بررسی روابط بین سبک های رهبری و تصمیم گیری مدیران و ادراک کارکنان از عدالت رویه ای در سازمان کل آموزش و پرورش استان فارس و نواحی چهارگانه شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر، بررسی روابط بین سبک های رهبری (تبادلی و تحول آفرین) و تصمیم گیری (آمرانه و مشارکتی) مدیران و ادراک کارکنان از عدالت رویه ای در سازمان کل آموزش و پرورش استان فارس و نواحی چهارگانه شهر شیراز بود. روش پژوهش؛ روش توصیفی، از نوع همبستگی بود. بدین منظور 250 نفر از کارکنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند و برای اطمینان از نتایج با30 نفر از کارکنان مصاحبه انجام گرفت. پرسش نامه های مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه های سبک رهبری تبادلی و تحول آفرین، سبک تصمیم گیری آمرانه و مشارکتی و ادراک از عدالت رویه ای بود. پایایی این پرسش نامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ، برای سبک رهبری تبادلی 63/0، سبک رهبری تحول آفرین 68/0، سبک تصمیم گیری آمرانه 88/0، سبک تصمیم گیری مشارکتی 90/0، عدالت رویه ای 85/0 به دست آمد. با استفاده از روش آماری همبستگی، داده های جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج نشان داد که: بین سبک رهبری تبادلی با سبک تصمیم گیری آمرانه ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. بین سبک رهبری تبادلی با سبک تصمیم گیری مشارکتی ارتباط منفی اما غیرمعنی داری وجود دارد. بین سبک رهبری تحول آفرین با سبک تصمیم گیری آمرانه ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد. بین سبک رهبری تحول آفرین با سبک تصمیم گیری مشارکتی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. بین سبک رهبری تبادلی با ادراک از عدالت رویه ای ارتباط مثبت اما غیر معنی داری وجود دارد. بین سبک رهبری تحول آفرین با ادراک از عدالت رویه ای ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. بین سبک تصمیم گیری آمرانه با ادراک از عدالت رویه ای ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد. بین سبک تصمیم گیری مشارکتی با ادراک از عدالت رویه ای ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد.