بررسی منحنی فضایی زیست محیطی کوزنتس در کشورهای آسیایی (مطالعة موردی: گاز دی اکسیدکربن و ذرات معلق)

منحنی زیست محیطی کوزنتس یکی از شناخته شده ترین مفاهیم در حوزة اقتصاد محیط زیست است که در خلال بیست سال گذشته در ابعاد مختلف توسعه یافته است. یکی از پیشرفت های جدید در مطالعة رابطة میان رشد اقتصادی و کیفیت زیست محیطی، توجه به ماهیت فضایی پدیده های زیست محیطی است که به نام خودهمبستگی فضایی پدیده های زیست محیطی شناخته می شود. ایدة منحنی فضایی زیست محیطی کوزنتس کاملا شبیه منحنی زیست محیطی کوزنتس است، با این تفاوت که به پدیدة خودهمبستگی فضایی آلاینده های زیست محیطی به عنوان یکی از متغیرهای توضیحی مدل توجه می کند. این مقاله تلاش می کند تا با استفاده از مدل داده های تلفیقی فضایی، منحنی فضایی زیست محیطی کوزنتس را برای دو آلایندة دی اکسیدکربن و ذرات معلق در حوزة جغرافیایی کشورهای آسیایی و در بازه زمانی 1999 تا 2007 برآورد سازد. هدف این تحقیق پاسخ به این سوالات است که آیا پدیدة خودهمبستگی فضایی در خصوص آلاینده جهانی دی اکسید کربن و آلاینده محلی ذرات معلق وجود دارد و اهمیت آن به چه میزان است. یافته ها نشان می دهند که سرریز فضایی آلاینده های دی اکسید کربن و ذرات معلق به ترتیب قادر به توضیح 10 و 17 درصد از تغییرات آلاینده ها در کشورهای آسیایی هستند. همچنین نتایج نشان دهندة وجود رابطه ای به شکل u معکوس میان درآمد سرانه و تولید سرانه گاز دی اکسید کربن و رابطه ای مثبت میان درآمد سرانه و میزان تولید ذرات معلق در هر مترمکعب است.