفتارهای نمایشی) در روان‏‏شناسی منطبق است. هیستریک به عنوان یکی از عوامل تبرج به بحث و بررسی نیاز دارد. درمان هیستریک از دیدگاه قرآن و روان‏شناسی، موضوعی است که در فصل سوم این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی به آن پرداخته‏ایم. با رجوع به مضامین عمیق قرآن می‏توان کامل‏ترین و مناسب‏ترین نسخه پزشکی را برای افراد دچار اختلال شخصیت و در کل همه بیماری های روانی پیچید. قرآن برای برونرفت از همه مشکلات راهکارهایی را ارایه داده است. با نگاهی گذرا به درمان اختلالات شخصیت در قرآن و روان‏شناسی در‏می‏یابیم صرفاً استفاده از دارو (که در روان‏شناسی به آن توصیه شده)کافی نیست، بلکه جنبه روانی و باورمندی به قدرت لایزال الهی بسیار مهمتر از استفاده از دارو است. آنچه باعث شفا می شود روحیه تلقین (به ضمیر ناخودآگاه) و قدرت ایمان و سایر جنبه های معنوی است و هرچه این روحیه و ایمان قلبی به مبداء قوی تر باشد، درمان نیز موثرتر و عمیق تر خواهد بود.