برآورد تبخیر- تعرق با استفاده از الگوریتم توازن انرژی سطح برای زمین (sebal) و تصاویر ماهواره ای

در این تحقیق با استفاده از الگوریتم توازن انرژی برای سطح زمین (سبال) برآورد تبخیر- تعرق اراضی تحت پوشش حوضه هیدرولوژیک رودخانه زاینده رود، دشت گلپایگان و دامنه فریدن در استان اصفهان صورت گرفت. سبال یک الگوریتم سنجش از دور است که تعادل انرژی سطحی لحظه ای را برای هر پیکسل از یک تصویر ماهواره ای انجام می دهد. این الگوریتم با استفاده از دمای سطحی، بازتابندگی سطحی، شاخص های وضعیت پوشش گیاهی و روابط درونی آنها شارهای سطحی را برای انواع پوشش های سطح زمین برآورد می نماید. تصاویر ماهواره ای که در این تحقیق استفاده شدند، تصویر etm+ با قدرت تفکیک مکانی 30 متر برای باندهای انعکاسی و 60 متر برای باند حرارتی و تصویر مودیس با قدرت تفکیک مکانی 250،500،1000 متر می باشند. پس از انجام تصحیحات لازم (هندسی و توپوگرافی)، پردازش هر کدام از مناطق به صورت مجزا انجام گرفت و پراکنش های مربوط به آلبیدوی سطحی، شاخص های گیاهی، گسیلندگی سطح، دمای سطحی، تشعشعات ورودی و خروجی، شار گرمای خاک و شار گرمای محسوس برای هر منطقه در تصاویر مودیس و etm+ به دست آمد، در نهایت تبخیر- تعرق روزانه در روز برداشت تصاویر محاسبه شد. تبخیر- تعرق واقعی برآورد شده به روش سبال در تصویر etm+ با تبخیر- تعرق واقعی به دست آمده از روش فائو پنمن- مانتیث (با در نظر گرفتن ضریب گیاهی) در روز برداشت تصویر etm+ مقایسه شد و مشاهده شد تبخیر- تعرق برآورد شده در دو حالت مذکور برای مزارع برنج لنجانات تنها 22/0 میلی متر بر روز اختلاف دارند. نتایج نشان داد که مقادیر برآورد شده (در ابعاد منطقه ای) در تصاویر مودیس و etm+ نزدیک به هم است به طوریکه میانگین تبخیر- تعرق برآورد شده برای هر منطقه در این دو تصویر نزدیک به هم می باشد. با استفاده از روش لین تحلیل حساسیت بر روی پارامترهای موجود در سبال صورت گرفت و مشخص شد که پارامترهایی چون شاخص نرمال شده اختلافات گیاهی، شاخص سطح برگ و سرعت باد کمترین حساسیت و تابش موج کوتاه ورودی و اختلاف دمای هوای نزدیک سطح بیشترین حساسیت را در مدل دارا می باشند. این تحلیل حساسیت در تصویر etm+ انجام شد.