بررسی نقش واسطه ای خودگسستگی برای کمال گرایی وسلامت روان دانش آموزان دوره متوسطه

چکیده هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه ای خودگسستگی برای کمال گرایی وسلامت روان دانش آموزان دوره متوسطه مدارس شهرستان فیروز آباد بود . بدین منظور ،جامعه آماری شامل 2762نفر از دانش آموزان دوره متوسطه ونمونه مورد مطالعه ، شامل 240نفر(120پسر و120دختر) که ،به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند ومورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش از دوپرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران (2004)، پرسشنامه بهداشت عمومی ghq که توسط گلدبرگ و ویلیامز (1989)و مقیاس خودگسستگی هگینز ( 1987)استفاده شد. برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی(فراوانی ،میانگین وانحراف استاندارد) وآمار استنباطی(از روش آماری تحلیل مسیر با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش سلسله مراتبی و بر اساس مدل بارون و کنی ) استفاده شد.نتایج تحلیل داده های این پژوهش نشان داد: که هیچکدام از متغیر های واسطه، خودگسستگی ایده آل و خودگسستگی بایسته، به صورت معنادار نمی توانند نقش مستقیم را با سلامت روان بازی کنند.ازمتغییرهای کمال گرایی ارزیابی منفی ازخود به صورت منفی ومعنادارومتغییر هدفمندی به صورت مثبت ومعنادار مستقیما پیش بینی کننده سلامت روان می باشند. واژه های کلیدی : کمال گرایی، خودگسستگی، سلامت روان