اثرات پروبیوتیک، پری بیوتیک و سینبیوتیک در جیره بر جمعیت میکروبی و بروز ژن اینترلوکین-2 (il-2) دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی استفاده از آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، پری بیوتیک، مجموع پروبیوتیک + پری بیوتیک و سین بیوتیک بر صفات عملکرد، فراسنجه های خونی (کلسترول و تری گلیسرید)، جمعیت لاکتوباسیل و کلی فرم در ایلئوم و سکوم و بیان ژن اینترلوکین-2 در ایلئوم جوجه های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور آزمایشی با تعداد 1056 قطعه جوجه نر یک روزه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 11 تیمار و 6 تکرار و 16 قطعه در هر تکرار از 1 تا 42 روزگی صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره پایه بدون ماده افزودنی (شاهد)، 2) جیره پایه + آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین، 3) جیره پایه + پروبیوتیک تجاری پریمالاک، 4) جیره پایه + پروبیوتیک تجاری باکتوسل، 5) جیره پایه + پری بیوتیک تجاری تکنوموس، 6) جیره پایه + پری بیوتیک تجاری فرمکتو، 7) جیره پایه + پریمالاک + تکنوموس، 8) جیره پایه + باکتوسل + تکنوموس، 9) جیره پایه + پریمالاک + فرمکتو، 10) جیره پایه + باکتوسل + فرمکتو، 11) جیره پایه + سین بیوتیک بیومین ایمبو. نتایج نشان داد که اثر جیره های حاوی مکمل های افزودنی در هیچ یک از دوره های پرورشی (آغازین، رشد، پایانی و کل دوره) بر افزایش وزن و خوراک مصرفی موثر نبود (05/0). جمعیت لاکتوباسیل در سکوم در 23 روزگی، تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0p>). در 42 روزگی، تیمارهای پری بیوتیک فرمکتو، مجموع پریمالاک + تکنوموس، باکتوسل + فرمکتو و سین بیوتیک بیومین ایمبو، موجب افزایش جمعیت لاکتوباسیل در سکوم نسبت به تیمار حاوی پروبیوتیک پریمالاک شدند (01/0>p). تیمار پریمالاک + فرمکتو در کاهش جمعیت کلی فرم در ایلئوم نسبت به شاهد در 42 روزگی موثر بود (05/0p<). در 23 روزگی، بیشترین بیان ژن il-2 در ایلئوم بواسطه تیمارهای حاوی تکنوموس، پریمالاک + تکنوموس و سینبیوتیک مشاهده شد (01/0p<). در 42 روزگی، تیمار حاوی باکتوسل + فرمکتو بیشترین بیان ژن il-2 در ایلئوم را در مقایسه با شاهد نشان داد (05/0p<). با استناد بر نتایج بدست آمده در این آزمایش می توان بیان نمود مصرف مکمل های مختلف به صورت انفرادی و تلفیق با یکدیگر اثرات متفاوتی را بر فراسنجه های مختلف دارند و در برخی صفات مانند عملکرد، تیمارهای حاوی پروبیوتیک + پری بیوتیک خیلی بیشتر از تیمار آنتی بیوتیک توانسته است ضریب تبدیل خوراک را بهبود بخشد. همچنین تیمارهای حاوی مجموع پروبیوتیک + پری بیوتیک که به نوعی سینبیوتیک محسوب می شوند، موجب افزایش قابل ملاحظه شمار جمعیت لاکتوباسیل و کاهش جمعیت کلی فرم در ایلئوم و سکوم شده اند و موجب بالا بردن سیستم ایمنی بواسطه افزایش بیان ژن il-2 در دستگاه گوارش شده اند، از این جهت می توانند بر پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی موثر واقع گردند.