استفاده از الگوی پروتئینی به منظور تشخیص منابع ژرم پلاسم زیتون ایران

ژنتیک جمعیت ها به دو موضوع عمده توصیف ساختار ژنتیکی جمعیت ها و تئوری پردازی نیروهای موثر در تکامل جمعیت ها می پردازد.یکی از اهداف استفاده از مارکرهای مولکولی ای که همبستگی با صفات فنوتیپی و ژنتیکی دارند، شناسایی و طبقه بندی گیاهان می باشد.از طرفی مطالعه پروتئوم و ساختن یک پروتکل برای نقشه برداری پروتئوم یا این امکان را داده است تا گامی منطقی جهت تبدیل نشانگرهای تصادفی به نشانگرهای اختصاصی بر اساس استفاده از پروفیل یا الگوی پروتئینی در صورت امکان برداشته شود . دراین طرح با مطالعه الگوی پروتئین های ذخیره دانه زیتون، با استفاده از مارکرهای مولکولی پروتئینی و مارکرهای فنوتیپی، نتایج بدست آمده از مطالعات، منتهی به شناخت سه گروه از پلی پپتیدهای ساختاری اصلی گردید که توسط آنالیز الکتروفورزی پروتئین های ذخیره ای دانه، به ترتیب با وزن ملکولی : p1 (21 kda) p2 (25 kda) p3 (28 kda) p4 (31 kda) p5 (35kda) p6 (45 kda) بدست آمدند. این نتایج با استفاده از پروتکل ارائه شده در رابطه با استفاده از الگوی پروتئینی به عنوان مارکر مولکولی استاندارد در شناسایی گونه های مختلف گیاه زیتون(olea europaea l.) جهت غربالگری این گونه و تفرق آنها با سایر گونه های مشابه آن به دست آمدند. در این تحقیق با اجرای آزمایشات مختلف بر اساس پروتکل های موجود، پروتکل مناسبی برای استخراج پروتیین های دانه تهیه گردید. با استفاده از آنالیز الکتروفورزی sds-page کلیه پلی پپتیدهای ساختاری اختصاصی گونه europaea l. olea در سه پاکت با وزن ملکولی مختلف که به ترتیب شامل یک ، سه و دو باند می باشند، مشخص گردیدند. نتایج قابل توجه در آنالیز الکتروفورزی sds-page مورد طبقه بندی و ترسیم کلاستر قرار گرفتند. در آنالیز الکترفوروزی دو بعدی(2d) تعداد 250 لکه شناسایی شد و تفاوت بین 23 ,t 25 t در 3 لکه مشاهده گردید. با بررسی در سایت ncbi و مقایسه نقطه pi و mw تئوریک لکه های مشاهده شده، ارتباط نزدیک بین فعالیت و بیان ژن های fad2 و fad3 و مقادیر اسیدهای چرب ارزیابی شده در ارقام مختلف با مقادیر اسیدچرب های لینولئیک و لینولنیک مشخص گردید. به این ترتیب استفاده از پروفایل یا الگوی پروتئینی نه تنها در تشخیص منابع ژرم پلاسم زیتون در ایران کاربرد خواهد داشت ، بلکه آغازی در مطالعات برروی تعیین کیفیت روغن زیتون نیز خواهد بود. در مقایسه نتایج تجزیه کلاستر ژنوتیپی (آنالیز پروتئین) و فنوتیپی (اگرونومیکی)، شباهت معنی دار در داخل و بین جمعیت ها دیده نشد. بدین ترتیب مارکرهای فنوتیپی نمی توانند به تنهائی جهت شناسائی و خصوصیت شناسی ارقام بدون در نظر گرفتن پروفایل پروتئینی آنها مورد استفاده قرار گیرند.