توسعه روش های تصمیم گیری چند شاخصه فازی

از آنجا که تکنیکهای madm مبتنی بر روش‏های نرمالیزه کردن هستند، بنابراین روش‏های نرمالیزاسیون برای اعداد فازی نیز بسط داده شده‏اند. اما بر روش‏های جاری نرمالیزه کردن اعداد فازی ایراداتی وارد است. مثلا در برخی روش‏های نرمالیزه کردن فازی، دامنه بدست آمده برای اعداد فازی نرمالیزه شده با استفاده از این روش‏ها، بزرگتر از دامنه قابل دسترسی می‏باشد. به عبارت دیگر دامنه بدست آمده برای اعداد فازی نرمالیزه شده در روش‏های موجود نرمالیزه کردن فازی قابل دستیابی نیستند. این امر سبب می‏شود تا نتایج حاصل از روش‏های madm گاهی نادرست بوده و منجر به اخذ تصمیمات ناصحیح گردد. در این تحقیق ابتدا روش‏های موجود نرمالیزه کردن بازه‏ها و اعداد فازی (همچون روش نرمالیزه کردن حسابی و روش نرمالیزه کردن هندسی بازه‏ها و اعداد فازی) مرور شده و به بررسی ایرادات این روش‏ها پرداخته می‏شود. سپس روش‏های جدیدی برای نرمالیزه کردن بازه‏ها ارائه و برای اعداد فازی مثلثی و ذوزنقه‏ای بسط داده می‏شود. در این رساله همچنین به بررسی ایرادات وارده بر برخی روش‏های تصمیم‏گیری چند شاخصه فازی پرداخته شده و سعی می‏گردد تا این روش‏ها به‏گونه‏ای تعدیل گردند تا ایرادات واره بر آنها رفع گردند. از مهمترین این روش‏ها می‏توان به روش تحلیل توسعه‏ای اشاره کرد که فقط برای اعدد فازی مثلثی قابل استفاده می‏باشد (بویوکوژان، کارامان و روآن،2004). به علاوه نحوه نرمالیزه کردن اعداد فازی مثلثی در این روش، نادرست می‏باشد (وانگ، الهاگ و هوآ،2006). همچنین در این روش ممکن است به وزن محلی برخی شاخص‏ها یا گزینه‏ها، عدد صفر اختصاص داده شده و درنتیجه از اثر آنها در تعیین وزن نهایی گزینه‏ها چشم پوشی شود (وانگ و همکاران،2008). همچنین در روش تحلیل توسعه‏ای نمی‏توان میزان تقریبی سازگاری جداول مقایسات زوجی فازی را مورد سنجش قرار داد. بنابراین سعی شده است تا روش تحلیل توسعه‏ای به‏گونه‏ای تعدیل گردد تا ایرادات وارده بر آن رفع گردد. همچنین در این تحقیق سعی می‏شود تا براساس شیوه جدید نرمالیزه کردن اعداد فازی، رویکرد جدیدی برای فرایند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) فازی ارائه گردد. در این رویکرد جدید، ابتدا وزن نسبی عناصر فازی ماتریس‏های مقایسات زوجی، از بسط فازی روش‏های تقریبی محاسبه می‏شود. این روش‏های تقریبی عبارتند از روش مجموع سطری، روش مجموع ستونی، روش میانگین حسابی و روش میانگین هندسی. سپس از تلفیق این اوزان نسبی، وزن مطلق (نهایی) هر گزینه بدست می‏آید. در این تحقیق همچنین الگوریتمی جهت محاسبه نرخ ناسازگاری ماتریس‏های مقایسات زوجی فازی ارائه می‏گردد. با استفاده از این الگوریتم می‏توان بررسی نمود کدام یک از ماتریس‏های مقایسات زوجی فازی "تقریبا سازگار" و کدام "تقریبا ناسازگار" هستند.