تعیین پویایی فیتوپلانکتون و ارتباط آن با عوامل فیزیکی و شیمیایی در منابع آبی

این تحقیق در طول دوره شش ماهه از اواسط تیر تا اواخر آذر ماه سال 1390 با یک فاصله منظم دو هفته ای در آب بندان شهید صدوقی (دو آب بندان) واقع در روستای محمدآباد گرگان انجام شد. در هر نمونه برداری میزان اکسیژن، دما، هدایت الکتریکی (ec)، پی اچ، tds، عمق سشی و عمق در هر ایستگاه در محل و میزان نیترات، نیتریت، آمونیاک، سیلیس، قلیائیت کل، قلیائیت m، قلیائیت p، فسفات، سختی و کلروفیل آ در آزمایشگاه اندازه گیری شد. در کل دوره رده های سیانوفیسه، کلروفیسه، باسیلاریوفیسه، کریپتوفیسه، کریزوفیسه، داینوفیسه، اوگلنوفیسه و کونجوگاتوفیسه مشاهده شد. در آب بندان 1 بیشترین بیومس فیتوپلانکتون 40/102 میلی گرم بر لیتر در 10 مهر و کمترین بیومس در 25 آبان، 8 و 22 آذر به میزان 66/12، 36/9 و 71/10 میلی گرم بر لیتر مشاهده شد. در 16 تیر بیشترین بیومس مربوط به رده ی کریپتوفیسه و کلروفیسه، در 10 مهر ماه بیشترین بیومس مربوط به رده باسیلاریوفیسه و در سایر تاریخ ها مربوط به سیانوفیسه ها بود. در آب بندان 2 بیشترین بیومس فیتوپلانکتون 63/43 میلی گرم بر لیتر در 30 تیر و کمترین بیومس در 27 مرداد، 17 و 28 شهریور به میزان 35/14، 7/13 و 43/13 میلی گرم بر لیتر مشاهده شد. در 27 مرداد بیشترین بیومس مربوط به رده ی کلروفیسه، در 17 شهریور ماه بیشترین بیومس مربوط به رده باسیلاریوفیسه و سیانوفیسه، در 28 شهریور و 10 مهر ماه بیشترین بیومس مربوط به رده ی باسیلاریوفیسه و در سایر تاریخ ها مربوط به رده سیانوفیسه ها بود. در آب بندان 1 بیشترین تعداد 00/489600000 در هر لیتر آب در 10 مهر ماه و کمترین تعداد 39/63759929 در 8 آذر مشاهده شد. در 10 مهر بیشترین تعداد مربوط به رده باسیلاریوفسیه و در سایر ماه ها بیشترین تعداد مربوط به رده ی سیانوفیسه بود. در آب بندان 2 بیشترین تعداد 71/536914285 در هر لیتر آب در 30 تیر ماه و کمترین تعداد 57/63860869 در 17 شهریور مشاهده شد. در 30 تیر و 27 مرداد بیشترین تعداد مربوط به رده سیانوفسیه و کلروفیسه و در سایر ماه ها بیشترین تعداد مربوط به رده ی سیانوفیسه بود. نتایج حاصل از نمونه برداری در دو فصل تابستان و پاییز، ارتباط منفی و معنی داری بین کلروفیل آ و عمق سشی دیسک و همچنین ارتباط مثبت و معنی داری بین کلروفیل آ و کدورت نشان داد (01/0p?). نتایج حاصل از این تحقیق ارتباط مثبت و معنی داری بین کلروفیل آ با نیترات، نیتریت و سیلیس نشان داد (01/0p<). با افزایش فسفر محلول میزان کلروفیل آ نیز افزایش یافته بود ولی این ارتباط معنی دار نبود (05/0p>). با افزایش میزان آمونیاک میزان کلروفیل آ کاهش یافته بود ولی این ارتباط نیز معنی دار نبود (05/0p>).