کاربرد راهبردهای انگیزشی در آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی

انگیزش یکی از عوامل کلیدی است که تعیین کننده¬ی موفقیت یا شکست زبان¬آموزان در محیط¬های eflیا esl می-باشد. بنابراین مسئولیت سنگینی بر دوش پژوهشگرهای حوزه¬ی انگیزش قرار دارد تا معلمان را در جهت ایجاد انگیزش در زبان¬آموزان، بالا بردن، و حفظ آن یاری کنند. تحقیق دورنیه و سیزر (1998) در کشور مجارستان اولین مطالعه¬ی مهم روی راهبردهای انگیزشی بود. بعد از آنها مطالعات اندکی در این حوزه انجام شد. در این تحقیق 250 نفر معلم ایرانی شرکت کرده¬اند و از آنها خواسته شده است که دو نوع پرسشنامه شامل 48 راهبرد انگیزشی را به این شرح کامل کنند: (1) نگرش آنها درباره¬ی میزان اهمیت راهبردهای انگیزشی (پرسشنا مه¬ی میزان اهمیت) و (2) نگرش آنها درباره¬ی میزان استفاده از راهبردهای انگیزشی در کلاس درس (پرسشنامه ی میزان استفاده)، در ضمن نسخه¬ی فارسی پرسشنامه¬ها به معلمان تحویل داده شده است. نتایج بدست آمده از تحلیل آماری پرسشنامه¬ها مشخص کرد که : راهبردهای انگیزشی " نمایش رفتار مناسب از طرف معلمان" و " آشنا کردن زبان آموزان با ارزش¬های مربوط به زبان انگلیسی" در هر دو پرسشنامه به ترتیب در رتبه¬های اول و دهم ( آخرین رتبه ) قرار گرفته¬اند. در میان 10 ماکرو راهبرد انگیزشی استخراج شده از هر دو پرسشنامه، راهبردهای اشاره شده در بالا وابسته به فرهنگ خاصی نیستند و در اکثر فرهنگ¬های کشورهایمختلف به میزان مشابهی قابل رویت هستند، ولی تکنیک¬های انگیزشی از قبیل: "بوجود آوردن محیطی شاداب در کلاس درس" به نظر می¬رسد وابسته به فرهنگ خاص کشورها هستند و میزان اهمیت و کاربرد آنها برای فرهنگ¬های کشور های مختلف، متفاوت است. علاوه بر این، مقایسه¬ی نتایج پرسشنامه¬های "میزان اهمیت" و "میزان استفاده" مشخص کرد که نگرش معلمان نسبت به اهمیت راهبردهای انگیزشی هیچ رابطه¬ای با نگرش آنها نسبت به میزان کاربرد واقعی این راهبردها در کلاس درس ندارد.