بررسی تاثیر هوش هیجانی بر روی پیشرفت تحصیلی و کیفیت زندگی دانشجویان

مقدمه : نویسندگان معتقدند افراد دارای هوش هیجانی بالا از لحاظ اجتماعی کارآمد ترند. کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی از مولفه های مهم کارآمدی اجتماعی به خصوص در جوانان است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر و ارتباط میان هوش هیجانی با کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان در حال تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی اراک، است. روش کار : 240 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک (از هر دو جنس و با رنج سنی ? 18 سال) به شکل تصادفی ساده از میان 2285، دانشجو انتخاب شدند. پس از کسب رضایت آگاهانه شرکت در مطالعه از دانشجویان، برای کلیه افرد چک لیست اطلاعات دموگرافیک و تحصیلی (معدل)، پرسشنامه کیفیت زندگی (sf-36) و پرسشنامه هوش هیجانی بار-اون تکمیل شد. در نهایت جهت بررسی هم بستگی بین متغیر ها و توانایی پیش بینی متغیر ها از ضریب هم بستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون در spss 19 استفاده شد. نتایج : میانگین هوش هیجانی، پیشرفت تحصیلی و کیفیت زندگی در افراد مورد مطالعه به ترتیب،3/42±341، 4/1±6/15 و 7/9±7/83 بود. برخلاف کیفیت زندگی (68/0p=) و پیشرفت تحصیلی (12/0p=)، میانگین هوش هیجانی در دانشجویان پسر به شکل معناداری بیشتر از دانشجویان دختر بود. (001/0p=) هوش هیجانی با کیفیت زندگی (91/0p=، 007/0r=) و پیشرفت تحصیلی (31/0p=، 06/0r=) هم بستگی معناداری نداشت، و این متغیر، توانایی پیش بینی کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی را در دانشجویان تحت مطالعه (در مجموع، در پسران و یا دختران)، ندارد. بحث و نتیجه گیری : مطالعه ما نشان داد که هوش هیجانی با کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی در جمعیت دانشجویان، هم بستگی معناداری ندارد و این معیار نمی تواند پیش بینی کننده مناسبی برای کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان باشد، با این حال با توجه به نتایج کنتراورسی که تاکنون در این زمینه بدست آمده است، انجام مطالعات بیشتر در آینده توصیه می شود.