رویکردی متفاوت در طراحی کنترلر پایدارساز با استفاده از پارامترسازی یولا

: مسئله طراحی سیستم کنترل برای یک پلانت معلوم به صورت یافتن کنترلری که منجر به پایداری داخلی سیستم حلقه بسته شود و برخی شاخص های عملکردی مطلوب را برآورده کند، قابل بیان است. در این پایان نامه با استفاده از تئوری پایه ی پارامترسازی کنترلر (پارامترسازی یولا) و با فرض در دسترس بودن پلانت و تابع تبدیل حلقه بسته مطلوب، به دنبال کنترلری از بین مجموعه تمامی کنترلرهای پایدارساز هستیم که تابع تبدیل حلقه بسته متناظر با آن بیشترین نزدیکی را به تابع تبدیل حلقه بسته مطلوب داشته باشد و چون انتخاب این کنترلر متناظر با پیدا کردن q می باشد، بنابراین به دنبال یافتن پارامترهای تابع تبدیل پایدار و مناسبq می باشیم. با استفاده از مفهوم قطب غالب و پارامترسازی یولا الگوریتمی ارائه داده شده است، که پارامتر q مطلوب را برای رسیدن به کنترلر پایدارساز مطلوب یک سیستم پایدار siso بصورت تحلیلی بدست می آورد. سپس برای یک سیستم دو ورودی - دو خروجی (tito) پایدار با هدف ردیابی کامل با خروجی های بدون تداخل این روش تحلیلی بسط داده شده است. الگوریتم ارائه شده یادآور اهمیت و کارایی حل مسائل کنترلی با استفاده از روش های کلاسیک و بنیادی در طراحی کنترلر پایدارساز می باشد، که امروزه کمتر مورد توجه می باشد و به دست فراموشی سپرده شده است. در ادامه یک روش بهینه سازی با استفاده از روش انطباق مدل و الگوریتم تکاملی ژنتیک بیان شده است که از آن می توان برای کلیه سیستم ها ی پایدار و ناپایدار و پیچیده استفاده نمود. همچنین از این روش در به دست آوردن کنترلر مطلوب یک سیستم پایدار siso بدون در دسترس داشتن تابع تبدیل و تنها اطلاع از n نمونه از پاسخ فرکانسی آن و n نمونه پاسخ فرکانسی تابع تبدیل حلقه بسته هدف استفاده کرده ایم.