تاثیر شش هفته تمرینات پیلاتس بر برخی شاخص های عملکرد ریوی و ترکیب بدن دختران غیر ورزشکار دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف: تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات پیلاتس بر برخی شاخص های عملکرد ریوی و ترکیب بدن دختران غیر ورزشکار دانشگاه شهید چمران اهوازبوده است. روش:36 نفراز دختران غیر ورزشکار دانشگاه شهید چمران اهواز با میانگین سنی 50/23 سال ومیانگین سطح vo2max89/24 میلی لیتر بر کیلوگرم در دو گروه تمرین (21نفر)و کنترل (15نفر)تقسیم شدند.گروه تمرین برنامه خود را به مدت 6 هفته با تکرار 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60-45 دقیقه با شدت 80-50 درصد ضربان قلب ذخیره انجام دادند. شاخص های عملکرد ریوی(ظرفیت حیاتی سریع جریان بازدمی، حجم بازدم پرفشار در ثانیه اول، حداکثر تهویه ارادی، نسبت حجم بازدم پرفشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی سریع جریان بازدمی) شاخص های ترکیب بدن (نمایه توده بدن، نمایه توده چربی بدن،نسبت محیط کمر به لگن) قبل و بعد از 6 هفته تمرین اندازه گیری شدند. نتایج: داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مناسب از جمله t وابسته و t مستقل، در سطح معنی داری (p?0.05)مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها نشان داد بین برخی شاخص های ریوی(ظرفیت حیاتی سریع جریان بازدمی، حجم بازدم پرفشار در ثانیه اول، حداکثر تهویه ارادی، نسبت حجم بازدم پرفشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی سریع جریان بازدمی)و شاخص ترکیب بدن(نمایه توده چربی بدن،نسبت محیط کمر به لگن) از پیش آزمون تا پس آزمون تفاوت معنادار وجود دارد.اما در شاخص های نمایه توده بدن تغییر معناداری وجود نداشت.این درحالی است که بین پیش آزمون وپس آزمون گروه کنترل در هیچکدام از فاکتور های مورد بررسی تفاوت معناداری مشاهده نشد.(p?0.05)