امروزه به خاطر احیاء زبان و گویش های بومی و شناخت ارتباط تاریخی و فرهنگی یک گویش با سایر گویش های یک زبان و نیز شناخت بهتر زبانی که گویش های مختلفی از آن انشعاب یافته، گویش شناسی از اهمیّت ویژه ای برخوردار شده است. این امر خود به خود منجر به تکمیلِ خانواده های زبانی و شاخه های مختلف آن می شود؛ همچنین اهمیّت این امر در تولید نظریات زبانی عام، واضح و مبرهن است. زبان کُردی یکی از زبان های زنده و رایج ...

پژوهش حاضر به ریشه شناسی گویش خنجی-یکی از گویشهای لارستانی-می پردازد. واژگان بررسی شده به فارسی امروز نرسیده یا اگر معدودی از آنها در فارسی نو دیده می شوند با دگرگونیهای معنایی ، آوایی، و یا هر دو همراهند. نگارنده در پی آن است با ریشه شناسی واژگان ضمن زنده کردن و ثبت آنها-که در حال فراموشی و خاموشی اند-هر چند اندک بر ثروت واژگانی زبان فارسی بیافراید و با اثبات اینکه گویش گفته شده ادامه منطقی زب...

رساله حاضر گویش الویری را مورد بررسی قرار داده است . الویر دهی است که در بخش خرقان ساوه واقع شده است . از خصوصیات ویژه و بارز این گویش حفظ جنس (کذکر - مونث) در اسامی، در سوم شخص مفرد ضمائر شخصی و اشاره، در صفات و در افعال است . همچنین قرارگرفتن "ضمائر مفعولی نهادین" (برابر با ضمائر فاعلی فارسی) قبل از ماده فعل از خصوصیات ممیزه این گویش است . در فرهنگ دهخدا گویش الویر به نقل از جغرافیای نظامی جز...

این پژوهش تحت عناوین ذیل ساختمان فعل در گویش کردی روستای حریر را مورد ب و بررسی قرار می دهد. زبانهای آرگتیو - آرگتیو در زبانها و گویشهای ایرانی - موقعیت جغرافیایی روستای حریر - نشانه های آوانویسی - ساختمان فعل در گویش کرد روستای حریر - صرف افعال معلوم - ساختمان افعال مجهول - صرف افعال - افعال مرکب با پیشوند - wa صرف فعل به(راه افتادن-) در دو زمان مضارع و ماضی مطلق - افعال شرطی - گویش حریری وزبا...

اسکی از ورزش های زمستانی پرطرفدار در سرتاسر جهان است که خطر سقوط و افتادن ها در این ورزش بسیار بالا است. نتایج تحقیقات نشان می دهند ضعف تعادل یکی از مهم ترین عوامل خطر افتادن و در پی آن افزایش احتمال وقوع آسیب ها به حساب می آید. از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط ثبات مرکزی با تعادل ایستا و پویا در ورزشکاران اسکی آلپاین بود. با توجه به محدودیت در گزینش آزمودنی ها، نمونه آماری پژوهش شامل4...

چکیده ندارد.

نگارنده در مقاله‌ای با عنوان " شناسه سوم شخص مفرد در مصادر فارسی " (  کلبا سی، 1375 ) نظر خود را در مورد وند زمان گذشته چنین بیان کرده که شناسه سوم شخص مفرد احتمالا باعث پیدایش وند زمان گذشته در مصادر و افعال ایرانی  شده است. در مقاله اخیر گونه‌های شناسه سوم شخص مفرد در زمان حال و نیز گونه‌های وند زمان گذشته مورد بحث قرار می‌گیرند.