بررسی اثر هیپرویتامینوز a روی حافظه موش سوری

ویتامین a اثرات مختلفی بر روی بدن دارد و این اثرات بر روی قسمتهای مختلف بدن مورد بررسی قرار گرفته است ونتایج بسیار مهمی از این مطالعات بدست آمده است و مشخص شده است که بر روی نواحی مختلف بدن دارای مکانیسمهای خاصی است . اما این اثرات بر روی حافظه کمتر تحقیق و بررسی شده است . آنچه دراین جا مورد بررسی قرار گرفته است اثر ویتامین روی حافظه موش سوری است . دراین تحقیق، از دستگاهی استفاده کرده ایم که برای تست حافظه مورد استفاده قرار می گیرد . این دستگاه از دو قسمت تشکیل شده است یک ناحیهv شکل است که تحت عنوان محفظه روشن می باشدو به آن شوک الکتریکی با شدت جریان 0/6 ma متصل است و دیگری محل امن نام دارد که تیره می باشد. موش را ابتدا در قسمت روشن قرار میدادیم پس از پنج ثانیه چراغ چشمک زن که در بالای کشوی بین دو اطاقک قرار داشت ، روشن میشد . بعد از 10 ثانیه شوک الکتریکی بکار برده می شد و موش به محقظه تیره (محل امن) فرار می کرد. این کار آنقدر تکرار می شد تا موش ها به 5ˆ3 یادگیری رسیدند و پس از 24 ساعت تست حافظه بر روی آنها انجام می شد. داروی مورد استفاده ویتامین a و روغن کنجد بود که تجویز آنها در دو زمان حاد و مزمن صورت می گرفت و اینها به سه حالت آموزش دیده ها، آموزش ندیده ها و کنترل ها مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق برای زمان حاد از مقادیر 10000iu، 25000، 50000 استفاده کرده ایم و این مقادیر از روغن کنجد ویا ویتامین a موش سوری خورانده می شد که روغن کنجد فقط به کنترلها خورانده می شد. پس از 6 و 18 و 24 ساعت در دو حالت آموزش دیده و آموزش ندیده تست می شدند و با کنترلها که در زمانی همانند گروههای آموزش دیده و یا آموزش ندیده تست می شدند، مقایسه انجام می گرفت نتایج حاصله نشان داد که آموزش دیده با کنترلها در بعضی موارد دارای اختلاف معنی داری بوده و در آموزش ندیده نیز با کنترلها این اختلاف معنی دار مشخص شده این نتایج نشان میدهد که ویتامین a مقادیر تجویز شده پائین سبب افزایش حافظه می گردد.برای زمان مزمن از مقادیر 5000iu، 10000،25000 استفاده می شد و زمان آن به مدت یک هفته، دو هفته و سه هفته بود که به کنترلها روغن کنجد خورانده می شد و به آموزش دیده ها و آموزش ندیده ها ویتامین a خورانده می شد و اینها را با یکدیگر مقایسه می کردیم . نتایج حاصله از آموزش دیده ها با کنترلها معنی دار بودند و نتایج حاصله از آموزش ندیده ها با کنترلها معنی دار بودند و اما این تفاوت بین آموزش دیده ها و کنترلها بیشتر بود. بررسی نتایج در زمان مزمن نشان می دهد که ویتامین a سبب کاهش حافظه می شود. مقایسه بین آموزش دیده ها و آموزش ندیده ها نیز انجام شد و در دو زمان حاد و مزمن بررسی شدند. نتایج نشان میدهد که تفاوت بین اینها وجود دارد اما در زمان حاد این تفاوت در موارد بیشتری معنی دار بود و در زمان مزمن این تفاوت کمتر معنی دار بود.