مطالعه اثرات حاد نیکوتین بر یادگیری فضایی و حافظه در موش صحرایی با استفاده از ماز شعاعی

نیکوتین نقش مهمی را در ارتقای عملکرد حافظه و یادگیری انسان و حیوانات آزمایشگاهی بازی می کند. مطالعات پیشین داده های ناهماهنگی را در این زمینه اختیار می گذارد.از آنجا که ماز شعاعی 8 بازویی که در اکثر مطالعات این زمینه مورد استفاده قرار گرفته است میزان یکسانی از دشواری تکلیف را ایجاد می کند، مطالعه پیش رو بر آن است تا با تکرار مطالعات قبلی در این زمینه تاثیرات حاد نیکوتین بر یادگیری فضایی و حافظه در موش صحرایی را با استفاده از ماز شعاعی 12 بازویی که بار شناختی بیشتری را فراهم می کند مورد سنجش قرار دهد. در این مطالعه سه گروه ده تایی از موش های صحرایی نر نژاد ویستار برای بررسی تاثیرات شناختی نیکوتین مورد استفاده قرار گرفتند. موش های صحرایی 20 دقیقه قبل از شروع هر تلاش آزمایشی مورد تزریق زیرجلدی نیکوتین قرار گرفتند. دوزهای نیکوتین مورد استفاده عبارت بودند از 0، 1/0 و 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم. حافظه فضایی موش های صحرایی بر روی ماز شعاعی 12 بازویی مورد سنجش قرار گرفت. دقت انتخاب با دو متغیر خطاهای حافظه فعال و خطاهای حافظه مرجع سنجیده شد. موش های صحرایی تفاوت تقریبا معناداری را در خطاهای حافظه فعال بین سه گروه از خود نشان دادند اما هیچ تفاوت معناداری از نظر خطاهای حافظه مرجع در بین سه گروه مشاهده نشد. مطالعه حاضر نشان می دهد که بین مصرف حاد نیکوتین و عملکرد حافظه فضایی طولانی مدت در ماز شعاعی 12 بازویی همبستگی منفی وجود دارد که فرض های پیشین با استفاده از ماز شعاعی 8 بازویی را مورد تردید قرار می دهد.